Παίζοντας με τη φωτιά

κεφάλαιο 4

Οι ώρες πέρασαν αρκετά γρήγορα και δεν είχα σταματήσει να χαμογελάω ούτε για ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου.Αφού εγω και η Στέλλα επιστρέψαμε σπίτι δεν έχασε καιρό.Μπήκε στο δωμάτιο μου πριν προλάβω να κλείσω την πόρτα έκατσε στο κρεβάτι μου και η ανάκριση ξεκίνησε....
"Λοιπόν;!;"μου είπε.
"Λοιπόν τι;"τη ρώτησα λες και δεν ήξερα αλλά στην πραγματικότητα το έκανα για να της σπάσω τα νεύρα.
"Ο ΕΛΑ ΤΩΡΑ!!!"
"Καλά καλά..θα βγούμε σήμερα το απόγευμα...."της απάντησα.Μετά απο ώρες συζήτησης-μέσα στο μάθημα-με το Στέργιο αποφασίσαμε να βγούμε.Τουλάχιστον σήμερα είχα και ένα λόγο να μη προσέχω στο μάθημα.

Η Στέλλα στην αρχή δεν απάντησε αλλά μετά πετάχτηκε απ το κρεβάτι άρχισε να χοροπηδάει τσιριζοντας και με αγκάλιασε.ΕΝΤΕΛΩΣ ΨΥΧΡΑΙΜΑ....
"Πρέπει να βρούμε τη ρούχα θα βάλεις,πως θα βαφτεις,άρωμα,παπούτσια,τσα..."
"Μήπως και δαχτυλίδι αρραβώνα;"Την ειρωνευτηκα.
"ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ."πόσο μοιάζει με την Κάτια...σκέφτηκα.
"Ει είσαι καλά ;"με ρώτησε η Στέλλα.
"Ναι μια χαρά απλώς αφαιρέθηκα."
"Μααααλιστα....λοιπόν ας σου βρούμε ρούχα"...

Ο χρόνος πέρασε γρήγορα.Είχα φορέσει ένα μαύρο κολάν με τα αγαπημένα μου αρβυλακια και μια...μπλε...φούτερ.Η Στέλλα με ανάγκασε..Άκουσα το κουδούνι της πόρτας και κατέβηκα τις σκάλες τρέχοντας.Άνοιξα την πόρτα και ναι...ήταν αυτός..

Αφού ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας που όπως μου είπε "ήταν εκπληξη" άνοιξαμε συζήτηση για το σημερινό τεστ στη βιολογία το οποίο οδήγησε και σε αλλά άσχετα θέματα.Χωρίς να το πάρω είδηση σταματήσαμε.
"Φτάσαμε"μου είπε.
Είχα μείνει άφωνη.Ειχαμε έρθει σε ένα πανέμορφο πάρκο,τα δέντρα ήταν αμέτρητα και πανύψηλα,τo έδαφος να ειναι σκεπασμένο από τα ξεραμένα φύλλα των δέντρων-ο ομορφία του φθινοπώρου στο μεγαλείο της-,τα πουλιά να κελαηδούν και ένα παλιό συντριβάνι κοντά σε ένα κιόσκι το οποίο ειναι επίσης σκεπασμένο από φυτα.
"Ουαου"
"Τι δε σ αρέσει ;"με ρώτησε.
"Πλάκα κανείς έτσι;είναι υπεροχο!"Καθίσαμε σε ένα παγκάκι και μείναμε εκεί να χαζεύουμε χωρίς να μιλάμε για αρκετή ώρα.
"Ξέρεις..θέλω να σου πω κάτι το οποία ήθελα να σου το πω εδώ και πολύ καιρό.."είπε.Άρχισα να νιώθω ανυπομονη.
"Πες μου.."
Δεν έχασε χρόνο,μπήκε κατευθείαν στο θέμα.
"Μου αρέσεις."
Είχα μείνει έκπληκτη.
"Μα πρώτη φορά συναντηθήκαμε σήμερα εννοώ ούτε που ήξερες το όνομα μου.."
"Φυσικά και το ηξερα.Είμαστε συμμαθητές πέντε χρόνια, δεν συμμετέχεις σχεδόν ποτέ στο μάθημα,διαλέγεις το τελευταίο θρανίο της δεξιάς μεριάς και έιμαστε στα ίδια μαθήματα εκτός απο..."έκανε μια γκριμάτσα και μετά απο λίγα δεύτερα μου απάντησε με σιγουριά ''..βιολογία,χημεία και φυσική.Στην τραπεζαρία κάθεσαι πάντα στο τραπ...''
"Μα καλά πώς..."Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τη φραση μου.
"Τι νομίζεις οτι κάνω την ώρα του μαθήματος;"
Έχω πει πολλές φορές αυτή τη λέξη,άφωνη αλλά ήταν η μόνη που θα μπορούε να περιγράψει την κατάστασή μου αυτή τη στιγμή...Εντάξει ίσως και το έκπληκτη..Δεν θα πω ψέματα,όλο αυτό το σκηνικό φαίνεται πολύ περίεργο..αλλά και μένα μου αρέσει ο Στέργιος οπότε γιατί όχι... Χαμήλωσα το πρόσωπο μου προς το μέρος του καθώς πλησίαζα μπορούσα να νιώσω την αναπνοή του..σταθερή.Τον φίλησα και αυτός ανταποκρίθηκε.Έβαλα τα χέρια μου γύρω απ το λαιμό του και αυτός γύρω από τη μέση μου,ένιωσα μια έκρηξη συναισθημάτων.Ήταν τέλειο.....Αφού σταματήσαμε και καθίσαμε για λίγο χωρίς να λέμε τίποτα και να κοιτάμε ο ένας τα μάτια του άλλου δε κατάφερα να αντισταθώ και τον ρώτησα..
"Ναι αλλα γιατί δε μου χες μιλήσει τόσο καιρο;"τον ρώτησα γεμάτη περιέργεια.
"Γιατί δεν ήξερα πως να σε πλησιάσω."Καλή απάντηση.Αλλά...
"Έχω άλλη μια ερώτηση..."
"Ενταξει"είπε.
Πήρα μια βαθειά ανάσα.
"Γιατί εμένα και όχι κάποια σαν τη Μελίνα ;"και όντως γιατί εμένα και όχι αυτή;η Μελίνα ήταν ψηλή,ξανθιά με πράσινα μάτια ενώ εγώ ήμουν μια απλή μετριου αναστήματος με κοκκινα σγουρά μαλλιά-που πρέπει να ισιώνω καθημερινά γιατί είμαι λες και έβαλα το χέρι μου στην πρίζα- μαλλια,μπλε μάτια και μηδενική κοινωνικότητα.
Ωστόσο δεν άργησε να απαντήσει...
"Γιατί η Μελίνα μπορεί να είναι όμορφη,αλλά δεν έχει κάτι που έχει εσύ.Χαρακτήρα."
Η απάντηση του με έκανε να χαμογελάω ανεξέλεγκτα.Είναι απίστευτο το πόσο μεγάλη επιρροή μπορούν να έχουν μερικές λέξεις πάνω σου.Η υπόλοιπη ώρα κύλησε ευχάριστα.