Evet. Ceren'in yanına oturmuştu. Ben neden bunu bu kadar abartıyorum ki? Yiğit'i seviyor muydum? Ben gerçekten çok kötüyüm. İşin garibi neden kötü olduğumu bile bilmiyorum. Ben, ben daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Ne hissettiğimi bilmiyorum. Aşk mı? Asla. Nefret mi? O da değil. Ceren'den nefret edemem. Ceren bana hiç bir şey yapmadı. Yiğit de yapmadı. Yiğit istediği herkesin yanına oturabilir. Bu beni ilgilendirmez. Ceren de istediği kişi ile ilgilenebilir. Ne kadar yakın olsak da yine de ilgilendirmez. Sonuçta ben en yakın arkadaşımın mutluluğunu isterim.
Yiğit, Ceren'in yanındaydı ve alaycı gözlerini bana dikmişti. O sırada Ceren'e :
"Merhaba. Yenisin heralde. Hoşgeldin okula. Ben Yiğit."dedi.
Sonrasında Ceren kendini hiç bozmadan:
"Merhaba. Ben de Ceren."dedi.
Onlar sohbeti çoktan kurmuşlardı. Ceren erkeklerle konuşmaya alışıktı. Daha önceden çıktığı birkaç kişi de vardı. Rahat davranıyordu. Ben ise dersi dinliyordum. Tamam tamam. Dinliyormuş gibi yapıyordum. Aradan biraz zaman geçtikten sonra zil çaldı. Onların sohbeti hiç bozulmadan devam ediyordu. Ben ise kendimi fazlalıkmışım gibi hissediyordum. Ortamdan ayrılmam gerektiğini düşündüm. Heralde Yiğit'in dikkatini çekmiş olsa gerek. Kimse görmeden sıyrılırım diye düşünmüşken Yiğit:
"Almilacığım nereye ?"
Ceren şaşkın gözlerle bir bana bir de Yiğit'e bakıyordu.
"Sanane Yiğitçiğim, sanane. Herşeye karışmaz mısın acaba?"
Sinir bozucu kahkahasını attı Yiğit efendi. Ceren bana ve Yiğit'e bakarak:
"Siz tanışıyor musunuz ?"dedi.
Şuan cidden sinir olmaya başlamıştım. Yiğit de bunu farkederek:
"Evet evet. Biz Almila'yla tanışıyoruz."dedi.
O alaycı yüz ifadesi yok mu, beni çildden çıkarıyordu.
"Hıhı."dedim hemen buradan gitmek istercesine.
Sınıfıntan çıkmayı başardım. Ceren de arkamdan geliyordu.
Adımlarım kontrolsüz bir şekilde hızlandı. Ceren kolumdan tuttu."Almila durur musun ? Almilaa !"dedi.
Neden hızlı yürüyordum ki? Hiç farketmemişim.Şaşkınca bir yere dalmıştım. Aklımdan Yiğit geçiyordu. İstemsizce.
"Almila burda mısın?"dedi bir yandan da elini yüzüme doğru sallıyordu.
"Evet. Ne oldu ki?"dedim.
"Sana sormalı. Neden hızlı hızlı çıktın sınıftan?"dedi.
"Off Ceren. Gidiyorum ben."
Aradan birkaç saat geçmişti. Ceren'le farklı sınıflardaydık. Belki Yiğit'le aynı sınıfa düşmüş olabilirler. Aman banane canım.
Okul bitmek üzereydi. Zil çalmıştı. Okulun dışına çıkmıştım. Üniversite çok farklıydı. Ortamı güzeldi. Ağacın gölgesine yatanlar, gitar çalanlar, kitap okuyanlar. Çok güzeldi burası. Küçüklüğümde hayal ettiğim gibi. Herneyse okulun kapısına doğru geldiğimde Yiğit'i gördüm. Yanındaki birkaç arkadaşıyla gülüşüyorlardı. Ona kendimi farkettirmeden çıkmayı başardım. Yurdun kapısına gelmiştim. Üşengeçliğim herzamanki gibi üzerimdeydi. Bu nasıl bir işgence Allah'ım. İnsan bir asansör koyar şuraya. Herneyse yavaş yavaş çıktım. Odama girdim. Buse ortalıkta yoktu. Hayret. Üstüme rahat birşeyler geçirdim. En sevdiğim kitabımı elime aldım ve okumaya başladım.
Yaklaşık iki buçuk saat kitap okuduktan sonra üç saat de uyumuşum. Ceren'in beni aramasıyla uyandım.
"Almila odaya geliyorum, kapıyı aç."
Yavaşça doğruldum. Ceren kapıdaydı. Elinde iki elbise duruyordu. Birisi saks mavisi mini dalgıç kumaş bir elbise, diğeri ise bordo mini şifon bir elbiseydi.
"Ceren bunlar ne ?"dedim.
"Elbise tatlım, elbise. Ayy, Almila sence hangisi?"
Nerden çıkmıştı bunlar ? Ne için hazırlanıyordu?
"Ceren nereye gideceksin önce bir anlat istersen." Dedim.
"Canım çok vaktim yok söyle hangisi?"dedi.
Bordo olanı seçtiğimi söyledim. Daha sevimli duruyordu. Teşekkür edip bir hışımla odadan çıktı.
15 dakika sonra tekrar gelmişti. Elbise çok yakışmıştı. Bordo ruju ve siyah ayakkabılarıyla elbisesi birbirini tamamlıyordu.
"Nasıl olmuşum canım?"
Kafamı onaylar gibi sallayarak:
"Nereye gideceğini artık söylemek ister misin?"
Derken dışarıdan bir korna sesi geldi. Ceren cama koştu.
"Geliyorum."diye seslendi gülümseyerek.
Aşağıya inmişti. Kornaya basan kişiyi gördüğümde şoka girmiştim.
' YİĞİT '
Arkadaşlar, umarım beğenirsiniz. Bu arada yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin lütfen.
Multimedia ; Ceren
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİL BAŞTAN
RomanceHayatını annesine adamış, babasına ise nefret dolu olan bir genç kız. Babası yüzünden hiçbir erkeğe güvenemeyen Almila, ona nasıl aşık olabilmişti ?