Ben Eylül, yirmibir yaşındayım. Yeşil gözler, ortalama bir boy, ve beyaz tenliyim. Oldukça zayıfım ,Üniversiteyi yeni bitirdim. Hayatim normal bit şekilde giderken birden alt üst oldu.
"Trafik kazası"
Ailemi kaybedeli üç ay oldu .Yeni bir hayata hazırlanmak için, kendime gelmeliyim diye söz verdim . Tedavi şartmış, atlatamadım güçlü değilim, birisi elimden tutup çıkarmalı, aydınlığa yöneltmeli...
İçimde yaşadıklarım yetmezmiş gibi bir de beni anlamayan insanlar var. Çevremde sevilmeyen tiplerle uğraşıyorum, neymiş " Nasıl yalnız yaşıyorsun, tek zor olmuyor mu amann oldu olacak birde beni evlendirin."
Hayata olumlu bakan bir insanım, yaşadıklarımdan sonra hepsi uçtu gitti, karanlığa çöktüm hemde en derine, bu acı tarif edilemez...
Küçük bahçesi olan bir evim var ve anılarımı sağlam tutan aile yadigarı "Max" köpeğim, küçüklüğümden beri hep benim yanımdaydı, okul okuduğum zamanlar dışında.Hissettiğim acımı o da anlamış olacak ki hiç mutlu değil, biricik Teyzem de beni hiç yalnız bırakmadı hep yanımdaydı.
Artık kendime gelmeli hayata tutunmalıyım. Faturalar var birde parasızlık, çalışmak şart diyen iç ses.Mecbur kalmak ne kötü ailemden ortalama bişeyler kalsa da ayakta durmalıyım.
Şimdi yeni bir hayat beni bekliyor, güçlü olmaya hazır bir hayat. .
Aynada kendime baktım, gördüğüm şey çökmüş bir yüz, gülmeyi unutmuş bakımsız, çevik durmayan bir beden ,daha neler, hergün gelen Teyzem haftada bir gelir oldu artık ,o da beni kendime bırakmak istemiş olmalı ki, bu durum beni üzmesede bakışlarım Maxa gitti, acıkmış olmalı, bana yemek tabağını gösteriyor, dolaptan aldığım hazır mamayı kabına koydum yemeğini hemen yedi ve uyudu.
Bende gazateden iş ilanlarına bakıyordum, hangi iş olduğu önemli değildi. Sadece bana yeticek miktar maaş işimi görürdü.
Üniversiteyi yeni bitirmiştim, ama kendimi geliştirememiş ve askıda elbise gibi kalmıştım. İş ilanlarına göz atarken kapı çaldı, ve karşımda bir adam, şaşkın gözlerle ona bakarken elinde bulunan zarfı bana uzattı;
"İyimisiniz hanfendi "
" Şey pardon dalmışım "
" Teşekkürler "
" İyi günler"
İmzalayıp aldığım zarfta ne olabilir ki, kimden derken "İcra" yazısı gözlerimin fal taşı gibi açılmasını sağladı.
" Nasıl olur bu, bir kabus olmalı dimi hayır, hayır rüya elimdeki hersey gitti mi yani!! "
Max uyanmış olmalı ki yanıma geldi, ben ona o bana uzun uzun baktık.
" Oğlum seni benden almazlar değil mi, seni asla vermem bunun detayını öğrenmeliyim, ters giden bişeyler var "
Zarfta yazan numarayı aradım, açan bir adamdı. Durumu anlattım ve görüşmek istediğimi söyledim, bana yardımcı olabileceğini söyledi;
" Bir saat sonra orada olacağım iyi günler "
Aynaya gidip tekrar baktım, böyle gidemezdim elime yüzüme çekidüzen verdim. Rahat bişeyler giyip evden çıktım, hayla bitkin ve halsizdim. Kullandığım uyku ilaçlarının yan etkileri olsa gerek, taxiye bindim ve gitmesi gereken adresi söyledim, indiğim yerden içeri girip kapıyı tıklattım.
