Nova 2: King of Nova

Hoofdstuk 5

Alice

'Brian!? Wat doe jij hier?' Zeg ik bot. 'Hey, hoe is het met jou littel sis.' Zegt Brian. 'Ik laat jullie even alleen.' Zegt pap en loopt de kamer uit. 'Wow je bent echt....' 'Wat heeft hij gezegt.' Zeg ik er tussen door terwijl ik tegen de muur ga staan. 'Niet veel. Hij is nog boos op mij.' 'Hij is niet boos, hij is verdrietig. Hoe durf je hier te zijn.' 'Dit is mijn thuis.' 'Nee, al sinds je bent vertrokken is dit niet meer je huis.' 'Alice..Ik kon er niks aan doen. Pap had me er uit gegooit.' 'Jij en pap hadden een stomme ruzie omdat hij dronken was door mams dood.' Roep ik boos. 'In plaats van er voor te vechten vluchte je uit huis.....en je liet mij achter.' Zeg ik wat rustiger terwijl een traan over mij wang rolt.

Brian gaat staan. 'Alice het spijt me.' 'Daar is het nu een beetje laat voor. Vijf jaar om precies te zijn.' 'Ik ga het met je goed maken. En pap ook.' 'En waar ga je in de tussentijd heen?' 'Nergens, ik blijf hier.' 'Nee echt niet. Jij verlaat dit huis meteen.' 'Alice, dat kan ik zelf wel bepalen.' Zegt pap die naast me komt staan. Hij kijkt Brian aan. Brian zucht. 'Ik wil gewoon weer een normale familie zijn. Ook al is Alice nu een prinses. Wacht...ben ik nu een prins?' 'Nee.' Zeggen pap en ik tegelijk. 'Dus pap wat doe je, zet je deze verader uit het huis.' Zeg ik terwijl ik Brian aan kijk. 'Nee. Hij mag blijven.' Wat! 'Dankje pap.' Zegt Brian blij. 'Maar...je moet wel werk zoeken zodat je een huis voor je zelf kan kopen. Want daar ben je wel oud genoeg voor.' 'Deal!' Niet te geloven.

Eddie

'Ik moet naar mijn pack toe. Een van hun heeft een nieuwe vecht club gevonden.' Zegt Kiara terwijl we bij de deur staan van het kasteel. 'Oke, ik wacht op Alice en dan vertel ik haar alles.' Kiara kijkt me met spleet ogen aan. 'Wat...wat is er?' 'Waneer vraag jij Alice nou eens op een date?' 'Wat?' 'Je hoorde me wel.' Lacht ze. 'Kiara, dit is nu niet echt de tijd.' 'Wanneer wel? Als Alice ontdekt dat haar vader achter haar aan zit.' Ik haat het als ze gelijk heeft. 'Oke goed, ik doe het.' Kiara grinnikt. 'Doe niet alsof je het erg vind.' 'Maar wat gaan we dan doen?' 'Dat verzin je zelf wel. Jij bent de gene die verliefd op haar is.' Zegt ze en geeft me een knip oog. Ze verlaat het kasteel.

Ik zucht. 'Wat moet ik in hemels naam doen.' Op dat moment zie ik Nelson lopen. 'Hey Nelson!' Roep ik en ren naar hem toe. 'Hey Eddie, wat kan ik voor je doen.' 'Ik heb bloemen nodig.' 'Heb je weer je moeders auto kapot gemaakt.' 'Nee, en ze zei zelf dat ik hem mocht lenen. Maar de bloemen zijn niet voor haar. Het is voor een meisje dat ik leuk vind.' 'Ow, ik weet dat Alice mijn rode rozen altijd mooi vind.' 'Hoe weet je dat ik het over Alice heb?' 'Eddie idereen weet dat.Volg mij.'

Alice

'Zo Alice, ik hoorde dat je bevrijdings feestje gezellig was.' Lacht Brian terwijl hij iets in zijn tas zoekt 'Wat bedoel je?' Zeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Alice, wil jij even het vuilnis buiten zetten?' Zegt pap opeens. Ik ben een prinses en dan moet ik het vuilnis buiten zetten. 'Nu alsjeblieft.' Ik zucht en knik. Ik pak de vuilnis zak die niet eens helemaal vol is en loop naar buiten. Nu vraag ik me wel af wat Brian bedoelt. Of weet hij ook dat ik er niet was.

Ik zet de vuilniszak op de grond neer en loop weer terug. Ik zie binnen dat pap druk aan praten is met Brian. Vreemd, heel vreemd. Ik loop naar binnen en weer vreemd genoeg is het stil. Ik loop naar Brian toe en zeg: Wat bedoelde je nou.' 'Ow..niks laat maar.' Maar voor dat ik daar op kan reageren zegt pap: Alice ga maar terug naar het kasteel. Dan kan Brian even.... je weet wel.' 'Nee ik weet het niet. Maar het boeit me ook niet. Ik ga.' Ik geef pap nog een kus en loop dan het huis uit. Ik verander in een steenuil en vlieg dan weg.

Eddie

Ik heb de mooiste rozen in mijn hand. En toch, toch ben ik nerveus. Wat als ze nee zegt, wat doe ik dan. Kunnen we dan nog wel vrienden zijn. Zal ze me gaan haten. Of erger. Nee Eddie, niet zo gaan denken. Opeens gaat de deur open. Snel verstop ik de rozen achter mijn rug. Alice loopt naar binnen. Als ze mij ziet lacht ze. Dat is een goed teken. 'Hey Alice, is alles oke? Met je vader?' 'Brian is terug.' 'Wat? Is hij hier? Bij je vader?' 'Jup. Hij wilt weer een familie met ons worden.' 'Wat vond je vader er van.' 'Hij heeft Brian in huis genomen. Tot hij werk en een eigen huis heeft gevonden. Urg ik moet echt even in bad.' Zegt ze en loopt verder. 'Alice wacht!' Ze draait om en kijkt me vreemd aan. 'Heb je..' Kom op Eddie, zeg het. 'Wil je met me uit gaan?' Zeg ik en laat de rozen zien.