Εγώ και ο Στέργιος μιλούσαμε για μισή ώρα περίπου, μου είχε πει πολλές φορές να πάμε να βάλω πάγο στο πόδι για να μην χειροτερέψει αλλά εγώ αρνιόμουν γιατί δεν ήθελα ανεπιθύμητες ερωτήσεις από αγνώστους.Κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο η κυρία Βασιλική, αλλά δεν της απάντησα.Πήρα την Στέλλα και της είπα πως θα αργήσουν και να μη με ψάχνουν.
''Θα πρέπει να έχουν ανησυχήσει πολύ..''είπε ο Στέργιος αφού έκλεισα το τηλέφωνο.Ναι τι να σου πω...
''Πήρα τηλέφωνο και τους ενημέρωσα.Δεν έχουν λόγο να ανησυχούν ,ξέρουν πως δε θα πάθω τίποτα.''
Πριν προλάβει να απαντήσει ξαφνικά ακούστηκε ένα εκκωφαντικός θόρυβο και σείστηκε το έδαφος. Άρχισε να μας πνίγει ομίχλη και δεν μπορούσαμε να δούμε απολύτως τίποτα.
Τότε ακούσαμε κάτι σαν βήματα, μέσα από την ομίχλη ξεπρόβαλε μια φιγούρα. Στην αρχή δεν φαινόταν καθαρά αλλά μετά από λίγο έγινε ξεκάθαρο ότι ήταν μια κοπέλα... Φορούσε μπλε φόρεμα, σταρακια και είχε κάστανα μαλλιά.
Στάθηκε λίγα μέτρα μακριά μας και δεν μας άφησε να την ρωτήσουμε ποια ήταν. Τα μάτια της άρχισαν να λάμπουν, σήκωσε το χέρι της και είπε τα εξής λόγια:
"Στεργιους πισμανιψι, ξεπισμανιψι, πεντρευετι"
Η ομίχλη τότε έγινε πολύ πιο πυκνή και τυλίχτηκε γύρω από τον Στέργιο. Εκείνη γύρισε και με κοίταξε με ένα μειδίαμα και είπε:
"Αλεξα... χάρηκα"
"Τι κάνεις, άστον να φύγει!" Φώναξα αλλά μάταια, μέσα σε δευτερόλεπτα εξαφανίστηκαν και οι δύο και έμεινα να κοιτάω σαστισμένη το μέρος στο οποίο στέκονταν, χωρίς να έχω ιδέα τι είχε μόλις συμβεί..
YOU ARE READING
Παίζοντας με τη φωτιά
Ngẫu nhiênΛίγα χρόνια μετά τη πυρκαγιά που τα κατέστρεψε όλα και ζώντας με την οικογένεια της φίλης της έχοντας κάνει πλέον μια νέα αρχή είναι ξανά ευτυχισμένη.Όταν όμως η υπόθεση επιστρέφει στην επιφάνεια πως θα το αντιμετωπίσει;
