Sıcak bir sabahtı.Müzigimi açmıştım bu bana iyi geliyordu.Gerçekler işte.Annemin sesiyle irkildim.Kahvaltıya çağırıyordu şu günlerde çok tuhaftı bir şey vardı ama soylemiyordu.Merak ediyordum.Ama bunu öğrenicektim aşağıya indim.Kahvaltı hazırdı.Annem konuşmaya başladı.Bir süredir gördüğüm varlıklardan söz etmeye başladı doğru size soylemedim ama bir sürü varlık görüyorum korkuyorumda birazcık.Bu varlıklar yüzünden tedavi gorucek misim.Şaka gibi ya.Annemin soylediklerine inanamıyordum bunu bana yapamazdı sonuçta annemdi yani.Beni doktora götürdü bu adamdan hiç hoşlanmamıştım doğrusu.Beni bir yere goturduler akıl hastanesiydi.İceri girdik soguktu ve urperticiydi.Düzelene kadar burda kalacakmısım iyi bok ettiniz.Burda ilk gecemdi orda bir cocuk gormustum adı Cem' di hemşireler soylerken duymustum yakısıklıydı ama.Gözgöze geldik bakıslarımı cevirdim.Ve yine bir suru varlık goruyordum gitmeyecekler iste hep kalıcaklar.Sabah olmuştu ogle yemegi zamanıydı bir hemsire beni yemekhaneye goturdu.Cem le aynı masaya oturmustuk.Tanısmak istiyordum adımı sordu Simge dedim oda Cem dedi onu tanımak istiyordum.Yemeğimi yemistim hemşire elimden tuttu yemegimi yemistim odama gidiyordum o hapishaneye.Kırmızı bir varlık geçti gözümün önünde hemşireye bak orda dedim ne goruyosun be dedi tokat attı beş parmağının izi kaldı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren
De TodoSimgenin ölümüyle yıkılan kardeşi Zeynepin hikayesini okumaya var mısınız?