My brother and his bandmates. -Dutch 5sos story-

20. Luke

(Weer Luke pov, ik weet het😂)
We zijn 2 weken later.
Mackenzie heeft al de hele tijd gezeurd of ze alsjeblieft een dagje naar school mag. En vandaag is die dag.
"Mack, kom nou, je komt te laat!" Roept mijn moeder naar boven.
Ik zit rustig in de keuken mijn ontbijt te eten.
"Luke, jij gaat met haar mee, remember?" Zegt mijn moeder dan.
Gelijk verslik ik me in een stukje brood.
Als ik uitgehoest ben, kijk ik haar verward aan.
"Wát zeg je?!"
"Ze gaat een ochtendje naar school, maar jij moet bij haar blijven"
"Fuck it" mompel ik.
"Pardon?"
"Niks" grom ik.
Ik duw snel mijn laatste stukje brood in mijn mond en trek dan mijn Vans aan.
"Kom nou!" Roep ik nog met mijn mond vol, waardoor het ongeveer zo klinkt: pombou.
Gestrest komt Mackenzie van de trap gerend.
"Je muts" zeg ik nadat ik mijn brood heb doorgeslikt.
Snel rent ze weer naar boven en komt ze een minuut later weer naar beneden, met een muts op.
We lopen naar buiten, snel pak ik mijn fiets en gaat Mackenzie achterop zitten.
Zo snel als ik kan trap ik richting haar school.

Als we er zijn, springt Mackenzie af en parkeer ik snel mijn fiets.
Samen lopen we de school in.
"We moeten eerst naar de directrice" zeg ik terwijl ik op mijn telefoon kijk hoe laat het is.
Ze knikt en snel lopen we naar de directrice d'r kantoor.
Ik klop op de deur en wacht tot we antwoord krijgen.
"Binnen" hoor ik dan.
Ik doe de deur open en laat Mackenzie voor gaan.
"Ahh! Lucas Hemmings, wat leuk je weer te zien!" Zegt ze terwijl ze naar ons toe komt.
"Hallo mevrouw" antwoord ik.
"Wat brengt jou hier?" Vraagt ze verbaasd.
"Ik ben hier vanwege Mackenzie" antwoord ik.
"Ohh! Mackenzie, hoe gaat het met jou?" Vraagt ze terwijl ze elkaar de hand schudden.
"Goed hoor, mevrouw" antwoordt ze.
"Kom zitten, kom zitten!" Zegt de directrice dan.
Mackenzie en ik gaan snel zitten.
"Dus, langzaam bouwen jullie alles weer op?" Vraagt ze aan mij.
"Ja, Mackenzie wou graag weer naar school, dus ze is er weer een ochtendje" antwoord ik.
"Nou, mooi zo! Mooi mooi mooi" zegt ze, meer in zichzelf.
"Mag ik nu naar de les?" Vraagt Mackenzie voorzichtig.
"Uhh ja natuurlijk. Ga maar gauw. Dag Lucas, succes Mackenzie" antwoordt ze.
We zeggen dag en verlaten dan snel de kamer.
"Ik heb aardrijkskunde" zegt Mackenzie dan.
We lopen snel naar het lokaal en gaan naar binnen.
De hele klas staart ons aan.
"Succes he" fluister ik, dan duw ik haar verder naar binnen.
Helaas heb ik dan door dat de leraar van aardrijkskunde, nog steeds dezelfde is als toen ik op deze school zat.
Die leraar haatte mij zo erg. Alleen omdat Michael, Calum en ik altijd zaten te kloten in de les.
Ik wil me omdraaien, maar de lerares houdt me tegen.
"Lucas Robert Hemmings. Ik had niet verwacht jou ooit hier nog eens te zien." Zegt de lerares vals.
"Hoe is het met Thomas en Gordon?" Vraagt ze dan.
"Wie?" Vraag ik verward.
"Calum Thomas Hood en Michael Gordon Clifford" antwoordt ze geïrriteerd.
"Het gaat prima met ze, blij dat ze hier niet meer zitten" zeg ik met een valse grijns.
"Weg, Lucas" zegt ze terwijl ze naar de deur wijst.
"Net zoals vroeger, hé?" Vraag ik lachend, dan loop ik het lokaal uit.
Ik plof op een bankje in de gang.
Waarom moet ik nou weer de hele dag bij haar blijven?!
Dit is zo'n onzin, no joke.
Dan gaat mijn telefoon, het is Michael.
Ook dat nog.

L: Luke Hemmings.
M: ik weet wie je bent, ik let toch wel op als ik je bel?!
L: jaja Clifford, wat moet je?
M: we hebben repetities vandaag, waar the fuck ben je?!
L: fuck nee! Ik moest met Mackenzie mee naar school daar zit ik nu!
M: motherfucker! Ik probeer het wel te verzetten, denk de volgende keer ff na.
L: bedankt Mikey.
M: alsjeblieft Lukey.
L: heb je nog wat te doen nu we niet meer repeteren?
M: noop, why?
L: kom me gezelschap houden ik verveel me.
M: haha, ik zal wel komen. Met Michael Clifford is alles leuk!
L: yeah whatever, tot zo!
M: doeggg

Hoe stom kan ik zijn om de repetitie te vergeten?!
Ach ja, er komt vast wel een volgende repetitie.

10 minuten later ploft Michael opeens naast me neer.
Van schrik laat ik mijn telefoon vallen.
"Hahahaha sukkel!" Roept Michael lachend.
"Shut up!" Roep ik terug.
"Jongens, mag het- Michael Gordon Clifford, ik had van Lucas al niet verwacht dat hij hier zou zijn, maar van jou al helemaal niet" zegt de lerares van Mackenzie opeens.
"Hallo mevrouw, ook leuk u weer te zien" antwoordt Michael droog.
"Wat is er toch met jullie gebeurd? Tatoeages, piercings, gekleurd haar. Jongens toch" zegt ze afkeurend.
"Maar wij zeikte niet de hele les over onze man die vreemdging met onze zus, zoals iemand hier wel deed." Zegt Michael dan.
Ik schiet in de lach.
"Lucas" zegt ze beschuldigend.
"H-het is waar!" Antwoord ik lachend.
"Hoe gaat het nu met ze? Nog kinderen gekregen?" Zegt Michael poeslief.
"Meneer Clifford, ga je maar melden!" Zegt ze streng.
"Dat gaat helaas niet, ik zit hier niet meer op school, remember?"
Ze zucht kwaad en loopt dan het lokaal weer in, met een klap gooit ze de deur achter zich dicht.
"Goed gedaan man" zeg ik lachend.
"Danku danku" antwoordt Michael terwijl hij een paar buigingen maakt.