Lise son. Herkes sınav telaşesinde, hayat kurma çabasıyla ve aile istekleriyle boğuşmakta. Bilen bilir ki hayatın belki de en zor yıllarından biri. Benim içinde öyleydi, lakin hayatın nerede ne zaman ne şartta karşına kimi çıkaracağı hiç belli olmuyor. Gelgelelim bende de durumlar pek farklı değildi..
Ben sevgiye olan inancımı yitirdiğim zamanlarda dahil hep lakabını duydum onun. Ortak dostlar, aynı dershane, bana en nihayetinde onu getirdi.. Lakabı; Oflu. Adıyla hitap eden yok.
Kendisi tam bir lazoğlu.. Oflu aşağı Oflu yukarı laflarını çok duymuştum evvelinde. Arkadaşlarının ona olan hayranlığına akıl sır erdirememiştim. Bi kez bile görmediğim bu adama aşık olacağımı tahmin edemezdim. Ve aşk yine geleceğini haber vermemişti..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Vosvos
Non-FictionRutin dershane günlerinden biriydi yine. Ders öncesi teras dolmuş herkes içtiği sigaradan birbirini göremiyordu. Kızlarla oturmuş terasın köşesinde sohbet ediyorduk. Güneş olağan parlaklığında, gün her zamanki sıkıcılığındaydı. Ta ki o gelene kadar...
