Part 4
Mich's POV
Time Check : 5:30pm.
Kanina pa akong natutulala buti nalang tumawag si mommy nung nakaraan at magbabakasyon daw si Ceejay sa amin!
Yeeeeeey!
Kyaaaaaay! Namiss ko si Ceejay. Supeeeeer.
Nung graduation day pa kasi namin nung elementary ang last naming pagkikita. Nagmigrate kasi sila sa Canada. Buti nalang at naisipan niyang dumalaw dito.
Anyway, maiba tayo, napansin ko lang si John na laging natutulala. Parehas kaya kami ng iniisip? Kasi ako, siya ang iniisip ko, eh siya kaya ako rin ang iniisip?
Spell Assuming...
M-I-C-H-E-L-L-E
*kring kring*
[Anak. Don't forget na sunduin si Ceejay. Ngayon nalang ulit siya makakapunta dito sa Philippines ha.] sabi ni Mommy.
Oo nga pala, nakalimutan ko. -____-
[Ay oo nga pala mommy! Buti tumawag ka! Nakalimutan ko. Haha. What time nga po ulit ang uwi niya?]
[7:30 ang uwi niya. Ikaw talaga anak! Iniisip mo nanaman si John? Hay nako anak, I told you. Bata ka pa. Let him make the first move sabi ng daddy mo okay? Iloveyou.] sabi ng mommy ko.
Yes, alam nina mommy at daddy na may gusto ako kay John. Super close ko kasi sila, parang bestfriends ko na nga rin sila eh. Hahahaha!
At baby pa rin ang turing nila sakin even though dalaga na ako pero okay lang sakin kasi ang cute kaya!
[Hay nako mommy at daddy kayo talaga. Haha. Di naman masyado. Opo, I know. Sige Ingat kayo ni Dad diyan. Alam ko naman kung bakit si Ceejay ang pinapunta niyo dito eh. Kaw talaga mommy. Bye. I love you more mommy and daddy.]
Then i ended the call.
Ang saya kapag sobrang close mo ang mommy at daddy mo. You feel loved and secured.
I thank God for giving me my parents. They are the best!
Alam talaga nila yung kay John. Kaso sabi nila: "Don't rush things especially love because true love will come at the right time."
Wait! Hindi ko alam papuntang airport ohmygosh!
Imessage ko nalang sila. Done!
After 30 minutes..
After 30 minutes ng pag-aayos. Hahaha. Matagal ba? Syempre dapat maganda ako! Hohoho~
I am wearing a simple blue dress with matching black doll shoes and sling bag.
Oo nga pala nakalimutan ko nagmessage nga pala ako sa kanila!
50 text messages and 25 Missed calls?!
o___o
Woah.
Pagtingin ko puro kay John ang missed calls at 25 messages naman ang text niya!
Graaaaaabe.
Fr: John
Airport?!
Anong gagawin mo dun??
Aalis ka babe?
Hahaha! Natatawa naman ako dito. OA eh. -_- Pero nakakakilig! Pero what if aalis ako, pipigilan niya kaya ako?
Sige asa pa michelle!
To: John
Babe sorry hindi ako nakapagreply agad, nag-ayos kasi ako. Di kita iiwan no. :) Samahan mo ko ha, pahatid tayo sa driver niyo. Please? :3 Thank you. :* Pakisabi sa iba, pumunta na sila dito sa bahay ko. Daliiiiii. Hahahaha!-sent-
After 10 minutes...
"Nandito na kami. Akala ko naman aalis ka na. Sumabay na kami kay John pumunta dito. Tinatamad kami maglakad eh." -sabi ni bunso
"Pasaway kayo! Hahaha!" sabi ko.
"Teka, bakit ka nga pala pupunta ng airport? At nagpasama ka pa saming lahat?" -sabi ni Joan
"Susunduin si Ceejay. " ngiting sabi ko.
Gusto ko na makilala nila si ceejay.
"WHAT?!" sabi ni Rose
"Oh bakit Negra? Problema mo? Ayos nga yon eh, dagdag tayo ng kaibigan." sabi ni Anne.
Pagtingin ko naman kay John parang nabulunan sa iniinom na Juice.
"Babe oh, panyo. Ayos ka lang ba?"sabi ko.
"O-oo. Tara na 6:30 na oh. " -sabi niya
"Okaaaay" sabi ko.
xxxx
A/N:
Susunduin si Ceejay? Ano kaya ang mangyayari?
At bakit ang cold ni John? Want to hear John's POV?
Comment guys! :)
-Ella ♡
![](https://img.wattpad.com/cover/4937216-288-k65305.jpg)
BINABASA MO ANG
Manhid si crush
Roman pour AdolescentsYung pakiramdam mo 'Hindi ka gusto ng taong gusto mo?' Masakit diba? Yung 'Gusto mo siya pero hindi mo alam kung gusto ka rin niya?' Nakakatanga diba? Yung 'Akala mo siya yu...