from nerd to spy

~ 2 ~

"You have the heart of a warrior,   
and you were designed to survive!" -Bryant McGill-

~hoofdstuk2~

Het meisje dat tegen  over me stond heette: The Shark. Ze wist altijd precies op welk moment  ze moest toe bijten... Of tot nu toe wist ze dat, maar bij mij gaat dat  haar niet lukken. We bleven om elkaar heen cirkelen totdat ik zag dat ze  haar houding een beetje veranderde. Haar rechter arm bewoog een beetje  waardoor ze meteen al weg gaf dat ze me met die arm zou gaan slaan. Ik  zag haar arm dus al optijd aankomen en dook in elkaar. Ik haalde zelf  ook uit en gaf haar een harde stoot in haar maag. The Shark boog zich  voorover en hapte naar lucht. Ik zag dat als een goede kans en gaf haar  een trap tegen haar hoofd. Ze viel gepijnigd op de grond maar was jammer genoeg niet buiten bewustzijn. Of nouja het was  eigenlijk jammer voor haar.

Tijdens een gevecht mag je pas stoppen als  je tegenstander dood is of buitenbewustzijn. En mijn tegenstander was nu  nog geen van beide. Nog niet...
Ik keek opzij en zag dat V naar me knikte. Ik draaide  mijn hoofd weer terug naar The Shark. Ze was weer overeind gekomen en  stond vlak voor me. Ze haalde uit met haar vuist en raakte me hard op  mijn gezicht. De klap was zo onverwacht dat ik mijn evenwicht verloor en  op de grond viel. The Shark ging meteen op me zitten en duwde mijn  schouders hardhandig naar beneden, zodat ik niet kon opstaan. The Shark  keek me met een gemene grijns aan en begon me in mijn gezicht te slaan.  Ik probeerde mijn gezicht van haar weg te draaien aangezien ik mijn  handen niet kon gebruiken om haar stoten te blokkeren.

Ondertussen was het  publiek aan het schreeuwen. Ik hoorde veel mensen juichen voor The  Shark. Ik hoorde ook wat mensen mijn vechtnaam roepen. Ik draaide mijn  hoofd de andere kant op en keek naar het publiek. Ondertussen was The  Shark nog steeds bezig met het inslaan van mijn gezicht. Ik kreunde bij  iedere stoot die ze gaf en bereidde mezelf al weer voor op de volgende  stoot. Tot mijn verbazing kwam er geen volgende stoot.

Ik draaide mijn hoofd  weer om om naar The Shark te kijken. Ik keek haar verbaasd aan. "Het was  leuk je gekend te hebben Speedy." zei ze grijnzend. Ze pakte mijn nek  beet en begon erin te knijpen. Ik voelde hoe mijn luchtpijp werd  afgeklemd. Ik kreeg geen lucht meer maar in plaats van dat ik in paniek  raakte bleef ik rustig liggen en sloot mijn ogen.

Denk Vanessa... Denk...
Ik voelde hoe mijn longen begonnen te branden. Ze hadden zuurstof nodig. En snel ook.

Opeens kreeg ik een  idee. Als een net hard genoeg mijn knie naar mijn gezicht toe zij  trekken dan zou ik The Shark misschien net hard genoeg in haar rug  kunnen raken. En dan maar hopen dat ze dan naar voren gaat leunen door  de pijn.

Ik bracht voorzichtig  mijn been omhoog en bereidde me alvast voor. Ik telde tot 5 in mijn  hoofd en haalde toen uit. Mijn knie kwam met veel kracht tegen Shark's  rug aan. Ze hapte naar lucht en leunde voorover. Haar handen waren al  iets losser rond mijn nek gaan zitten, maar dit had niet veel effect  aangezien ik nog steeds niet kon ademen. Mijn zicht begon ook een beetje  te vervagen ten teken dat ik echt zo snel mogelijk zuurstof binnen  moest krijgen. Ik gooide mijn hoofd dus razendsnel naar voren waardoor  ik The Shark een harde kopstoot gaf.
Ze klapte achterover en viel op de  grond. Ik hapte meteen naar lucht en sprong zo snel mogelijk op. The  Shark lag nog steeds op de grond, iets wat ik als positief zag.  Grijnzend liep ik op haar af terwijl ik nog steeds hevig naar adem  hapte. Ik bovenop haar zitten. Ik keek haar even schuin aan en begon  haar toen in haar gezicht te slaan. The Shark begon zich te verdedigen  en probeerde mijn stoten te blokkeren. Ze faalde hierin. Een paar stoten  wist ze inderdaad goed te blokkeren maar de rest van mijn stoten kwamen  vol in haar gezicht. Ik voelde de woede door mijn lichaam heen stromen  en begon nog harder te slaan.

Ineens herinnerde ik me dat V me al een  hele tijd terug het seintje had gegeven dat ik haar af kon maken,  waarschijnlijk vond hij het maar niks dat het zo lang duurt. Ik pakte de  nek van The Shark beet en draaide hem in een keer om. Ik voelde en  hoorde hoe haar nek brak en niet veel later voelde ik haar lichaam zwak  worden en wist ik dat ze dood was. Ik kneep mijn ogen dicht en probeerde  mezelf te kalmeren. Ik hoorde het publiek juichen en mijn naam  schreeuwen maar hier werd ik niet blij om. Meestal zie je bij boxen of  een andere vechtsport dat de winnaar hier juist heel blij van word en  een kik krijgt, maar ik niet. Ik heb net iemand gedood... Dat is niet  echt iets waar ik blij van word. Ik draaide me om en liep de ring uit. V  stond al meteen op me te wachten.

"Je hebt 5 minuten rust  en dan begint je volgende wedstrijd." Ik keek hem met grote ogen aan. Ik  heb normaal nooit 2 wedstrijden op 1 dag. In het begin had ik dat wel  aangezien ik iedereen zo bewusteloos had maar nu de wedstrijden steeds  zwaarder worden heb ik dat al een hele tijd niet meer gehad.

"Maar  normaal heb ik dat no-" ik stopte meteen met praten toen ik de blik op  V's gezicht zag. Ik deed een kleine stap achteruit.

"Ja, normaal doe je  er nooit twee op een dag, jij luie donder, maar vandaag doe je er wel  twee. En waarom? Omdat ik het zeg! Je hebt me daarnet al voor schut met  dat gestuntel van je!" Ik deed nog een stap achteruit en keek naar de  grond. V zetten een stap naar voren en pakte me bij mijn middel vast. Ik  kromp in elkaar. Ik voelde dat V een beetje naar voren leunde.

"Ben je bang?" Ik kromp  in elkaar en durfde hem niet aan de kijken.

"Mooi." fluisterde hij met  een hele zware stem. Ik voelde dat hij met zijn mond mijn oorlel beet  pakte en er zachtjes aan begon te zuigen. Af en toe beet hij er speels  in, iets waarvan hij wist dat ik het haatte. Ik klemde mijn kaken strak  op elkaar en probeerde me op mijn ademhaling te concentreren. Gelukkig  liet V me al snel los. Hij gaf me een flesje water.

"Drink. Ik zie je  over 3 minuten weer bij de ring." Hij liep weg en gaf me bij het  voorbijgaan nog een klap tegen mijn kont. Ik voelde hoe er tranen in  mijn ogen verschenen. Ik knipperde ze snel weg.
Ik draaide me om en zag  een meisje staan. Ik kende haar niet, en heb haar ook nog nooit eerder  in de boxring gezien. Het meisje keek me onderzoekend aan.

"Gaat het wel?" vroeg ze  aan me. Ik deinsde achteruit. Nog nooit heeft iemand dit hier aan mij  gevraagd. Het is sowieso de eerste keer dat een van de meiden tegen mij  praat. Ik knikte voorzichtig naar haar en nam een paar slokken water.  Het meisje keek naar mijn buik en haar ogen werden groot.

"Wat hebben ze  met je gedaan?" fluisterde ze ongelovig. Ik keek naar de grond.

"We  kunnen beter niet praten, als ze er achter komen zitten we beide in de  problemen..." fluisterde ik en nam daarna meteen weer een slok van mijn  water.

"SPEEDY?!" ik hoorde de  stem van V al meteen en kromp in elkaar. Ik zetten het flesje neer en  rende naar de ring toe. Toen ik naast V stond voelde ik al meteen een  sterke arm om mijn bovenarm. Hij begon me te knijpen.

"Het liefst zou ik  je nu willen wurgen, je bent weer een minuut te laat! Maar als ik je  wurg kan je de wedstrijd niet doen en loop ik heel veel geld mis. En dan  heb ik vanavond ook niks leuks om te doen. Dus ga die ring in en maak  het een beetje snel graag." siste V in mijn oor.

Ik knikte en stapte snel  de ring in voordat hij nog iets verder kon zeggen. Ik masseerde mijn  handen een tijdje totdat mijn tegenstander de ring in kwam, en toen dat  gebeurde zakte mijn mond open....

************************************************

Helloo, my little Fighters!
Weer een nieuw hoofdstuk! Laat in de reacties even weten wat jullie tot nu toe van het verhaal vinden😊💕

dus....

Wie denken jullie dat Vanessa haar tegenstander is?

Vote/ Comment en Follow :)

x love you!