-13-

25 3 0
                                    

Zamanın ilaç olduğunu hangi salak söylemişti?

Hayır,zaman ilaç falan değildi sadece acıya alışıyordun.

Zaman,sadece alışmaktı.

Acı.

Kalbimin ger tarafını bir yıl olmasına ramen saran duyguydu.Bilincim bana oyun oynuyor kabuslar görmemi sağlıyordu,kalbim acı duygusunu bana herbir hücreme kadar hissetiriyordu.

Kısacası bu iki organda onları unutmamı istemiyordu.

Bende istemiyordum.Sadece acı,biraz dinse, geçsin demiyorum.Ama Damla için şu anda olduğumdan daha güçlü olmalıydım.O güçlü biri olmalıydı.

Elimi tutan Güven'in beni hafifçe dürtmesiyle gerçek dünyaya geri dönmüştüm.

Evet,Güven sevgilimdi.

"Çok dalgınsın,birine çarpabilirsin."dedi yaptığı harakete açıklama ekleyerek.Cevap vermeden kafamı salladım.Çarpışan arabalara doğru ilerken ben elini tutup yönümüzü değiştirdim.Artık balerine doğru ilerliyorduk.

Bilet alıp bindiğimizde,çalışmaya başlamasıyla çığlıklar yükseldi.Ben ise Güvenle tutuştuğumuz elimi kaldırıp kocaman gülümseyerek çığlık atıyordum.Çığlık atmamın ya da gülmemin sebebi yaşadığım adrenalin değildi.Sebebi kalbimdeki acıydı.Ona güçlü olduğumu göstermek istiyordum.

Daha doğrusu kendimi buna inandırmak istiyordum.

-

Attığı ok,hedefi tekrar vuramayınca kahkaha atmamak için zor duruyordum.Güven,benim için oyuncak kazanmak istiyordu bunun içinde bu atışları yapıyordu.Beşinciden sonra tekrar vuramayınca bana dönüp,

"Yeter artık,bu senin için güzelim."dedi.

Ve Güven attı gol oldu.

Beni kendine çekip saçımdan öpüp konuştu.

"Oyuncağını seç güzelim"

İçlerinden büyük bir pandayı seçip aldım.Cidden büyüktü.Kucağımda panda,yanımda Güven yürüyorduk.

Güven'e karşı olan hislerim geldi aklıma tutuştuğumuz ellerimize ve kucağımdaki pandaya bakınca.

Ondan hoşlanıyordum,ama aşık olduğumu sanmıyordum.Bence aşk çok daha güçlü bir duyguydu.Hoşlanmak,beğenmek yanında çok fazla hafif kalıyordu.Güven,yakışıklı bir çocuktu.Mavi gözleri ve kumral saçları ,güzel bir yüzü ve yapılı vücudu vardı.Bizim okula bu sene gelmişti ve bir şekilde yakınlaşmıştık.Bana benden hoşlandığını söyleyip çıkma teklifi etmişti bende kabul etmiştim.

Lunaparktan çıkıp arabaya doğru ilerlerken yemek yemeye gideceğimizi hatırladım.Arabaya bindiğimizde Güven arabanın üstünü açtı.Gaza bastığında ayağa kalkıp arabanın üstünden kafamı çıkardım. Kollarımı açıp avazım çıktığı kadar diğer arabaları yakmayarak bağırdım,

"Ailemsiz yeni hayatım senden nefret ediyorum!"

Güven ise dikkatle yola bakıyordu.

Tekrar bağırdım,

"Yeni hayatımda yeni olan sevdiğim tek şey Güven!"

Güven'in yüzünde hafif bir tebessüm oluşmuştu.Sonra yüzünden silindi.

Ailemi kaybetmenin nasıl olduğunu o da benim kadar iyi biliyordu.

.............**********................

Yeni bölümden selamlar :)

Oy verirseniz çok çok sevinirim😄😄

Sizleri seviyorum😘💞💞

Hedef ➡️ 1K

😀😀

Yeni HayatımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin