Nova 2: King of Nova

Hoofdstuk 14

Alice

Met een kloppent hart luister ik wat er nu gaat gebeuren. 'Ik zal beter mijn best doen om Alice te vinden.' Zegt Kiara. Ik lach. Ze veraad me niet. 'Mooizo.' Zegt Luke. Dan is het even stil. Wat is er nu aan de hand. 'Alice?' Ik schrik en draai me om. Kiara kijkt me blij aan en haar staart kwispelt een beetje. 'Alice! Je bent terug!' Zegt ze blij. Ze knuffelt me als wolf. Eerst ben ik ook blij om haar te zien. Maar daarna doe ik een stap terug. Kiara kijkt me vreemd aan. 'Waarom werk je voor Luke. Voor Phillip?' Kiara kijkt somber naar de grond. 'Ze hebben mijn ouders. Als ik ze niet mee help zoeken naar jou vermoorden ze hun. En pas ik je aan Phillip of Luke aangeef laten ze hun pas vrij.' Ik kijk haar vreemd aan. 'Maar waarom heb je me dan zojuist niet veraden?' 'Omdat jij onze enige hoop bent. Hoop voor onze vrijheid.' Ik weet niet zo goed hoe ik daarop moet reageren. 'Hoe is het met pap, Brian en Elaine?' Zeg ik bezorgd 'Ze zitten allemaal opgesloten.' Zucht Kiara. 'En Eddie?' Kiara kijkt me somber aan. 'Ik hoopte eigelijk dat hij bij jou zou zijn.' Somber kijk ik naar de grond. 'Dan weet ik het nu zeker. Hij is dood.'

Het is even stil. 'Wat ga je nu doen?' Zegt Kiara. 'Ik weet het niet. Ik heb niet echt een plan of iets.' 'Je moet praten met De orde van de Nova's.' Ik kijk Kiara vreemd aan. 'Wie?' 'Orde van de Nova's. Dat zijn de oude wijze. Ze komen allemaal uit een ander land en ze praten over mens en Nova. Zij waren eigelijk de beschermers van Nova. Tot dat jij werd geboren.' 'Hoe weet je dit allemaal?' 'Mijn opa zit er ook in. Misschien kunnen zij jou verder helpen.' Ik kijk haar vreemd aan. 'Waarom klinkt het alsof we weer afscheid moeten nemen?' 'Omdat ik niet met je mee kan. Ik moet weer terug naar het kasteel.' 'Slaap je daar?' 'In een hok ja, met andere wolven. We hebben allemaal een Avon armband om.' Zegt ze en ze laat me haar poot zien. De armband zit er strak om heen. 'We worden echt als beesten behandeld. Ze stoppen ons s'avonds in kooien en we krijgen alleen vlees als eten. Maar ik eet het niet. Je weet nooit van wie dat vlees geweest kan zijn.' 'Dus ik moet alleen naar die Orde toe. Weetje wel waar het is?' Kiara schud haar hoofd. 'Ik weet wel dat nu alle leden samen in Herion zijn.' 'Dus je opa ook. Weetje misschien waar ik hem kan vinden.' 'Uhm.... ik heb hem al heel lang niet meer gezien. Zelfs voor dat Phillip kwam.' 'Dan ga ik hem wel zoeken.' 'Alice je moet nog wel de nieuwe regels weten.' Zucht Kiara. 'Nieuwe regels?' 'Je mag niet na middennacht je huis uit. Je mag niet in een dier veranderen zonder toestemming. En....' 'En wat?' 'En zodra je prinses Alice ziet geef je haar meteen aan koning Phillip. Je zult een grote beloning krijgen.' 'Dus ik kan eigelijk niemand vertrouwen. Fijn.'

Oppeens horen we Luke huilen. Hij roept zijn pack bijelkaar. Kiara kijkt me somber aan. 'Ik moet gaan.' Ik verander in een mens en knuffel haar. 'Ik zal er alles aan doen om je vrijheid terug te geven. Beloofd.' 'Je hoeft me niks te beloven. Ik weet dat je het kan.' Zegt ze en gaat staan. 'Ik zie je snel.' Zegt ze en rent het bos in. Nu ben ik weer alleen.

Als een vos loop ik door het bos heen. Ik moet voorzichtig zijn dat niemand mij ziet. Ik heb al een geluk dat ze me niet kunnen ruiken. Opeens zie ik in de verte een konijntje. Een echte konijn. Geen Nova. Mijn maag begint te knorren. Ik heb sinds vanochten nik meer gegeten. En dat was ook weinig. Ik kijk naar het konijntje dat zich zelf aan het wassen is. Hij ziet mij niet. En ruiken kan hij me ook niet.

Langzaam sluip ik naar het konijntje toe. Alice, ga je dit nou echt doen? Mijn maag begint weer te knorren. Ja dus. Ik ga klaar staan om een sprint te nemen. En.....ik ren op het konijntje af. De konijn sprint weg. Maar ik sprint hem achterna. Zigzaggend rent hij door het bos heen. Kom op Alice, je hebt hem bijna. Ik ren nog harder. Het konijntje struikelt en daarom kan ik hem bij de nek pakken. Ik maak er meteen een einde aan. Ik wil hem niet laten lijden.

Met het konijntje in mijn bek loop ik door het bos heen. Bij een boomstam eet ik het konijntje op. Gelukkig verander ook je smaakpeppillen als je veranderd. Opeens komt een raaf naar me toegevlogen. Hij wilt nattuurlijk ook een stukje. Maar ik jaag hem weg. Daarna komen er meer raven. Allemaal willen ze een stukje. Ik probeer ze weg te jagen maar het heeft niet veel zin. Ze maken jammer genoeg wel veel geluid. Ze krijsen om een stukje. Nog een hap en dan laat ik de rest liggen. Ik ben bang dat de raven aandacht trekken van Phillips bewakers. Snel ren ik weg terwijl de raven vechten om het laatste stukje.