Tekrar koltuğa oturduğumda aramızda bir sessizlik vardı.Güven'in yüzü düşmüştü.Ne düşündüğünü biliyordum.Aynı acıyı paylaşıyorduk.En acı ortak noktamızdı bu bizim.Güven arabayı hızlandırmıştı.Ona durmasını söylediğimde sanki beni duymuyor gibiydi.İyice hızlandığında korkmaya başlamıştım.
Sesimi biraz daha yükselterek yavaşlamasını söyledim ama durmuyordu.
Önümüze çıkan trafik lambalarının hafif bir şekilde sarıdan kırmızıya geçtiğini izlerken hala yavaşlamamıştı.Bize doğru gelen siyah bir araba gördükten bir saniye sonra etraf karardı.Duyduğum son ses çarpılma sesi,hissettiğim son şey ise büyük bir sarsıntıydı.Gerisi karanlık.
Açelya'dan
Annemle oturmuş dizi izliyordum.
"Aaa şu kızın safozluğuna bak o sana aşık anla artık."
"Ay yine geldi ortamı mahvetti bu piiiiiis kadın."
Evet televizyonla konuşuyordu.Bende öyle boş boş bir anneme bir televizyona bakıyordum.Aslında güzel diziydi ama ben nedense izlemekte zorlanıyordum.Tanıdık melodiyi duyduğumda telefonumu elime aldım.
Derin arıyordu.Telefonu açtığımda tanımadık birses konuşmaya başladı."Evet yakınıyım"dedim sorduğu soruya cevap olarak.Ondan sonra duyduklarımla telefonun elimden kaydığını hissettim.
Derin,kaza geçirmişti ve hayati tehlikesi vardı.
Ve yanında Güven'de vardı.
Üstümde ne olduğunu umursamadan ayakkıbalarımı giyip çıktım.
Hemen önümden geçen taksiye binip nereye gideceğimizi ve hızlı sürmesini söyledim.
Ya ona,kardeşime birşey olursa?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayatım
Novela JuvenilAnne ve babasını kaybeden 17 yaşında bit genç kız,ayrıca küçük kardeşi de var Ne yapıcağını bilmiyor sadece düşünüyordu.
