Epilogue:
*John's POV*
Napakadami kong natutunan. Simula nung bata pa lang kami gusto ko na siya. Pero hindi ko man lang nagawang sabihin sa kanya na gusto ko siya, kaya simula nang dumating si Ceejay nagising ako sa katotohanan na dapat siyang ipaglaban.
Buti hindi ako sumuko, buti at pinaglaban ko ang nararamdaman ko kahit alam kong huli na...
At dahil sa nagawa ko, nagkaroon ako ng isang masayang buhay kasama ang taong mahal ko.
Fight if it's worth fighting for. And mich is worth a thousand risk.
*Mich's POV*
Masaya ako, masayang masaya ako. Yung akala kong imposible biglang naging posible ng isang iglap lang.
Yung pakiramdam ng mahal ka na ng mahal mo. Yung dating pangarap mo lang pero naabot mo na.
May mga pagkukunwaring nangyari, may mga biruan pero yun pala totohanan. Nagpapasalamat ako at hindi ako sumuko, buti nalang.
*****
Sa buhay natin, hindi maiiwasang masaktan at umasa.
May times na aasa tayo pero hindi tayo dapat mawalan ng tiwala sa sarili natin.
May mga natatakot magmahal, dahil baka hindi sila mahalin pabalik ng taong gusto nila. Pero at least nasabi mo sa kanya diba? Wala kang nasayang na panahon na sabihin sa kanya na gusto mo siya.
Kasi kung may imposible, may posible.
====
A/N:
Marami tayong natutunan sa kwento nila John at Mich. May mga bagay na dapat nating ipaglaban.
Gusto ko pong pasalamatan yun mga bumasa at sumubaybay! :------)
Pati sa mga nag-vote at nagcomment!
Maraming maraming salamat po.May naisulat po akong ongoing na story and maaari niyo pong icheck sa on works ko.
Entitled "What does love mean?"
Hope you'll also read it.
Thankyou!
-Ella ♡
BINABASA MO ANG
Manhid si crush
Teen FictionYung pakiramdam mo 'Hindi ka gusto ng taong gusto mo?' Masakit diba? Yung 'Gusto mo siya pero hindi mo alam kung gusto ka rin niya?' Nakakatanga diba? Yung 'Akala mo siya yu...