My Werewolf/Stiles Stilinski/Teen Wolf

Part 14

Σκέψεις Αναστασίας:

Φύγαμε από το σπίτι του Ντέρεκ....δεν ξέρω τι θα γίνει με τα αγόρια τώρα..μπορώ να τους βοηθήσω...άλλα δεν ξέρω τι θα μου πει η μαμά μου για αυτό..δεν μπορώ να ζητήσω την βοήθεια της..θα με απορρίψει..άλλα αυτή την φορά θα το ρισκάρω και δεν με νοιάζει τι θα μου πει εγώ θα επιμένω!.''Κορίτσια..δεν έχω ιδέα γιατί δεν σας το είπα ποτέ....άλλα η μαμά μου μπορεί να βοηθήσει τον Ντέρεκ και τον Σταιλς!''.Λέω στα κορίτσια και δεν θέλω να δω την αντίδραση τους..

''Τι?Γιατί δεν το είπες πιο πριν?''.Με ρωτάει η Ιωάννα απότομα...''Δεν ξέρω!Μην με πιέζεις!''.Της απαντάω.Γαμώτο τι έχω πάθει ..δεν πρόκειται να με βοηθήσει η μαμά μου θα βάλει την δουλεία της πάνω από τους φίλους μου..και εμένα!.''Εντάξει..άλλα πως θα βοηθήσει η μαμά σου?''.Με ρωτάει η Μένια.''Μπορεί να πει στους αστυνόμους να τους αφήσουν ήσυχους,άλλα δεν είμαι σίγουρη άμα με βοηθήσει....θα προσπαθήσω να την πείσω.Αντίο''.Λέω στα κορίτσια και παίρνω τον δρόμο για το σπίτι μου....τέλος!θα της το πω κι ότι γίνει.

Καθώς ανοίγω την πόρτα βλέπω την μαμά μου να μιλάει στο τηλέφωνο..λένε για τους λυκανθρώπους,χωρίς να δώσω σημασία πηγαίνω στο δωμάτιο μου και βάζω το κινητό μου να φορτίσει,και καθώς ανοίγω τον υπολογιστή βλέπω την μαμά μου να μπαίνει στο δωμάτιο μου.''Τι κάνεις?''.Με ρωτάει.''Ε καλά είμαι''.Της λέω κάπως στενάχωρα.''Έχεις κάτι?''.Με ρωτάει.

''Ναι!έχω!''.Της λέω απότομα.''Τι έχεις Αναστασία?''.Με ρωτάει κάπως θυμωμένα.''Τίποτα...βασικά και να σου πω θα με γράψεις,όπως πάντα!''.Της απαντάω και φαίνεται να αρχίζει να θυμώνει..άλλα χέστηκα!.''Δεν θα σε γράψω λέγε!''.Μου λέει και δεν είναι θυμωμένη τελικά.''Σε σχέση με τους λυκανθρώπους που κυνηγάτε.....εγώ τους ξέρω και είναι φίλοι μου''.Της λέω και η αντίδραση της δεν νομίζω να είναι καλή..''Ορίστε?Αναστασία είναι επικίνδυνοι!Για αυτόν τον λόγο τους κυνηγάμε!''Μου λέει,και έχω θυμώσει πολύ με αυτά που λέει!

''Που το ξέρεις εσύ?Τους γνώρισες?''.Φωνάζω και νιώθω να έχω χάσει τον έλεγχο τελείως.

''Δεν έχει σημασία Αναστασία,και δεν θα σου πω τι θα κάνω με την δουλειά μου έγινα σαφής?''.

Ακριβώς όπως το είπα,δεν θα με υπολογίσει....''Έχεις καταλάβει ότι το πιο σημαντικό πράγμα για εσένα είναι η δουλεία?Ακόμα και στα γενέθλια μου πάλι με έγραψες,μόνο χρόνια πολλά μου είπες.

Δεν σε νοιάζει πλέον για εμένα,γραμμένη με έχεις όπως πάντα!''.Της λέω και τώρα πιστεύω ότι έχει θυμώσει πολύ μαζί μου...άλλα δεν με ενδιαφέρει!!.''Αναστασία,πως μιλάς έτσι,δεν ντρέπεσαι?''.Με ρωτάει με έναν θυμό,άλλα και με μια ήττα στο πρόσωπο της.''Δεν χρειάζεται να ντρέπομαι...ακόμα και όταν ήμουν μικρή με νταντάδες με είχες εσύ μόνο την δουλεία σκεφτόσουν!Και άμα δεν θέλεις να με βοηθήσεις πες το μου!''.Της λέω και ήθελα εδώ και καιρό να της μιλήσω έτσι.''Δεν είναι ότι δεν θέλω να σε βοηθήσω άλλα είναι ενάντια στους κανόνες Αναστασία!''.Μου λέει και μου έρχεται να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο!!.''Ε μια φόρα άμα πάμε ενάντια στους κανόνες τι θα γίνει?Θα χαλάσει ο κόσμος?''.Της λέω και θέλω να δω τι θα πει τώρα!.''Δεν μπορώ Αναστασία μην επιμένεις!''.Μου απαντάει,το ήξερα...άλλα άξιζε γιατί ήθελα να της τα πω αυτά που είπα τώρα!.''Κάνε΄το για τον μπαμπά....σε παρακαλώ!''.Της λέω χωρίς να έχω σκεφτεί τίποτα.