from nerd to spy

~22~

's Avonds lag ik rustig op bed. Ik was gewoon aan het denken met op de achtergrond wat muziek. Ik schrok op toen er plots op mijn deur werd geklopt. Geïrriteerd deed ik open en kwam oog in oog te staan met Brad.

"Hey, uhm stoorde ik je? Lag je te slapen? Anders kan ik ook weer weg gaan..." Ik keek hem vragend aan.

"Nee... Hoezo?" Ik duwde de deur van mijn kamer open en liep mijn kamer in. Brad bleef bij de deuropening staan. Ik rolde mijn ogen en wenkte hem dat hij binnen moest komen. Aarzelend zette hij een stap naar binnen.

"Nou.... Er is een feestje vanavond en-" Een feestje? Wat heb ik daar nu mee te maken? Ik ga nooit naar feestjes. Nooit gegaan en ik heb mezelf beloofd dat ik ook nooit naar een zou gaan.

"Ik weet dat je iets tegen feestjes hebt en alles, maar voor deze ene keer, alsjeblieft? Ten eerste is er een grote kans dat er drugs wordt gedeald, en ten tweede dit kan wel eens de eerste en de laatste keer zijn dat je naar een feestje kan gaan!"

Ik bekeek Brad eens goed. Er was nog iets wat hij me niet vertelde. "Wat is de derde reden Brad, je verbergt iets. Je weet dat ik dat merk als je iets verbergt dus waarom probeer je het nog?" Ik draaide me om en liep naar mijn nachtkastje. Ik pakte er een haarelastiekje vanaf en begon mijn haar in een staart te binden.

"Uhm nouja... Ik kan niet met Blake gaan, hij is bezig op het moment... En Jane... die ken ik niet goed. En ik ken jou wel." Ik fronste en grinnikte zonder enige humor.

"Je denkt dat je mij kent? Je denkt écht dat je mij kent? HA! Ik ken mezelf niet eens meer Brad! Dus hoe kan jij mij wel kennen? Ik ben niet meer het meisje dat ik jaren geleden was. Ik ben opgegroeid, lichamelijk en geestelijk ben ik beschadigd, en geestelijk nog het meest van allemaal." Ik merkte dat ik buiten adem was en ging zitten. Dit kon niet goed zijn.

"Er zal vast nog wel iets hetzelfde zijn...." mompelde Brad.

"Nee. Dat is er niet." Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek hem boos aan. Brad leek het niet te boeien. Hij keek me recht in mijn ogen aan en zei:

"Je hebt 3 kwartier de tijd, ben je dan niet beneden dan kom ik je halen." Ik keek hem geamuseerd aan.

"En wat dan? Wat wil je doen?"

"Dan sleep ik je naar beneden, het boeit me niet of je nog in je lingerie staat, ik sleur je naar beneden en breng je zo naar de feest." Ik rolde mijn ogen en stak mijn middelvinger naar hem op.

3 kwartier later stond ik klaar. Ik had een rood jurkje aan, mijn haar was gekruld en ik had voor het eerst sinds jaren make-up op. Toen ik beneden kwam stond Brad al op me te wachten. Zijn mond zakte open toen hij me zag. Ik grijnsde en liep op hem af om vervolgens zijn mond weer dicht te duwen.

"Zo vang je vliegen." ik haf hem een knipoog en liep de woonkamer in.

"Je moet je haar nog doen!" riep hij achter me aan.

"Zie je niet dat ik dat al heb gedaan?" Ik keek hem spottend aan.

"Ja, je hebt je eigen haar gedaan, ben je soms vergeten dat we undercover zijn?" Ik bleef stil staan.

"Moet dat nu echt? Ik wil gewoon 1 keer zonder dat onding rondlopen!" Ik keek teleurgesteld aar de grond.

"Ja dat moet echt, pak dat ding nu maar en doe ook je lenzen in." Ik keek hem boos aan en draaide me om. Stampend liep ik de trap op en ging op weg naar mijn kamer. In mijn kamer gooide ik de kast open en zocht naar een goede pruik. Ik zag een pruik waar krullen in zaten. Ik pakte hem op en zette hem op mijn hoofd. Vervolgens deed ik mijn lenzen heen en liep naar beneden.

"Zo klaar, kunnen we nu weg?" Brad knikte en deed de voordeur open. Ik liep met grote passen naar de auto toe en stapte in.

"Als ik trouwens perongeluk toch wat glaasjes op heb, moet je me even mee naar buiten neen, of gewoon naar huis brengen. Het kan nog al lelijk worden als ik te veel drink...." mompelde ik tegen Brad. Spontaan zette hij zijn voet vol op de rem. Ik draaide mijn hoofd met een ruk om.