Britt (Flikken Maastricht)

15

Lief dagboek,
Vandaag was mijn eerste dag op school. Ik had eerder al een gesprek met mijn mentor gehad en toen hadden we afgesproken dat ik vandaag zou gaan vertellen over de zwangerschap en hoe dat zo is gekomen. Ik was er best ze jachtig voor, bang dat mijn klasgenoten me uit zouden lachen ofzo. Maar toen ik het vertelde bleken ze allemaal heel begripvol en ze boden zelfs hun hulp aan. Ik zit naast een heel aardig meisje, Roos heet ze. We hebben enorm gelachen samen. Roos vertelde me dat ze Thomas, een jonge uit haar klas al sinds de eerste leuk vindt, maar dat ze hem dat niet durft te vertellen. Ik heb haar beloofd dat ik zou zorgen dat ze aan het einde van dit jaar verkering zouden hebben. Ik heb haar natuurlijk ook over Stefan vertelt. Mijn leraren zijn ook allemaal wel aardig. Behalve mijn Duits lerares, al vanaf het moment dat ik de les binnen kwam had ze een hekel aan me, dat merkte ik gewoon. En dan ging de baby precies tijdens Duits ineens. Heel hard schoppen. Normaal doet dat nooit echt pijn en voelt het juist fijn, maar dit was precies op een plek waar het pijn deed. Ik greep al naar mijn buik en Roos dacht dat er wat aan de hand was. Ik zei haar dat het alleen wat schepjes waren en dat hij zo wel zou stoppen. Maar hij bleef maar door schoppen en ik moest even bewegen. Toen ik mijn vinger op stak en zei dat ik naar het toilet moest werd de lerares heel boos. Ze zei dat het kwam omdat ik zwanger was en dat het mijn eigen schuld was dat ik zo vaak naar de wc moest en dat ik haar les niet moest verstoren en ze ging maar door en ze schreeuwde steeds harder. Ik hield het niet meer en ben zo snel als ik kon de klas uitgelopen. Ik moest huilen, van de pijn, de boosheid en de hormonen. Gelukkig kwam ik op de gang mijn mentor tegen met wie ik het goed kan vinden. Ik vertelde haar wat er aan de hand was en ze zei dat ze zelf net was bevallen en ook wel eens problemen had gehad door een schoppende baby. Ze bracht me naar de lerarenkamer, waar een grote bank stond. Ze zei dat ik even moest gaan liggen en vroeg waar de baby schopte. Ik wees het aan en toen duwde ze daar heel hard. Het deed heel erg pijn, maar daarna heb ik geen last meer gehad van het geschop. Na school kwam Stefan me ophalen. Toen ik samen met Roos naar buiten liep wees Roos naar hem. "Moet je die jongen zien." Zei ze "die is echt heel knap" ik moest lachen en zei dat dat Stefan was, mijn vriendje. Ze moest ook lachen en we zeiden elkaar gedag. Nou, dat was mijn eerste dag op school. Doeg!