Hoofdstuk 10

1.3K 124 29
                                    

Alice

'Hey Aiden.'

'Hey Alex! Waar ben je geweest?'

'Aiden, ik...ik moet met je praten.' Zeg ik met een trillende stem

'Gaat alles goed met je nee?'

'Nee, ik zie dingen die er niet zijn. Ik doe mijn eigen vrienden en familie pijn. Mijn Nova is slecht. Ik....ik...ik weet niet wat ik moet doen.'

'Alex, het is oke. Je hoeft niet bang te zijn. Ik kan je helpen.'

'Kan je dat, hoe?'

'Door meditatie. Ik help je er wel door heen. Maar dan moet je wel hier heen komen....als mens.'

Ik slik

'Ik kom. Maar je moet me een ding beloven.'

'En dat is?'

'Je helpt me. Het maakt niks uit wie ik ben. Beloofd?'

'Beloofd.'

'Oke waar moet ik heen?'

Eddie

Ik loop door de gangen van het ziekenhuis. Ik loop naar Peters kamer. Ik loop naar binnen en zie dat hij slaapt. Misschien was dit ook geen goed idee. Ik draai me om en loop weer naar de deur. 'Eddie?' Ik draai me om en zie dat Peter wakker is geworden. 'Sorry, ik wilde je niet wakker maken.' 'Het is oke. Kom zitten.' Ik twijfel even maar ga dan toch zitten. 'Hoe gaat het met u.' 'Goed hoor. Ik mag over een paar dagen weer naar huis.' 'Gelukkig maar.' Zucht ik. 'En hoe is met jullie....met Alice.' 'Ze is weer weg. Gevlucht voor de politie.' 'Ik heb ze gezegt dat ze haar met rust moet laten. Maar ze luisteren niet naar mij.'
'Wat is er precies gebeurd?' 'Ik kwam thuis van avonddienst. Ik zag Alice in mijn keuken staan. Ze was erg van streek. Toen ze mij zag staan schrok ze zich rot. Ze riep wat ik van haar wilde en dat ik haar met rust moest laten. Ik liep naar haar toe en zei dat het oke was. Toen keek ze me opeens boos aan en toen veranderde ze in een tijger. Ze viel me aan...mijn eige dochter viel mij aan.' 'Het was niet haar schuld.' 'Dat weet ik. Een paar minuten viel ze me aan. Daarna stopte ze opeens en veranderde ze weer als mens. Huilend om helsde ze me. Ze ging staan en keek naar het bloed op haar handen. Toen rende ze weg. Een paar minuten later vond Brian mij.'

Het is even stil. 'Dit...dit is allemaal mijn schuld. Ik had bij haar moeten blijven. Maar ik heb haar gewoon in de steek gelaten.' 'Eddie, dit is niet jou schuld., maar die van Phillip.' Ik zucht. 'Ik weet niet wat ik moet doen. De politie is bezig met een onderzoek maar ze willen ons niks vertellen.' 'Ik kan misschien wel wat informatie krijgen.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik moet iets zelf doen. Ik...ik moet mijn eigen onderzoek starten.' 'Ken je iemand die goed is met computers.' Ik knik. 'Zoek Alice mobiel.' 'Natuurlijk. Waarom kwam ik daar niet op!' Zeg ik en ren de kamer uit.

Ik en Kiara zijn bij Bram. Hij is super slim en kan heel goed hacken. Hij voert het nummer van Alice in en typt wat op zijn laptop. 'Ik heb iets.' Haar mobiel is 10 minuten geleden laatste keer gebruikt. Ze heeft toen iemand gebeld.' 'Kun je zien wie?' 'Nee. Jammer genoeg niet.' 'Urg..waar kan ze toch zijn.' Zeg ik. 'Het moet me denken aan vroeger. Toen ze elke avond verdween om te gaan vechten.' Zegt Kiara. 'Ja maar daar hoefde je niet naar te bel...Bellen...' Kiara kijkt me vreemd aan. 'Alice heeft een telefoon nummer gekregen van Aiden! Ze heeft gebeld met Aiden, ik weet het zeker! Ze gaat naar hem toe!' 'Wat doen we nu! Aiden werkt voor Phillip!' 'Bram kun jij Aiden misschien op zoeken?' 'Sure, hoe heet hij met zijn achternaam.' 'Uhm.... dat weten we niet.' 'Dan zal dit moeilijk worden.'

Alice

Ik vlieg met mijn tas in mijn klauwen over Herion heen. Aiden woont aan de grens bij Uron. Ik denk dat ik zijn huis zie. Het is een huis in het bos. Ik daal en gooi mijn tas op de grond. Als ik op de grond sta kijk ik om me heen of niemand me ziet. Voor de zekerheid verander ik toch maar in een leeuwin. Ik pak mijn tas en loop naar het huis. Met mijn poot bel ik aan. Hopen, hopen dat ik Phillip niet zie. De deur gaat open.

Nova 2: King of NovaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu