sisters direction

chapter 4

Hallo mensjes die dit boek lezen ;) sorry dat we zo lang niet gepost hebben... maar ik (rianne) zit nu midden in de examens en kirsten... tja ik heb geen idee waar die zo druk mee bezig is :) maar nu even een nieuw hoofdstukje.. laat ons weten wat je er van vind xxx Rianne 

__________________________________________________________________

Niall P.O.V

 

Ik loop Mina’s kamer binnen en mijn mond valt meteen open. Whow. Gewoon whow. En als ik zeg whoh, bedoel ik ook echt gewoon whow. Ze heeft een donkere paarse kamer met op haar muur en plafond allemaal glow in the dark sterren en een grote maan.. Er hangt een hele mooie witte kroonluchter aan het plafond en er staat een heel mooi turquois hemelbed. Er staat in de zelfde kleur een bureau met daar boven een mooi langwerpig schilderij van Londen. Het lijkt wel zelf gemaakt. “heb je die zelf gemaakt?” “ja.” Antwoord ze een beetje afwezig terwijl ze haar tas in pakt. Mijn blik valt op een turqois kleurige gitaar in de hoek. “super tof! Ik wist niet dat je gitaar speelde.” Zeg ik als ik naar de gitaar toe loop en hem oppak om hem te bekijken. “er is wel meer dat je niet van me weet..” glimlacht ze geheimzinnig en loopt haar inloop kast in om kleren te pakken. Ik zet de gitaar weer terug en ga op de rand van haar bed zitten. “vertel me dan dingen die ik niet weet.” Ze komt naast me zitten. “wat wil je weten?” ik haal me schouders op. “alles.” “alles?” ik knik. “oké.” Ze glimlacht weer als of ze dit vermakelijk vind. “ik heb ongeveer 8 paar hakken, 7 paar sneakers en 3 paar all stars. En-” “oké, misschien niet alles alles, maar gewoon het gebruikelijke alles.” Lach ik. “zoals?” “nou, bijvoorbeeld wanneer je jarig bent..” “19 september.” Ik glimlach. “ik 13 september.” Ze knikt. “cool.”  Ik ga door met vragen. “hebben jullie huisdieren?” “hebt je huisdieren gezien?” vraagt je, nog steeds met die glimlach alsof ze dit wel vermakelijk vind. Ik schut mijn hoofd. “precies ja.” “oogkleur?” vraag ik door. “kijk maar.” glimlacht ze. Ik kijk haar glimlachend aan met zo’n ‘meen je dat?’ blik maar kijk tegelijkertijd recht in ogen. Ik kijk nog even wat beter. “turqoise…” ze knikt. “goed gezien. Je hebt gewonnen!” “wat win ik?” vraag ik nieuwsgierig. Haar ‘vermaak’ glimlach word groter en ze staat op. “je prijs is dat je me tas mag dragen.” Hmm..slim. heel slim…  ik schud lachend mijn hoofd. Ze gooit haar tas naar me toe en loopt naar de deur toe. “kom je? ‘winnaar..’” ik loop achter haar aan de kamer uit.

 

 

 

 

Louis P.O.V

 

Ik loop achter Lexy aan haar kamer binnen en ga op haar bed zitten. Ik kijk haar kamer nog eens rond. “ik vind je kamer echt geweldig” zeg ik. Lexy glimlacht en plakt een weekend tas uit haar kast en legt die naast mij neer op bed. “wat moet ik mee nemen?” vraagt ze aan mij. “ehm…” zeg ik terwijl ik naar haar toe loop. “ik zou als ik jou was…. Dit meenemen” zeg terwijl ik haar op pak en boven op de tas leg. Lexy die het niet had verwacht slaakt geschrokken een kreet. Ik begin te lachen, en even later begint Lexy ook te lachen. “nee… ik denk dat ik die maar thuis laat.” Zegt ze en steekt haar tong naar mij uit. “hmm.. jammer” zeg ik dan en loop weer naar haar kast toe en kijk een beetje wat ze heeft liggen. ik zie in mijn ooghoek dat Lexy naast mij komt staan en een joggingbroek uit de kast pakt. Ze draait zich om en gooit die naar haar tas. Ik schiet weer in de lach. “haha ja zo kan ik ook een tas in pakken.” Zeg ik lachend. Ik pak een broek uit haar kast en laat het aan haar zien. Ze knikt en ik gooi die, net als Lexy, naar haar tas. Zo pakken we nog een paar kleren tot haar mobiel gaat. Te pakt die uit haar zak en kijkt glimlachend naar het schermpje voor ze op neemt. “OLIVIER!!!” zegt ze blij. Ik voel een steek van jaloezie. Vind ik haar leuk? vraag ik mij zelf af, terwijl ik het antwoord al weet. Ja.

Lexy P.O.V

Ik neem op en roep blij door de telefoon. “OLIVIER!!!” aan de andere kant van de lijn hoor ik iemand hard lachen. “zo jij bent blij.” Zegt Olivier lachend. “ja dat komt omdat ik vandaag een jongen heb ontmoetdie net zo veel van wortels houd als ik.” Zeg ik terwijl ik Louis aan kijk die begint te lachen. “wou is dat mogelijk?” vraagt Olivier ongelovig. Ik glimlach en zeg “ja blijkbaar wel hè!” ook Olivier moet lachen. “maar waar voor bel je?” vraag in nieuwsgierig. “nou mag een broer niet zo bellen om te kijken hoe het met zijn lieve zusje is.” ik rol met mijn ogen. “ja tuurlijk mag dat, maar dat zou dan voor het eerst zijn hè.” Zeg ik plagend. “ha-ha, ik heb best wel een keer gebeld om te vragen hoe het met Julie is hoor.” Zegt hij “ja, ik maakte maar een grapje. Maar waar voor belde je nou?” vroeg ik nog steeds nieuwsgierig. “oh nou ‘zij’ zijn weer bezig. Dus zijn James en ik op zoek naar een nieuw appartement in London voor ons. Maar we willen hier graag weg. Dus vroegen wij ons af of we een tijdje bij jullie kunnen logeren? Voor een week ofzo… tot we zelf iets hebben gevonden.” Beantwoorde Olivier nu eindelijk mijn vraag. “Oh My Carrots! dat is gezellig! ben je eindelijk weer eens dicht bij. en tuurlijk mag dat!” Zeg ik blij. “moet je niet eerst met Mina overleggen?” vraagt Olivier. “nee joh die is allang blij dat je komt.” Zeg ik lachend. “haha. Maar wanneer kunnen we komen?” vraagt hij lachend. “ehm… wat mij bederft kan het morgen al. Tegen 3 uur of zo.” Zeg ik nadenkend.  “okay, nou dan zie je ons morgen wel verschijnen.” Zegt hij blij. Die is natuurlijk allang blij dat hij eindelijk daar weg kan. Ik grinnik. “maar ga je vanavond nog iets doen?” vraagt Olivier. “oh ja!! Mina en ik gaan vanavond naar een paar vrienden die houden een sleep over.” Zeg ik. “oh, gezellig. Is dat vriendje van je daar ook?” vraagt hij plaggend. Ik rol met mijn ogen. “als je niet oppas dan ga ik morgen naar de winkel, en koop oranje en groene verf. En als je dan morgen komt dan verf ik je ‘geliefde’ haar groen je de rest van je lichaam oranje.” Zeg ik dan met een duivels lachje. Louis kijk me vreemd aan en schiet dan in de lach. “okay ik ben al stil.” Zegt Olivier lachend. “maar ik moet mijn tas nog in pakken, dus ik moet nu ophangen.” Zeg ik kijkend naar mijn tas die nog hellemaal overhoop op mijn bed ligt, en bijt op mijn lip. Louis begint nog harder te lachen. “nou dan wens ik je daar heel veel succes mee. Want ik ken je langer dan vandaag om te weten hoe jou tas en bed er op dit moment uit zien.” Zegt Olivier, die volgens mij niet meer bij komt van het lachen. “pas op hé, ik meende het met die verf.” Zeg ik zo serieus mogelijk. “maar ik moet nu echt ophangen.” Zeg ik nog een keer. “okay… veel plezier vanavond. En dan zie ik je morgen.”   Zegt Olivier. “love u” zeg ik nog snel “love u too. Doei.” Zegt hij en hij hangt op. ik gooi vrolijk mijn mobiel op bed. “wie was dat?” vroeg Louis nieuwsgierig. “dat was mijn broer Olivier. Hij komt morgen samen met zijn vriend James bij ons logeren tot ze een eigen appartement hebben gevonden.” Zeg ik dan blij. “gezellig.” Zegt Louis. Hij leek een beetje opgelucht toen ik zei dat hij mijn broer was…of verbeelde ik me dat nou? Ik knik en prop de kleren in mijn tas. “zo klaar is kees.” Zeg ik dan. “hmm… waarom is het eigenlijk kees?... en niet Henk of Klaas of Piet?” vraag ik serieus terwijl ik nog snel mijn haar boorstel en tandenborstel + tandpasta in mijn tas prop. “hmm… goeie vraag. Ik weet het niet… misschien weten Niall en Mian het?” zegt zij ook serieus. dan worden mij ogen groot. “oh. Ik moet Mina het goede nieuws nog vertellen. “nou kom dan.” Zegt Louis en staat op ik rits snel mijn tas dicht en spring op Louis zijn rug en rennen naar de woonkamer.