SAVAŞÇI

4. Eski Dost

Tekrardan merhabalar. Multimedia'da Demi Lovato - Take Me To Cruch (cover) var. Bence muhteşem bir cover olmuş. Bu bölümü kesinlikle bu şarkıyla okumalısınız. Evet bölüm biraz kısa oldu ama diğer bölümlerde bomba olaylar düşünüyorum. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum sevgileeer.

Hisler, duygular, tutkular, düşünceler... Herkesin düşünme kâbiliyeti vardır. Tanrı, herkese eşit davranıp, eşi benzeri olmayan özellikler vaad etmiştir. Dünya, bir düzen üzerine kuruludur ve bu düzeni başta tanrı olmak üzere insanlar yönetir. Biz insanlar aslında kendimizi hayatta bir köle gibi hissetsekte eğer bir birey eksik olsaydık evrenin düzeni alt üst olurdu. Bu yüzden 'evren' kelimesi sadece bize yaradılışın simgesini belirtsede genel açıdan baktığımızda aslında yaradılışın simgesinin insanlığın arkasında bıraktıkları olduğunu görürüz. Tıpkı ismim gibi. Tıpkı rüyalarımın bende bıraktığı izler gibi.

Dün akşam şu gereksiz bir şekilde psikolojimle oynayan fotoğrafın kaldırılması için attığım mesaja hâlâ yanıt alamamıştım. Zaten benimle uğraşacaklarını pek sanmıyordum ama yine de şansımı denemek istemiştim. Herşeye rağmen fotoğrafı kaldırma ihtimalleri de vardı sonuçta. Yani sanırım.

Bugün haftasonu tatilinin ilk günü ve ben cevaplarını bilmediğim baş belası sorunlarımla uğraşıyordum. Aslında eskiden olsa şu an 'tatlı' uykumda evcil kargalarımı görüyor olacaktım -ki saat sabahın 5'i- ama malesef o rüyalarda alıp başını gitti. Geri gelecekleri günü iple çekiyorum(!)

                                     ~~~

Uyandığımda saatin 14:46 olduğunu görünce gözlerim yuvalarından fırlayacak gibi olmuştu. Yaklaşık on saat uyumuştum. Aslında iyi ki uyumuşum diyordum. Çünkü üstümden atamadığım bir yorgunluk vardı. Bu düşüncelerin yüküydü. Tek üzüldüğüm kısım bugün bir şeyler yapıp kafamı dağıtmak istiyordum ama sanırım bunun için geç kalmıştım. Bende yeni bir plan buldum uyumak!!!

Yatağımda uzun bir süre uyumaya çalışmıştım fakat bir türlü uyuyamıyordum. Bende artık uykunun güzel yüzünü bana dönmeyeceğini anlamışlığın verdiği hüzünle yataktan doğruldum ve tüm sersemliğimle etrafa bakındım. Zaman geçirmek için bir şeyler düşünmeye koyulduğum an zihnimdeki mantıklı Evren, uykusunu tamamen üzerinden atmış zaman geçirmenin yollarını arıyordu. Kafamın üstünde saatlerce umut içinde bekleyen ampul bile kendine küsmüş, arka fona Müslüm Baba açmış efkârla hayatı sorgularken ondan da hayır gelmeyeceğini anladım ve çalışma masama doğru yol aldım. Ne yazık ki çalışma masamdan da umudu kesmiştim.

Nerdeyse saatlerdir çizim yapıyordum. Sergiye uygun bir resim hazırlamak için birkaç şey düşündüm ve aklımın bir köşesine not almıştım.

Telefonumu elime alıp bildirimlere göz attım. Asel her zamanki gibi en üst sırada yerini koruyordu. Tonlarca attığı mesajların hepsini tek tek okumak bana ölüm gibi geldiği için direk Asel'e "n'oldu" yazdım. Bir 5 dakika bekledim ve cevap alamayınca gerçekten çok şaşırmıştım. Asel'in bana ya da ona mesaj atan birine en uzun sürede cevap verme rekoru bir dakika falandı ki cevap vermemesinin sadece iki nedeni olabilirdi. Onlar ise şarjının bitmesi ve uyuyor olması ki o oldukça geç yatardı.

Bir anda durup ne kadar saçma şeyler düşünüp vakit harcadığımı anladım. Sonra kendi kendime gülüp yatağıma uzandım. Hemen karşı duvarda saati görür görmez afalladım. Çünkü en son baktığımda saat 16:58di. Ne çabuk 18:20 olmuştu? Derken bir anda saat sesiyle irkildim. Bu akşam dışarıda aile yemeği planı yapmıştık. Akşam üstü çıkacaktık ve bir Evrenlik taslamayıp son anda değilde erkenden hazırlanmak için alarmı ayarlamıştım. Yatağımda oturarak bir süre aptal aptal bakındım. Sonra kalkıp hazırlanmaya başladım.

Giyinip dolabımın kapağını kapattığımda ilgimi çeken bir şey gördüm. Pencereye doğru daha çok yaklaşıp dışarıdaki olayı anlamaya çalıştım. Hangi ara bu sokağa bu kadar çok ağaç dikmişler ya? Ya da daha da önemlisi çok sevdiğim eski dostumun evimin önünde ne işi var?