Yeni Hayatım

-11-

Ağlıyordum.

Herkes ağlıyordu.

Ama sanki benden başka kimse yoktu etrafta.

Bunu dile getirmek gerçekten zordu.

Kendi ağzımla annem ve babam öldü demek,dünyadaki en zor şeydi.

Teyzemin hıçkırıklarını duyuyordum.

Damla'nın uyku mahmurluğuyla bize bakan gözlerini hissedebiliyordum.

Herkes uyanmıştı.

Ve bize bakıyordu.

Bazıları ağlıyordu.

Gözyaşlarım artık kesilmeye başladığında yerini hıçkırıklarım aldı.

Toparlanmam uzun zaman alıcaktı.

Binam büyük bir gülle tarafından parçalanmıştı.

İnşaata yeni başlandıkça tekrar yıkıyordu.

Bunun son yıkışı olmasını diledim.