Fantasy creatures are Real *compleet*

Wie is Mickel?

POV Jasmine

"Onee, niet HIJ?!" dacht ik. 'Laat me los! Laat me LOS!'  'Nee, ik doe je niks.' Zei hij. 'O echt wel. De vorige keer in het bos wilde je me bijten! En als je me nu niet los laat, doe ik jou wat!'  'Ga je gang.' En ik begon als een gek op zijn borst te slaan.
'We zijn er.' Hij liet me los en ik keek rond. Ik zie 10tallen rode ogen op me gericht. Ik kon de honger en lust in hun ogen zien. 'Hou me vast! Hou me vast!' Riep ik weer naar hem. Hij pakte me bruids-stijl op en liep naar een groot kasteel. Hij liep naar binnen. Hij zette me weer neer in een grote slaapkamer. Ik liep paar stappen naar voren. Ik keek rond, en dit is wat ik zag:
De muren waren donkerblauw, bijna zwart, met aan de onderkant rode rozen. De vloer was van zwart tapijt, en heerlijk zacht. Achter in de kamer stond in het midden een groot hemel bed. De dekens en kussens waren (logisch) bloedrood en de doorzichtige gordijntjes die er over/omheen hingen waren zwart. Er stonden aan beide kanten van het bed donkere eikenhouten nachtkastjes. Er waren (zonder de deur voor de in/uitgang) nog 3 deuren. Ik ging langzaam kijken wat erachter was. Achter deur 1 (rechts van het bed) was de inloop kast/kamer. Achter deur 2 (links van het bed) was een balkon. Ik liep erheen en deed de glazen deur open liep het balkon op. Het uitzicht was nog verrassend mooi. Je had een prachtig uitzicht op het bos. En omdat de kamer zo hoog was, kon je de heerlijke boslucht ruiken. Ik liep weer naar binnen en ging kijken wat achter de laatste deur was. De badkamer. Hij was erg mooi. Het was een niet al te grote ruimte. Maar wel de enigste ruimte in het kasteel dat wit was. Eigenlijk witte tegels met gouden randjes er omheen. Er stond in de hoek een 2persoons bubbelbad en naast de deur in de hoek een douche, en aan de hele rechter muur waren kastjes en een enorme spiegel en een wasbak met make-up dingentjes. Ik liep de kamer weer in. 'Hoe heet je eigenlijk? Want ik kon het niet vragen toen je me wilde BIJTEN!' Snauwde ik. 'Ten 1e. Mijn naam is Mickel(spreek je uit als maaikel). En ten 2e ik was niet degene die je wou bijten. Maar dat was mijn jongere broertje.' Zei hij kalm terug. 'Vandaar dat ik dacht dat jij het was.' Hij knikte.

'Hoe heet je broertje?' Vroeg ik na een tijdje. 'Tim, en hij is  17 jaar. Toen hij klein was liep hij weg om bij de mensen te wonen. Hij vond het nooit fijn om een vampier te zijn. En daar is hij op gegroeid. Ik heb hem al een tijd niet meer gezien. En ik weet niet hoe het nu gaat.'  'Maar waarom wou hij me bijten?'  'Omdat hij op de leeftijd is dat hij zijn vampier krijgt.' Ik keek hem vragend aan. 'Net als weerwolven, hebben vampieren in deze streek ook een mensen en vampieren vorm. En Tim heeft de leeftijd bereikt dan hij, omdat hij bij de mensen is opgegroeid, zijn vampieren vorm leerd kennen. Alleen ziet hij er anders uit als vampier. En omdat hij mijn broertje is lijkt hij als vampier gewoon erg op mij.' Zei Mickel. 'Kleed je maar om. Ik ga wat eten voor je halen.'  'Maar wanneer kan ik weer naar huis?' Vroeg ik, maar hij liep de kamer gewoon uit. Zonder antwoord te geven. Ik ging naar het bed en zag een zwarte nachtjapon liggen met aan de onderkant rode rouches. Het had kleine moutjes en hij viel tot net iets over mijn knieën. Ik deed het aan en dee mijn haar in een hoge staart. Mijn haar kwam het iets over mijn schouders. Toen werdt er op de deur werd geklopt. 'Binnen.' Zei ik. Mickel kwam binnen met een dienblad met 2 tostie's en een aardbeien smoothie. Hij ging naast me op bed zitten en gaf me het dienblad. 'Hier, eet en drink wat en ga dan wat slapen, je ziet er vermoeid uit.' Ik nam net de laatste slok van mijn smoothie. 'Maar ik heb helemaal geen slaap.'  'Wacht maar, dat komt nog wel.' Zei hij met een duivels onder toontje. Ik vertrouwde het niet. En inees werd ik overdondert door vermoeidheid. Mickel zag het en een gemene grijns vormde rond zijn lippen. Mijn blik werd langzaam aan waziger. 'Wat... w-wat h-heb je e-erin ged-daan?' Wist ik nog kwaad uit te brengen. Het laatste scherpe beeld dat ik nog kon zien was dat Mickel met zijn hoektanden steeds dichter bij mijn nek kwam en zei: 'Ga maar slapen mijn prinsesje, ik zal goed voor je zorgen.' Ik keek hem nog snel kwaad aan, en toen werd alles zwart.

Hey people♡☆♡
Dit is al hoofdstuk 6. Wat vinden jullie ervan?
Pls Like? Follow? Commend? En ideeën zijn nog altijd welkom.
Tnx people♡☆♡
_XRobijntjeX_