2.BÖLÜM

42 8 0
                                    

Eve geldiğimde anahtarımı kapının deliğine sokup döndürmeye başladım. Bugün olan şeyler beni fazla şaşırtmıştı o yeni çocuk , hiç tanımadığım biri nerdeyse bana iltifat etmişti. Eve girip kapıyı kapattım ev karanlıktı , çantamı koltuğa koydum ve ışığı açmak için lambanın yanına yürüdüm . Lambaya ulaşıp ışığı açtım . Kafamı kaldırdığımda birini gördüm bu annemdi. " Anne ! Ne yapıyorsun ? Ödümü kopardın.." diyip elimi kalbimin üzerine koyup tutmaya başladım. Annem solgun bir sesle " Benimle gel ! " dedi. Onu takip ederken bir yandanda birbirine karışan topuklu ayakkabılarımızın sesini dinlemeye başladım. Annem tekli koltuğa oturunca parmağıyla karşıdaki koltuğu işaret etti. Karşıdaki koltuğa oturup yere bakmaya başladım. Acaba benimle ne konuşacaktı? İnşallah ağladığımı görmemiştir diye içimden dua etmeye başladım. Annem zor bir kadındı , babamın anneme nasıl katlandığını hala anlamaya çalışıyordum . Annem çok güzel bir kadındı , zarifti. Benimde böyle olmamı istiyordu. Geçen sene bir sürü parayı yemekte nasıl davranılır kursuna vermiştik. Sanki dikkat çekmek için doğmuştu bazen çok acımasız olabiliyordu ama babamla çok iyi anlaşabiliyorduk. Babam beni anlamak için çabalardı. Annem ise sadece kendi sözünün dinlemesini isterdi , sanırım bu nedenle babamla daha iyi anlaşabiliyorduk.

" Bugün sabah kahvaltıdan aniden kalktın . Biliyorsun ki biz soylu bir aileyiz yemek kurallarına uymalıyız Ada. " diye sözünü bitirince kafamı kaldırıp anneme baktım ve " Haklısın tonlarca para verdiğimiz kursun dediklerini unutmamalıyım. Çok özür dilerim annecim." dedim alaycı bir sesle. Bu anneme ilk karşı gelişim değildi önceden çok büyük kavgalar etmiştik ama hala bildiğini yapıyordu. Sadece fiziksel olarak anneme benzediğim için sevindim. " Benimle böyle konuşamazsın Ada ben senin annenim !" "Söyleyeceklerin bittiyse kalkıyorum. " dedim ve ayağa kalktım daha bir adım atmadan annem " Otur Yerine " diye bağırınca , gülerek kafamı sallayıp yerime oturdum. Annem konuşmaya başlayınca gözlerimi gözlerine kilitledim. "Bir daha sakın böyle birşey yapma küçük hanımefendi! Asıl konuya gelelim Rüzgarla aranız nasıl ? " Kafamı başka tarafa çevirip ona söylememem gerektiğini düşündüm çünkü bizi barıştırmak için bin takla atacaktı. Bu nedenle sessiz kalmayı tercih ettim. " İyiyiz " dedim kısaca . Tekrar tartışmak istemiyordum. "Pekala , biliyorsun ki Rüzgar çok zengin , tanınmış bir ailenin çocuğu onu sakın kaybetme." Oflayarak anneme döndüm ve sesimi yükselterek " Benim mutluluğum senin için önemli bile değil,sen sadece kendini düşünüyorsun , hakkımızda çıkıcak haberleri düşünüyorsun. İnsanların zenginliği senin için herşeyden daha önemli ,bizden farklı hayatları hep dışlıyorsun ama biliyor musun ? En iyi yaptığın şey insanların kalbini kırmak " diye son kelimeye vurgu yapıp ayağa kalktım ve çantamı elime aldım . Yürümeye başlamıştımki kapının çaldığını duyunca kapıya doğru yürüyüp kapıyı açtım gelen Emre ile babamdı. Emre zıplayarak içeri girdi ve maçı biz kazandık diye bağırmaya başladı ardından ise salak salak hareketler yapmaya başladı. Babamla onun haline gülerken babam beni yanağımdan öpüp bu halin ne der gibi kafasını salladı. Ben ise dudağımı büzüp , sessizce " Sonra konuşuruz" dedim ve gözlerimi kırpıştırdım. Merdivenlere doğru yöneldim. Merdivene adımımı atınca anneme döndüm ve göz göze geldik gözümü kaçırıp merdivene ayağımı vurarak odama çıktım.

Odama çıkıp kapıyı yavaşça kapattım ve annemin hareketlerini yapmaya başladım . Banyoya girip üstümü değiştirdikten sonra yatağıma uzanıp tabletimi elime aldım. Skype tıklayıp Ekini aradım ve açmasını bekledim. Ekini beklerken yatağın karyolasına yaslandım. Kamera açılınca karşımda en sevdiğim kız arkadaşım ,kardeşim bildiğim Ekini karşımda gördüm . Saçını topuz yapıp , elindeki tastan ağzına cipsleri tıkıyordu. Onun bu haline gülümseyip neşeli bir sesle " Naber ? " dedim . Ağzı dolu bir şekilde ağzını şapırdatarak " İyiyim de onu boşver bugün noldu seni okulda göremedim . Neredeydin ? " İçimden ne diyiceğimi düşünerek " Emre ' nin maçı vardı , ona gittim ." Kapı tıklatılınca kameraya dönüp "Yarın konuşuruz anlatıcaklarım var " dedim ve daha konuşmasına izin vermeden tableti kapattım . "Girin.. " kapı açıldığında babamı karşımda gördüm.

TEK SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin