Son Söz [Zaylena] Düzenleniyor.

[15. Bölüm]

yavaş adımlarla tekli koltuğa oturdum elimdeki kitabı yanımda duran yuvarlak masanın üstüne koydum diğer elimdeki siyahımsı kahverengimsi karışık renkteki kahveden bi yudum aldım onu da masanın üstüne koydum bacaklarımı kendime çektim tekli koltukta kollarımı bacaklarıma doladım, sonunda evimdeydim ondan kurtulmuştum o baş belasından kurtulmuştum bir hafta olmuştu. yaşadıklarım yüzünden veya onunla kaldığım günlerden dolayı psikolojim alt üst olmuştu bu yeni değildi ailem öldükten sonra da aynı durumdaydım ama öğrendiklerim- daha doğrusu öğrenemediklerim yüzünden alt üsttüm önceki gibiydi herşey artık öyleydi yalnızdım. mutsuzdum hep mutsuzdum. her saniye onu düşünüyordum bu adil değildi ne biliyorsa söylemesi gerekirdi onlar benim ailemdi ve o onlar hakkında benim bilmediğim onun bildiği şeyi benden saklıyordu. onlar benim ailemdi benim bilmem gerekirdi bir haftadır düşünmediğim şey kalmamıştı üvey olabilceğim bile aklıma gelmişti. ama değildi. lanet olası diye fısıldadım. herşeyi Carly e anlatmıştım onun beni evinde zorla tuttuğunu herşeyi ve oysa sadece şaka yapıp dalga geçtiğimi zannetmişti bizim çok yakıştığımızı ve Zaynin bana aşkla baktığını falan zırvalayıp gitmişti üç gün olmuştu üç gündür onu görmüyordum evden dışarıya çıkmıyordum bile. kapının zilinin melodisini duyunca ayağa fırladım. Carly olabilirdi hızla kapıya gidip kapıyı açtım. karşımda Zayn i görünce kapıyı hızla iteledim kapanması için ama kapanmadı Zayn eliyle kapıyı tutmuştu. "siktir" diye fısıldadı. kapıyı araladı ve bana baktı kaşlarını çatıp sinirle konuştu. "ne sikim yapıyorsun Selena?" panik olmuştum ne yapcağımı bilemiyordum "git burdan"diye bağırdım sadece ellerim titriyordu. içeriyi girip kapıyı kapadı. geri geri yavaş adımlarla adım attıyordum o bana doğru geldikçe.

"ne istiyorsun?" 

"sadece seni görmeye geldim" güldü "beni gördüğüne sevinmemiş gibisin" deyip dalga geçtiğinde  yüzündeki yaraları fark ettim kaşında ve dudağının kenarında yaralar vardı yeni olmadığı belliydi. bende güldüm sinirle "birileri seni fena benzetmiş gibi" diye bastırdım ses tonumu. üstüme doğru geldi sonra yönünü değiştirerek yanımdan geçip gitti ona doğru döndüm az önce oturduğum tekli koltuğa oturdu kahvemin olduğu siyah fincanı eliyle kavradı ve ağzına doğru götürüp bi yudum aldı. "şekerli" dedi yüzünü ekşiterek diliyle dudaklarını yalayarak. devam etti. "sevmem" bende sinirle cevap verdim "onu zaten sana yapmadım" dedim sağ elimi belime koyarak "git burdan" dedim sabırsızlanarak "seni evimde istemiyorum". 

ağzıyla cıkladı sinir bozucu bi sesle "Selena... yalnızsın." dedi gözlerimi devirdim ve onun gibi gıcık bi sesle konuştum "Zayn... acınasısın" kaşlarını çattı ayağa kalkıp üstüme doğru yürümeye başladı bende geri geri adımlar atmaya tekrar başladım sert duvarla sırtım buluştuğunda korkmamaya çalıştım güçlü olmaya çalıştım. dibimde durduğunda burunlarımızın arasında santimler vardı. güldü "benden korkuyorsun. bu hoşuma gitti" aklımdan geçenleri okuyor gibiydi sinirlerimi bozsada sesimi çıkarmadım ellerimle onu ittim geri adımlar attı "senden korkmuyorum!" diye bağırdım. "cesur kız..hala kabuslar görüyormusun? istersen seninle kalabilirim" dedi gözünü kırpıp dalga geçercesine "bunu.. nereden biliyorsun" dedim "Carly.." dedi gözlerimi devirdim "ona bunu soracağım"diye tısladım. "şimdi git buradan" dedim tekrar aynı kelimeleri tekrar ederken "ailen hakkındaki sırrı sen öğrenmeden mi?"

vote ve yorum lütfen.