LOVE... at first EPIC kiss???

EPIC 12

Chapter 12

Pixel PoV

Tanghaling tapat na, pero wala pa rin ako sa sarili ko animo lutang ang pag-iisip ko.

Everything is a mess.

I feel sleepy and tired.

Idagdag mo pang para akong natra-trauma sa pagpasok sa school, kung ano-ano naman kasing nangyayaring kabaliwan pag nandito ako. Tulad na lang ng iniiwasan ko si Kiel, then recently nalaman ko yung tungkol kay Iony...speaking of Bakit naman kasi nagtanong pa ako. Bakit kasi nalaman ko pa na mahal pa pala niya ako, hayyyy!!

I was lost deeply in my thoughts when someone back hugged me.

I'm frantically shocked.

Halos mapatalon ako. I immediately tried to looked back pero pinigilan niya ako. I tried to resist but I can't he's too much stronger compared to me. Sa height kong 5'5 at siya na sa tantya ko ay halos 6 flat malamang na magagawa niya ang kung ano..

Kinabahan ako ng husto at hindi ko alam ang gagawin ko, until he talk...

"h-help m-me... "mahina at animo nahihirapang aniya "I b-badly n-need someone to hold into..."dagdag pa niya

Kung noong una ay nagulat ako ngayon mas lalo akong nagulat minus yung kaba.

"Kiel? what happened?"nagaalalang tanong ko. hindi naman siya nagsalita hanggang sa naramdaman ko na lang na parang yumuyugyog ang balikat niya at sumisinghot singhot siya. "umiiyak ka ba?"tanong ko ulit

"h-hindi..h-haha b-ba't n-naman a-ako i-iiyak?"pilit tawang saad niya

Pipilosopohin ko na sana siya pero nahagip ng paningin ko ang mga estudyante na lumilinga-linga sa gawi namin. Oo nga pala at nasa gitna kami ng soccerfield at breaktime na. Napagpasyahan ko kasing maglagi muna dito para palipasin ang oras.

Sino nga naman ang hindi ma-eeskandalo sa itsura namin. His arms are wrap around my waist. Nararamdaman ko rin ang ulo niya na nakapatong sa balikat ko.

                 'para tuloy kaming lovers nito..shocks!'

"ahmm..Kiel baka pedeng mag-explain? O kaya naman ibang posisyon na lang ang gawin mo kasi marami ng nakikitsismis sa ginagawa mo.."malumanay na reklamo ko. hindi pa rin siya natinag at patuloy pa rin ang pagyugyog ng balikat niya napabuntong hininga na lang ako at nag-iwas ng tingin sa mga estudyanteng dumadaan. Then to my surprise inikot niya ako paharap sa kanya atsaka siya yumakap sakin. Same position maliban sa nakaharap na kami sa isa't-isa.

Ngayon sigurado na talaga ako na umiiyak siya dahil nakita ko iyon ng harap-harapan kahit saglit lang. namumula ang mata niya at nanlalalim iyon. pati ilong niya ay namumula na rin

           ' ano ba kasing pinag-gagagawa nito ng nagdaang isang araw..'

"just five minutes..please! limang minuto lang ng oras mo.."mahinang paki-usap niya sapat lang para marinig ko.

Tumango ako kahit alam kong di naman niya iyon makikita, niyakap ko siya pabalik atsaka dahan-dahang tinapik ang likod niya

"s-someone d-died because of me.."sabi niya sa pagitan ng pagiyak nagulat naman ako sa sinabi niya at napahiwalay ng yakap atsaka hinuli ang mata niya

"what? Did you get in to a brawl? nakasaksak ka ba?"nagpa-panic na tanong ko

"unfortunately no, how I wish ganyan na lang ang nangyari.."sagot niya