The Most Painful Part Of Love [COMPLETE]

Ten- Missing you

-KEN'S POINT OF VIEW-

Ilang araw na ang nagdaan. Ilang araw ko na ding nakakasama si Eunice. Ang babaeng palihim kong minamahal nuong unang kita ko palang sakanya.

Sobrang saya ko ng malaman ko na si Eunice pala ang matagal ng kumakalat sa buong campus na; Secret Admirer ko.

Tama nga ang hinala ko.

Haaaay. Matagal ko ng pinapangarap 'to, at ngayon ay natupad na nga.

Napapangiti tuloy ako.

"Babe, ang lalim yata ng iniisip mo?" tanong ni Eunice. Yes. Kami na. Last week pa.

Ako na yata ang pikamasayang lalake nung araw na yun--- oh . Let me rephrase it. Dahil araw-araw akong masaya sa twing kasama ko siya.

"Oo babe. Ang lalim." nakangiti kong sagot.

"Hmp! Babae mo siguro yan no!?" medyo galit na sabi niya.

Maasar nga.

"Oo naman! Babae ang iniisip ko. Babae ko." nakangiti ko paring sagot.

Nakita ko naman ang mukha niya. Parang naiiyak na rin siya.

Bago pa siya tuluyang umiyak ay niyakap ko na siya at sinabing, "Opo babae siya. Babaeng pinakamamahal ko na nagngangalang Eunice Salvador" sabihin niyo ng baduy o korni. At least sakanya lang ako korni . Haha.

"Hmp." siya sabay pisil sa tungkil ng ilong ko.

Magsasalita na sana ko ng mardaman ko ang paglapat ng labi niya sa labi ko pero smack lang.

Hindi ko inaasahang hahalikan niya ako. Nagulat tuloy ako . Sht. Nakakahiya mang sabihin pero that was my first kiss ,and i'm sure na siya din.

Tinignan ko naman ang mukha niya. Namumutla siya. Nag bla-blush?

Cute .

"I love you." i said.

"I love you din po." sagot niya.

Ang sarap pakinggan. Parang cloud 9.

Hayyy. Sana ganito nalang palagi.

I wanted to be with her forever.

"Kamusta na pala si Thalia?" tanong niya.

" I dont know. Umalis yata e." sagot ko.

Kaibigan na namin si Thalia. Nagsorry siya saamin ni Eunice nung araw na nalaman ko ang lahat.

"Mamimiss kita" laging sinasabi saakin ni Eunice ang mga katagang yan.

Bakit niya nga ba sinasabi saakin?

Kahit nagtataka ay hindi ko na lamang pinapahalata.

Malapit na rin kase ang sembreak. Baka naman mag a out of town lang siya kasama ang mga pamilya niya.

Well, nakakamiss nga yun.

Without her in just one day is hell for me.

Gusto ko siyang kasama palagi.

Gusto ko siyang makasama habambuhay.

-

Three weeks had past. Tapos na rin ang sembreak. At bukas na ulit ang pasukan.

Kakauwi lang namin dito sa mansion galing tagaytay.

Kaagad kong kinuha ang phone ko para tawagan si Eunice.

Miss ko na siya kahit tatlong araw lang kaming hindi nagkita.

Pagkatapos ng tatlong ring ay sinagot na niya ito.

"Hello babe?" masayang bati ko.

Medyo natagalan bago siya sumagot. May narinig pa nga akong parang hikbi e.

"H-Hi babe! Kamusta?" napanatag ako ng marinig ko ang masayang boses niya.

"Okay naman babe. Pero mas masaya sana kapag kasama kita." sagot ko gamit ang malungkot kong boses.

Oo. Masaya sana kapag siya ang kasama ko. Kaso may iba din silang pinuntahan e.

"Haha. Baliw ka talaga."

Ang sarap pakinggan ng tawa niya. Para siyang anghel sa pandinig ko.

"I love you, Eunice" hindi ako magsasawang sabihin sa kanya ang mga katagang yan.

"I love you too, Ken. M-mamimiss kita." siya, nagkamali lang ba ako o talagang narinig ko ang hikbi niya .

"Babe. Okay ka lang? Anung 'mamimiss' ka jan. Namiss dapat. Haha." pagtatama ko sa sinabi niya.

"Haha. O-oo nga no. Opo. Okay lang ako. Namiss kita. " sagot niya.

"Hmm.. Babe. Pwede ba tayong mag date mamaya? Susunduin kita." ako.

"Ha? O-Oo naman. Sige ba." masaya niyang sagot.

"Okay. Bye na. Mahal na mahal kita." paalam ko. Hindi ko na siya hinintay na sumagot at agad ko ng pinatay ang tawag.

Maghahanda na ako para sa date namin mamaya. At saka oras na din para ibigay ko sakanya yung envelope....

**

Eksaktong 6:00 pm ay sumakay na ako ng kotse para sunduin si Eunice.

Excited na ako.

Pagdating ko sa bahay nila ay agad kong nakita si tita at tito na nakaupo sa may sofa.

Kaagad na tumayo ang mama ni Eunice ng makita ako. Sumunod din na tumayo ang papa niya.

"Good evening po, tito and tita." bati ko.

"Goodwvening din iho." sagot nilang dalawa.

"Umupo ka muna." yaya ni tita. Napansin ko naman ang namumugtong mata nila.

Aning nangyari?

Magtatanong na sana ako ng bigala silang nguti saakin.

"Naku, iho. Hintayin mo nalang si Eunice. Pababa na rin yun." nakangiting sabi ni Tita.

Hindi nalang sumagot at tahimik na naghitay .

Kinakabahan ako. Hindi ko alam kong bakit. Gusto ko ng siyang makita.

"Ken..."

Narinig ko ang boses ng pinakamamahal ko.

Naoatingin naman ako sa direksyon niya.

Sht. Ang ganda niya talaga.

She's wearing a plain ligh blue dress na tinernuhan ng hindi kataasang sandals.

Nakalugay lang din ang buhok niya. Walang bahid na kahit anong make up ang mukha niya.

Natural beauty.

Dahan dahan naman siyang lumapit saakin.

"You look stunning tonight, babe." i said.

Nakita ko naman ang pamumutla ng mukha niya.

She's blushing.

"Lets go?" i asked. Habang nakalahad ang kanang kamay ko sakanya.

Tinanggap naman nna ito.

"Ehem! Ehem!" narinig ko oang tikhim ni tito at tita.

"Ahh.. Eeeeh... Tito, tita. Alis na po kami." paalam ko habang kinakamot ang batok ko.

Nakakahiya.

"Osya. Sige. Ingat. Wag mkng pababayaan ang prinsesa namin ha?" tito.

"Opo. Hindi ko po pababayaan ang reyna ko." sagot ko.

"Hahaha..." sabay namin tawanan.

"I love you anak" pahabol ng mama niya.

"I love you too. Pa. Ma." she answered.

My lovely girl.

-Votes and comments! Sunod ilang chapter nalang!!!

-Nicole:*