BONUS 2

2.2K 132 40
                                    

"Handen iets eer bij je gezicht houden, zo bescherm je je gezicht." Ik pakte de handen van Lark vast en bracht ze in de houding die ik van haar verwachtte. Ze knikte en ik glimlachte naar haar.

Lark ging weer verder met het slaan tegen een van de boksballen en ik liep verder. 10 kinderen waren allemaal druk bezig. De een stond bij een boksbal, de ander was aan het touwtjespringen.

Ik liep mijn rondje en lette goed op de houdingen van de kinderen. Na wat verbeteren en het geven van tips keek ik snel op de klok. Nog 10 minuten te gaan.

"Oke, jongens ik wil dat jullie even een paar rondjes gaan lopen totdat je een beetje op adem zijn gekomen, dan wil ik dat jullie even rustig op het bankje gaan zitten." De kinderen deden wat ik zei. Sommige gingen al meteen zitten, andere liepen eerst nog een paar rondjes en namen dan plaats op de bank.

"Oke, we hebben nog 5 minuten, dan is de les afgelopen. Zoals beloofd gaan we deze paar minuten een eind spel doen. Dus, we gaan iemand is hem niemand is hem doen. Hoofd en gezicht telt niet." De kinderen begonnen meteen te juichen. Ik pakte een bal en gooide deze de zaal in. Meteen leek er alsof er een bom was ontploft. Tijdens de les waren de kinderen namelijk altijd heel rustig en geconcentreerd, en nu gingen alle remmen los.

Na 5 minuten waren de meeste kinderen al af. Ze zaten op de bank en keken naar de kinderen die nog in het spel waren. 5 minuten later zat iedereen op de bank en werden de kinderen 1 voor een opgehaald. Toen alle kinderen weg waren deed ik de deur op slot en liep naar de kleine kantine die we hadden. Daar maakte ik een tosti en pakte wat te drinken. Ik genoot va de rust om me heen.

Toen ik mijn eten op had en ook mijn lege flesje drinken had opgeruimd liep ik naar een van de kleedkamers en kleedde mezelf om om zelf ook nog even te trainen.

Het was een hele opluchting, dat trainen. Ik kon even al mijn energie eruit gooien. Alsof het allemaal opgesloten zat.

Na de training sprong ik snel onder de douche en ging daarna snel naar huis.

~

Ik draaide mijn sleutel in het sleutelgat en maakte de voordeur open. Meteen werd ik verwelkomt met gekibbel.

"Mijn beurt! Het was mijn beurt!"

"Ni-tes! Mijn beurt!"

Naast het gekibbel hoorde ik ook iemand heel hard kreunen en daarna gemompel

Ik liep met grote passen de woonkamer in.

Wyatt zat op een van de banken met mijn handen in het haar. Op de andere bank zaten mijn 2 zoontjes.

11 jarige Luca had de ene kant van de afstandsbediening vast. Joey, mijn andere zoon van 6 jaar oud, had de andere kant van de afstandsbediening vast. Wyatt zat op de grond en had ons dochtertje Melody vast. Hij mompelde allemaal dingen tegen haar.

"Uhm... Wat is hier aan de hand?"

"Mama!" mijn twee jongens stonden op van de bank en rende naar me toe. Ze sloegen hun armen om mijn benen heen. Ik bleef met mijn armen over elkaar heen staan en keek ze streng aan.

"Jongens, wat is hier gebeurd? Waarom is het hier zo'n troep? En misschien nog wel een betere vraag, waarom liggen ze nog niet op bed?" De laatste vraag vroeg ik aan Wyatt.

"Uhm.... Ze hebben in hun bed gelegen... En toen zijn ze er weer uit gekropen omdat ze niet konden slapen en je weet dat ik niet tegen die puppyogen kan! En toen begon Mel ook nog te huilen en....  een grote chaos..." Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. Vervolgens keek ik op de klok.

Half 10.

Veel te laat voor mijn jonge kereltjes.

"Oke, we gaan nu naar bed. Morgen mogen jullie weer een film kijken, of wat dan ook. Maar nu gaan jullie eerst slapen."

"Maar mammm!" Ik keek ze streng aan. Met een zucht liepen ze stampvoetend naar boven. Ik glimlachte naar Wyatt en liep naar hem toe. Ik gaf Wyatt een kus op zijn voorhoofd en pakte mijn dochter voorzichtig uit zijn armen.

"Jij moet ook naar je bedje toe, kleine prinses." Ik glimlachte en gaf haar een kus op haar voorhoofd.

"Leg jij haar op bed? Dan ga ik een poging doen op die kleine aapjes in bed te krijgen." Wyatt grinnikte.

"Succes daarmee."

~

Een half uur later zaten we eindelijk samen op de bank. Ik lag met mijn hoofd op zijn schoot.

"En hoe was het vandaag?"

"Vermoeiend..." mompelde ik terwijl ik genoot van zijn hand die langzaam door mijn haar heen ging.

"Die kleine kinderen zijn zo vermoeiend... Daarom heb ik zelf geen eigen klas voor kleine kinderen. Ik heb liever tieners ofzo , die zijn serieus en willen ook echt leren. Met die kleintjes weet ik ook echt niet hoe ik ze iets moet leren. Floris leert het ze op een spelende manier, dat kan ik niet! Ik heb het zelf ook niet op een spelende manie geleerd... Dus, dat maakt het vooral heel vermoeiend omdat ze vaak niet snappen wat ik bedoel en dan moet ik het iedere keer weer opnieuw uitleggen." Ik sloot mijn ogen.

"Dat is te begrijpen, Floris heeft vanaf jong af aan ook lessen gehad. Hij weet he het is om op een spelende manier dingen te leren. Dan is het makkelijker om dat ook aan andere op die manier te leren." zei hij.

"Mmm..." mompelde ik. Ik was al bijna aan het slapen, zo moe was ik.

"Ik denk dat ik jou ook maar naar bed moet brengen, niet?"

"Mmm.." mompelde ik opnieuw. Ik voelde Wyatt's armen om me heen en zo werd ik langzaam de lucht in getild. Ik voelde hoe Wyatt begon te lopen. De gang uit. De trap op. Onze kamer in. Hij legde me op bed en begon me langzaam om te kleden.

T-shirt uit. Bh uit. Slaap t-shirt aan.

Broek uit. Pyjama broek aan.

Hij gooide de deken over me heen en gaf me nog een kus. Ik hoorde nog wat geluiden en niet veel later voelde ik het matras naast me een beetje inzakken, gevolgd door een arm die om mijn middel heen werd geslagen.

Veel meer dan dat had ik niet nodig om in slaap te komen.  

En hoe moe ik ook was, ik zou het niet anders willen.

Ik was nu gelukkig met mijn 3 kinderen en mijn man.

Het zal allemaal niet makkelijk zijn. We zullen Luca uiteindelijk moeten vertellen dat we niet zijn biologische ouders zijn en we zullen hem ook moeten vertellen dat zijn moeder er niet meer is. Dat zal niet gemakkelijk zijn, maar ik ben er zeker van dat het allemaal goed gaat komen.

En dat we allemaal gelukkig zullen zijn.

*******************

Done.

Dat was het! Ik hoop dat jullie van het boek hebben genoten!

Ik heb zelf heel veel ideeen voor nieuwe boeken, maar heb geen idee wel boek ik als eerst ga maken. struggle for life -.- in ieder geval zal ik binnenkort een paar samenvattingen online gooien. Dan kunnen jullie kiezen. En de Q & A komt natuurlijk ook nog!

-xxx- love yaa


from nerd to spyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu