Παίζοντας με τη φωτιά

κεφάλαιο 1

Περπατάω στο διάδρομο του σπιτιού μου.Είναι βράδυ και όλα τα φώτα είναι κλειστά.
"Μαμά;"καμία απάντηση.
"Μπαμπά;"πάλι τίποτα.
Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο της αδερφής μου.Χτυπάω απαλά την πόρτα.
"Κάτια;"Ανοίγω και μπαίνω μέσα.Το δωμάτιο είναι άδειο και η μόνη μου παρέα είναι η ησυχία και ένα κακό προαίσθημα που μεγαλώνει καθώς περνάνε τα δευτερόλεπτα.Ξαφνικά μυρίζω κάτι.Λες και κάτι καίγεται,κατεβαίνω ξανά κάτω και η όραση μου θολώνει,η μυρωδιά γίνεται έντονη και δυσκολεύομαι να αναπνεύσω όταν βλέπω το......

"ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΞΥΠΝΑ!!"
Σηκώνομαι απότομα και πετάω τα σκεπάσματα.
"Στέλλα;"Απέναντί μου βρίσκεται η Στέλλα η κολλητή μου εδώ και παρά πολλα χρόνια.Με κοιτάζει ανήσυχα.
"Κατερίνα με κατατρομαξες εισαι καλά;"
"Ναι μια χαρά,τι εννοείς σε κατατρομαξα;"
Τη ρωτάω και κοιτάω την ώρα στο κινητό μου. 6:30
"Στέλλα είναι εξήμιση πας καλά;!;"
"Α για μισό λεπτό!Εσύ είσαι αυτή που με ξύπνησες τέτοια ώρα διότι ουρλιαζες λες και είδες φάντασμα!"Πλέον ο τόνος ανησυχιας στη φωνή της έχει αντικατασταθεί με ενόχληση.Στην αρχή δεν καταλαβαίνω τι λέει αλλά μετά θυμάμαι..Ο εφ..
"Είδες πάλι τον ίδιο εφιάλτη έτσι δεν είναι ;"Με ρωτάει και η ανησυχία έχει ξανακερδίσει τη θέση της όχι μόνο στη φωνή αλλά και στο βλέμμα της.
"Ναι..."Της απαντάω μονολεκτικά.
"Ποτέ δε μου το περιεγραψες"
"Στέλλα μην ανησυχείς δε χρειάζεται να το ξέρεις στο κατω κάτω ένα ανόητο όνειρο είναι."Της λέω γνωρίζοντας ότι είναι ψέμα.
Αφού με κοιτάζει για λίγα ακόμα δευτερόλεπτα με αγκαλιάζει και ξαναπάει για ύπνο.Ξανακοιταω την ώρα. 6:55
"Μάλλον αυτός ήταν ο ύπνος μου για σήμερα..."Σηκώνομαι και πάω να φτιάξω πρωινό.