Dışarısı soğuk ve o soğuktan işe gitmek isteyen insanlar.Ben ve Ahsen okula gitmek için hazırlanırken buğulu camdan bakarken yine derin düşüncelere dalmıştım.O sırada babamın sesini duydum"Hadi çocuklar siz okula bende işe geç kalıcam!"diye sitem ediyordu.Bugün okulda tarih sınavı vardı.Tabikide çalışmamış kopya çekicektim.Arkadaşlarım sağolsun.
Ahsen le beraber arabaya binmiştik.Yolumuz uzundu ve benim içimde birazcık daha uyuma isteği olduğu için gözlerimi kapattım.Yine kabuslar başlamıştı.Ben artık annemin çığlıklarını , babamın bağırışlarını ve benim ve ikizimin hıçrıkararak ağlayışlarını hatırlamak istemiyordum.O zamanları unutmak hafızamdan çıkarmak için her şeyimi verirdim.Annemin o güzel kokusunu,abimin o koruyucu emirlerini,sözlerini keşke...
Gözlerim dolmaya başladığında hemen aklımdaki düşünceleri def ettim.Okulumuza gelmiştik.ÖZEL KARAYAMAN LİSESİ.Babam ünlü bir iş adamıydı.Basamakları kendi çabasıyla yılmadan teker teker çıkmış ve her basamakta izler bırakmıştı.Biz de onun hayata tutunmak için bizden destek aldığı güzel kızlarıydık.
Babamı öpüp arabadan indik.Okul kapısından girerken hemen Yankıların masasına doğru ilerledik.Yankı en zor zamanlarımızda yanımızdan hiç ayrılmamıştı.Bizim tayfa yine kopya işini konuşuyordu her zamanki gibi.Aslında derslerimçok iyiydi fakat olaylar yüzünden derslerden geri kalmıştım.Bu yüzden de bizimkilere uyarak bu seneyi kopyayla tamamlayacaktım.
