Akşamki yemek için Yankı beni eve bıraktı.Rahatlamak için duşa girdim. Müziği açıp rahatlamaya başladım.Bu olanlar benim için çok fazlaydı. Ama bunun Yankı ile üzerimdekiler biraz olsun hafifleyeceğine emindim. Duştan çıkıp havluma sarındım. Saç kurutma makinesi ile saçlarımı kuruttum. Dolabımın karşısına geçip akşam için ne giyeceğime karar verdim. Bembeyaz dizimin 1 karış üzerinde sade üzerime tam oturan güzel bir elbiseydi.Sırtında dekolte olduğu için saçımı topuz yaptım. Elbiseme ve saçıma uygun bir makyaj yaptığımda hazırdım. Yankı beni 6 da alacaktı fakat saat daha 5.30 du.Ayakkabımı giyip çantama koyulcakları koyduğumda Yankının arabasının kornasının sesini duydum.Aşağı indiğimde arabasına yaslanmış takım elbiseli bir adam gördüm. Bana doğru döndüğünde bu adamın Yankı olduğunu anladım. Çok yakışıklı görünüyordu. Bana bakıp "Çok... Çok güzel olmuşsun ""Sende çok yakışıklı olmuşsun." O bana gülümserken bende ona karşılık verdim.Arabanın kapısını açtığında teşekkür ederek bindim. O da bindiğinde emniyet kemerlerimizi takarak yola çıktık.
Restoranta geldiğimizde Yankı benden önce davranıp gelip kapımı açtı. Arabadan indiğimizde vale gelip Yankı'dan arabanın anahtarını aldı. Yankı kolunu belime sararak beni yönlendirdi. Restoranta girdiğimizde ilk önce bizim geldiğimizi anladık. Gittiğimiz anda yanımıza gelen garson bizimle ilgilenerek üstünümüzdeki montları alarak bizi önceden rezervasyon yaptırdığımız masaya kadar eşlik ederek bir şey isteyip istemediğimizi sordu. Ben su isterken Yankı sıcak bir çay istedi. İsteklerimiz geldiğinde Ahsen ve Ateş kapıda gözüktüler. Onları görünce şu ana kadar olmayan bir heyecan basmıştı. Yankı benim ilk sevgilimdi. O yüzden Ahsen de dahil hiç kimseye yemeğin konusunu söylememiştik. Herkes sadece bir araya toplanmak için olduğunu zannediyordu. Bu da bizim işimizi biraz da olsa kolaylaştırıyordu.
Yemek akşam 7'deydi. Bizimkilerin hepsinin toplanması 7.30'u bulmuştu.
Herkes yemeğini yerken Yankı ile kaş göz işaretleriyle zamanın geldiğini anlamıştık. Yankı ve ben kalkıp masanın başına geçtiğimizde bütün gözler bize dönmüştü. Yankı dikkatleri topladığını anlayınca konuşmaya başladı."Evet arkadaşlar, hepiniz buraya sadece yemek yemek için toplandığımızı zannediyorsunuz fakat burda toplamımızın amacı size bir müjdeli haber vermek." bizimkiler kendi aralarında konuşmaya başladıklarında konu fazla dağılmaması için Yankı konuşmaya devam etti." Biz yani Ayla ve ben sevgiliyiz." Bizimkiler alkış ve ıslıklarla tebrik etmeye başladılar. Herkes mutluydu bunu herkesin gözlerinden anlayabiliyordum. Mutlu olmalarına sevinmiştim açıkçası belki karşı çıkarlar diye korkmuştum bir an. Ahsen bana öyle bir baktı kin işte ben o zaman doğru karAr verdiğimi anladım. Mutluydular, mutluydum olay bu kadar basit. Onların mutluluğuydu benim mutluluğum. Onlar için kendi canımı gözümü kırpmadan feda ederdim. Ahsen ve Yankı benim için hep farklıydılar. Evet, Ahsen ikizimdi o yüzden de biraz daha yakındık ama Yankı en zor zamanlarımda yanımda oldu. Diğerleri de oldular ama Yankı bir başkaydı. Şimdi bu mutlu ailemize Ahsen sayesinde biri daha katılmıştı ve benim gördüğüm kadarıyla da bir daha çıkmayacaktı. Belki ailemiz büyüyecek belki de küçülecekti. Daha yolun başındaydı nasıl olsa. Hikaye daha yeni başlıyor....
