Benden Nefret Etme (Shizaya)

Normale Dönüş

Izaya, Shinra'nın evine önden gitmeye karar verdi. Birlikte görünmemeleri gerektiğinden ayrı ayrı gideceklerdi. Etrafına dikkat ederek yavaşça caddede ilerliyordu. Ne telefonu vardı ne de çakıları. Resmen sıradan bir insan olmuştu. Siyah montunu giymeyi özlemişti. Neyse ki Shinra onları çabucak düzeltecekti. Bu iş daha fazla uzarsa tehlikeli bir hal alabilirdi. Izaya daire kapısına geldiğinde şaşırarak duraksadı. Kapı... Neden aralık duruyordu? Girmeli miydi yoksa sessizce gitmeli miydi? Ancak Shinra içeride olabilirdi. Izaya'nın kendisini koruyacak bir şeyi yoktu ve Shizuo kadar da güçlü değildi. Sadece sessizce bir göz atabilirdi. Sıkıntıyla papyonunu gevşetti. Yavaşça aralanmış kapıyı iterek sessizce koridorda ilerlerken daire kapısı aniden kapandı. Izaya hızla arkasına döndüğünde tanımadığı ifadesiz bir yüzle karşılaştı. Koruma mıydı? Şimdi daha da meraklanmıştı. Yavaş adımlarla oturma odasına girdiğinde rahatça koltukta oturan adamı görerek donakaldı.

''Shiki...-san?...'' dedi tereddütle.

Adam koltuğundan kalkarak sırıttı. Odada 5-6 adam daha hareketsizce duruyordu.

"Beni gördüğüne sevinmedin mi Shizuo?" dedi adam merakla.

Izaya sinir olmuştu ama belli etmemeliydi. Shizuo'nun da Shiki ile pek konuştuğunu düşünmüyordu.

"Sadece şaşırdım. Shinra nerede?" dedi Izaya ciddi bir tavırla.

Adam sırıtarak Izaya'ya doğru yaklaştı.

"Onlara tatil yapmalarını söyledim. Hep iş hep iş bunalmışlardır, değil mi?"

Izaya buna inanacak kadar aptal değildi. Shinra önemli bir işi yarım bırakmazdı. En azından telefonla Shinra'yı aramalıydı.

''Shinra ile konuşmam lazım. Telefonunu kullanabilir miyim?'' dedi kibar bir sesle.

Adam düşünceli bir şekilde çenesini ovarak başıyla onayladı. Telefonu Izaya'ya doğru uzattığında Izaya almak için elini uzatır uzatmaz telefonu geri çekti.

''Ondan önce sana bir soru sormama izin ver.'' dedi telefonu cebine koyarken.

Izaya dişlerini sıkarak gülümsedi.

''Elbette.''

Izaya, Shizuo'nun buraya gelmemesi gerektiğini düşünüyordu. Ne yapmalıydı? Shiki zeki adamdı. Izaya bile karşısında zor durabilirdi. Ancak şimdi soracağı soruya odaklanmalıydı.

''Geçenki Tsuzukai olayında çok yardımın dokundu. Ancak aklıma bir şey takıldı. Orada bir çocuğun olması gerekirdi. Sence bu garip değil mi?''

Izaya adamın hangi olaydan bahsettiğini hiç bilmiyordu. Yoksa Shizuo Awakasu ile mi çalışıyordu? Izaya'nın bu konu hakkında bir şey duymamış olması kesinlikle saçmaydı.

''Çocuk konusunda bir bilgim yok.'' dedi ciddi bir tavırla.

Adam duyduğu cevapla sırıtarak kolunu Izaya'nın boynuna bastırıp duvara dayadı. Izaya şaşırarak adama doğru baktı. Yanlış cevabı mı söylemişti?

''Üzgünüm ama... Tsuzukai diye bir olay olmamıştı.'' dedi adam alaycı bir şekilde.

Izaya böyle bir olayı duymadığını biliyordu ama gene de emin olamamıştı. Shiki'nin tuzağına düşmüştü. Şimdi ne demeliydi? Lanet moruk neden burada olmak zorundaydı ki?

''Biliyordum!'' dedi adam gülerek.

Izaya anlamsız bir ifadeyle adama doğru baktı. Adam kolunu daha fazla Izaya'nın boynuna bastırarak sırıttı.

''Sen Shizuo değilsin, değil mi... bay muhbir?''

Izaya gülerek pes etmeye karar verdi.

''Awakasu grubunun başından da bekleneceği gibi. Gözünüzden hiçbir şey kaçmıyor Shiki-san.''