~ Kanatsız Melekler ~

11. Bölüm ♥

★ Austin ★

O heycanla tom bağıracakken niall ağzımı hızla kapamıştı. Üstünü tek eliyle çıkarıp ağzımı bağlamıştı. Sonrada ışığını yakıp odadan çıkmıştı. Bense çırpınıyordum. Sandalyemi ileri geri oynattım. Ses çıkarmaya fark edilmeye çalışıyordum. Öyle yaparken birden düştüm."ah"

★★★

Gözlerimi açtığımda yanımda austin vardı. Nasıl olur rüyaymıydı bu , oda bağlıydı. Austin heycanlı bir şekilde nialla konuşuyordu.

- Deli misin sen bırak bizi ..!

Benim uyandığımı gören niall
+ iyi misin ?

Birşey demiyerek olanları anlamaya çalışıyordum.

Gözleri mi nialla devirerek ;

- bu çocuk...

Sözümü keserek ;

+ komşumuz austin borcum vardıda onu almaya gelmişti. Senin yüzünden onuda kaçırmak zorunda kaldım. Ya biz ikimiz olucaktık. Sen ve ben. Şimdi söyle bana napıyım nasıl kurtuluyım bu çocuktan.

Sinirli sinirli ;

- Öldüreyim mi ?

Korkarak ;

+ Hayır.

Benim yüzümden oda tehlikedeydi. Hüzünlü bir şekilde austine bakıyordum. Austin yumuşak bir tavırla ;

- Ben seni tanıyorum. Alişveriş merkezinde ki kız korkma burdan kurtulucaz.

Kızgın bir şekilde nialla bakıyordu. Niallda sırıtarak ;

+ kurtulamassınız.

Bana bakarak ;

+ Hele sen hiç..!

- Lütfen bırak bizi

+ Selena yapma. Off napmamı istiyorsun kendimi mi öldüreyim, sen yoksan ben bir ölüyüm anladın mı ?

Kafamı eğıp yere bakpyordum. Austin kısık seste ;

- pişt ..!

" Efendim" der gibi baktım. Nialla baktığımda pencereden bakıyordu. Sonra austine döndüm.

Kısık ses tonuyla ;

- Anladım ki bu çocuk seni seviyo ondan kaçırdı. Bir planım var şimdi sen sallanıp kendini yere düşür bak yerde bir meyve kasesi var içinde ki bıçağı almaya çalış tamam mı ?

Olumlu şekilde kafamı sallayıp dediğini yaptım. Niall koşup yanıma geldi ama meyve kasesine düştüğüm için bıcağı alabilmiştim. Bıçağı sakladım niall beni hemen kaldırdı. Niall sinirli bir şekilde ;

- Niye yaptın bunu..!

+ bilerek olmadı. Ayağımı oynatıyım dedim yere düştüm.

- peki tamam diyip tam önümüzde ki kanepeye oturdu. Bize bakarken ipleri kesemezdik. Tip tip bize bakmaya devam ediyordu. Sonra ayağa kalktı. Bizim yanımıza geldi ve sandalyelerimizi biraz uzaklaştırdı. Sonrada odadan çıktı. Bunu fırsat bilip elimi bıçakla çözmeye çalıştım. Çok geçmeden başarmıştım. Ayağımı çözüp hızla Austinede yardım ettim. Çözmüştük ama şimdi nasıl dışarı çıkıcaz ki ..! Ayak sesleri geliyordu.

- Selena gel ..!

Austinin yanına gittim.

- Pencereden kaçıcaz şurda ki ağaca tırmanmamız lazım hızlı ol ..!

Birden kapı açıldı.

:))