κεφαλαιο 2

5 1 0
                                    

Είχα ετοιμάσει το πρωινό εδώ και ώρα και καθόμουνα στην κουζίνα παίζοντας στο κινητό μου.Οι υπόλοιποι δεν άργησαν να κατέβουν.Πρώτα κατέβηκαν οι γονείς της Στέλλας ο κύριος Σταύρος και η κυρία Βασιλική.Τελευταία και καλύτερη η Στέλλα η οποία σκόνταψε στις σκάλες και έκατσε στο τραπέζι κακοκεφη χωρίς να βγάλει κουβέντα.Ξεκινήσαμε να ρωτάμε τα τυπικά,δηλαδή πως κοιμηθήκαμε,ποια ήταν τα σχέδια μας για σήμερα κτλ.Βέβαια έλαβα και μερικά κοπλιμέντα λόγω του πρωινού που όπως είπαν:" Ήταν καταπληκτικό".Αν μας έβλεπε κανείς θα πίστευε ότι η Στέλλα είναι αδερφή μου και οι γονείς της είναι και δική μου.Αλλά δεν είναι έτσι..Ζω μαζί τους εδώ και τρία χρόνια εξαιτίας ενός γεγονότος που μου άλλαξε τη ζωή.

Αφού φάγαμε καθάρισα το τραπέζι και επλυνα τα πιάτα.Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και αφού τελείωσα στάθηκα μπροστά απ τη ντουλάπα για να διαλέξω τα ρούχα μου.Για κάποιες αυτό είναι θέμα αλλά για μένα όχι..Όλα τα ρούχα ταιριάζουν μεταξύ τους γιατί είναι...
"Μαύρα όπως τα καρβουνα"σχολίασα καθώς κοιτούσα την αντανάκλαση μου στον καθρέφτη.

Αφού είχα τελειώσει και με το θέμα των ρούχων άρχισα να βαφομαι.Και έδωσα περισσότερη προσοχή στο δεξί μου μαγουλο.

Εγώ και η Στέλλα περιμέναμε το λεωφορείο για να πάμε στην κόλαση που αποκαλούμε σχολείο.Παρόλο που άργησε δέκα λεπτά έφτασε και εγώ με την κολλητή μου καθίσαμε στα πίσω καθίσματα.
"Βρε κοίτα ποια ήρθε να μας τιμήσει με την παρουσία της" Είπα η κλασική ανόητη..Η Μελίνα.
"Αγνόησε τη"μου ψιθύρισε η Στέλλα που είχε βγάλει το βιβλίο τη βιολογίας για να κάνει επανάληψη διότι γράφαμε σήμερα.
Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου και άρχισα να κοιτάω έξω απ το παράθυρο για να ξεχαστώ.

Παίζοντας με τη φωτιάWhere stories live. Discover now