My brother and his bandmates. -Dutch 5sos story-

11. Calum

De volgende dag gaan Michael en ik samen naar het vliegveld om Mackenzie op te halen. Luke blijft in het hotel wachten, die streskip is veel te gestrest.
"Waar moeten we naar toe?" Vraagt Michael die de auto parkeerd.
"Weet ik veel, de ontvangsthal geloof ik." Antwoord ik schouderophalend.
"Lekker georganiseerd ben jij zeg!" Zegt Michael sarcastisch.
"Nou sorry hoor." Antwoord ik terwijl ik uitstap.
Michael stapt ook uit en samen lopen we naar de ingang van het vliegveld.
"Zullen we haar nog herkennen?" Vraag ik onzeker als we richting de ontvangsthal lopen.
"Tuurlijk joh, maak je niet zo'n zorgen." Stelt Michael me gerust.
"Ik ben zo nerveus..." Geef ik toe.
"Dat zijn we allemaal geloof ik." Antwoordt Michael lachend.
Ondanks de stress schiet ik toch in de lach.
We lopen de ontvangsthal in en gelijk ga ik tegen een muur aanstaan.
"Wat sta je hier badass." Zegt Michael die naar me toe komt gelopen.
"Ik ben badass!" Antwoord ik simpel.
"Nahh, niet echt." Zegt Michael lachend.
"Het duurt lang." Klaag ik dan maar.
"Kijk!" Zegt Michael terwijl hij naar de deur waar de passagiers doorkomen wijst.
Dan zie ik haar lopen, mager, bleek, korter haar, maar nog steeds die enthousiaste blik in haar ogen.
Ik ren gelijk naar haar toe en sla mijn armen om haar heen.
Verbaasd kijkt ze wie ik ben, maar als ze doorheeft dat ik het ben, knuffelt ze me gelijk terug.
"Ik heb je zo gemist!" Zegt ze terwijl ze haar gezicht in mijn shirt begraaft.
"Ik jou ook Mack" antwoord ik terwijl ik haar dichter tegen me aantrek.
Als ze opkijkt, kijk ik ook op en dan kijk ik in haar diep blauwe ogen.
Haar ogen lijken heel erg op die van Luke.
Dan dwalen mijn ogen af naar haar lippen.
"Waar kijk je naar?" Fluistert ze.
"N-niks..." Stotter ik.
"Je kan niet liegen..." Grinnikt ze.
Dan druk ik zachtjes mijn lippen op die van haar.
Zachtjes zoent ze me terug.
Na een tijdje trekken we allebei terug.
"Ik hou van je, Calum..." Zegt ze zachtjes.
"Ik ook van jou, Mack, meer dan je je kan inbeelden" antwoord ik.
"Kom op tortelduifjes, we gaan, Luke belde me net gestrest op om te vragen waar we zijn" zegt Michael opeens.
Ik sla mijn arm om Mackenzie heen, maar dan zie ik haar ouders samen met een dokter staan.
"Hoi Liz..." Mompel ik beschaamd.
"Ik wist het allang hoor, Cal!" Zegt ze lachend.
"Zolang je maar voorzichtig bent op onze dochter, vinden wij het prima!" Zegt Andrew, ookwel Luke's vader genoemd.
"Gaan we nou?" Zeurt Michael.
"Jaja" antwoord ik lachend.
Met z'n allen lopen we naar de auto, het is nogal proppen omdat die dokter er ook nog bij moet.
Uiteindelijk hebben we besloten dat ik met Makenzie op mijn schoot op de achterbank moet, samen met Michael en de dokter.
Andrew rijdt en Liz zit naast hem.

Als we de hotelkamer inlopen, rent Luke gelijk naar ons toe.
"EINDELIJK!" Schreeuwt hij opgelucht.
Dan begint hij gelijk met vragen stellen.
"Omg, Mack, gaat het wel? Je ziet er slecht uit! Hoe was je vlucht? Wie is die dokter?"
"Luke, calm down, i'm fine" antwoordt ze lachend.
Ze knuffelen elkaar stevig, maar dan wil Mackenzie gaan uitpakken.
"Ik help je wel." Zeg ik gelijk.
"Waar slaap ik überhaupt?" Vraagt ze lachend.
"Nou uh... Je kan bij mij of bij Calum of bij papa en mama..." Stamelt Luke.
"Ik ga wel bij Cal" antwoordt ze lachend.
"Wij gaan naar onze eigen kamer, toedeloetjes!" Zegt Liz opgewekt.
Ze pakken hun koffers en lopen de kamer uit.
"Vanavond de show, heb je er zin in?" Vraag ik terwijl ik haar koffer optil.
"Zeker weten!" Antwoordt ze enthousiast.
"Hey Mackenzie!" Zegt Ashton die de kamer inkomt gelopen.
"Hoi Ash" antwoordt ze blij.
Langzaam sleep ik haar koffer naar mijn deel van de kamer toe, in iedere hoek van onze enorme kamer staat een tweepersoonsbed.
Snel komt Mackenzie me achterna gehuppeld.
"Je bent nog best actief, aren't ya?" Vraag ik lachend.
"I am! Ik laat me niet op mijn kop zitten door die stomme ziekte!" Antwoordt ze opgewekt.
"Zullen we zometeen wat gaan drinken in de bar beneden? Voordat we naar de arena moeten?" Stel ik voor.
"Klinkt top!" Antwoordt ze.
Blij knik ik, dan gooi ik haar koffer op haar bed.
"Oh, ik moet even iemand bellen bedenk ik me net, ik ben zo terug!" Zegt ze dan terwijl ze haar telefoon pakt.
"Hoi Dave!" Hoor ik haar zeggen als ze wegloopt.
"Wie is Dave?" Vraagt Luke die naar me toe komt gelopen.
Ik haal mijn schouders op en plof dan op mijn bed met mijn laptop.
Luke komt naast me zitten en samen kijken we een youtube filmpje.
We lachen ons helemaal dood als we op Michael Clifford funny moments zoeken.
"Hahahahaha! Michael kom eens! Hahahaha!" Roept Luke lachend.
Michael komt naar ons toe en kijkt verbaasd naar het beeldscherm, waarop hij staat te dansen.
"Heeft Ash dit gefilmd ofzo? Ik heb dit nog nooit gezien! Hahaha!" Vraag ik lachend.
"Fuck jullie" mompelt hij, dan loopt hij grinnikend weg.
Opeens komt Mackenzie weer terug.
"Wie is Dave?" Vraagt Luke nieuwsgierig.
"Mijn beste vriend in het ziekenhuis" antwoordt ze simpel, dan ploft ze tussen Luke en mij in op het bed.
"Ik dacht al dat hij je minnaar was of zo!" Zeg ik lachend.
"Tuurlijk niet gekkie! Ik hou vreselijk veel van je joh!" Antwoordt ze lachend terwijl ze op mijn schoot gaat zitten.
Ik sla mijn armen om haar heen en leg mijn hoofd op haar schouder.
"I love you too" zeg ik blij.
"Niet zo klef!" Zegt Luke met een zucht.
"Lukey is jaloehoers!" Zegt Mackenzie plagerig.
"Helemaal niet!" Roept Luke verontwaardigd.
"Kom op baby's, we moeten naar de arena" zegt Michael dan.
"Ja baas!" Zeg ik terwijl ik opspring.
"Tot zo sis" zegt Luke tegen Mackenzie.
"Doei doei" zegt ze uitgeput.
"Je bent moe he?" Vraag ik bezorgd.
"Beetje" antwoordt ze schouderophalend.
"Ik zie je straks!" Zeg ik dan, snel geef ik haar een kus en dan ren ik achter de jongens aan.