The Neighbor(hood)

Chapter 3

เช้าวันนี้ผมรีบตื่นขึ้นมาในเวลาที่ใกล้เคียงกับเมื่อวาน เพื่อที่จะได้ยืนรอรถ กับ มาร์โก ..ผมตื่นมาด้วยความเพลียนิดๆ เพราะเมื่อคืนผมมัวแต่ตื่นเต้นและรอไม่ไหวให้มันถึงเช้านี้ที่จะได้คุยกับเธอ แต่ว่าความตื่นเต้นของตอนนี้มันทำให้ความเพลียเป็นแค่เรื่องเล็กๆ ผมรีบลงมาทานอาหารเช้าด้วยความรีบ แม่เลยถามผม เพราะปกติผมไม่เคยรีบตื่น ' ค่อยๆกินมั้ยลูก เดี๋ยวก็ติดคอหรอก จะรีบไปไหนเนี้ย ปกติมีอะไรก็ไม่เห็นรีบขนาดนี้นิ ' ผมไม่ได้ตอบคำถามของแม่

' รีบไปรับสาวหรอ' ผมสำลักข้าวเช้าผมกับคำถามนี้ แล้วรีบแก้ตัวออกไป ' เปล่านิครับ ผม..ผมแค่ต้องรีบไปทำงานของโรงเรียนเขามีงานใหญ่วันนี้นะฮะ..' แล้วแม่ก็พยักหน้ารับเหมือนแกล้งเชื่อ 'ก็แล้วแต่นะครับแม่' ผมพูดแล้วก็เบะปากเบาๆงอนๆ

พอทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เลยเดินออกมาหน้าบ้าน ที่ตอนนี้ มาร์โกยืนรอรถบัส โดยที่หูสองข้างมีหูฟังอยู่ สะพายเป้ลายเรียบๆ แล้วมือของเธอถือหนังสือนิยายเล่มไม่หนามากเอาไว้ พอผมเดินเข้าไปใกล้เธอ ก็ได้ยินเสียงเพลงออกมานิดๆ แต่ผมก็ฟังไม่ออกว่ามันเป็นเพลงอะไร

ผมเดินไปเงียบๆ เพื่อที่จะไม่ให้เธอรู้ตัว 'สวัสดี ครับคุณผู้หญิง วันนี้ติสจังเลยครับ ' ด้วยเสียงหล่อๆ แบบคุณชาย เธอไม่ได้ยินหรอกครับ ผมเผลอยิ้มออกมาอีกแล้ว ' ยัยมาร์โกจอมหยิ่ง ..' ผมพูดว่าเธอไปอีกดอก ครั้งนี้เธอหันหน้ามาเหมือนตกใจนิดๆ แล้วถอดหูฟังออกมา ' ทำไมวันนี้นายตื่นมารอรถบัสอะ ปกติเห็นชอบมาแซงฉันขึ้นไม่ใช่หรอ หรือเลิกกวนตีนทางด้านนี้แล้ว ' เธอพูดด้วยหน้ากวนๆ

พอเราเริ่มสนิทกัน มาร์โกเธอชอบแซะผมตลอด เพราะก่อนหน้านั้นเราไม่สนิทกัน เธอเลยแค้นผมมาเยอะ แต่ไม่เป็นไรครับ ผู้หญิงด่าแปลว่าผู้หญิงรัก ครุคริ

'อ่านนิยายเรื่องอะไรอะ ' ผมถามเธอ เพราะก่อนหน้านี้ผมสังเกตว่าเธอชอบเอามาบนรถบัสตลอด แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะจบ 'paper towns ' ผมไม่รู้จักหรอกครับ...ผมไม่ใช่คอหนังสือนิยาย อย่าว่าแต่นิยายเลยครับ อะไรผมที่มันเป็นหนังสือผมเห็นก็ตาหลับแล้วครับ 'ทำหน้าอย่างงี้ไม่รู้จักใช่มั้ย ' อ้าว รู้ทันอีก ' ไม่รู้อะ เธอเล่าให้ฟังหน่อยดิ ' แล้วรถบัสก็มาจอดพอดี