GOODBYE DAYS

"CHAPTER 2: RYUU" by AnimeArterial

"I have a mission" 

"Ano naman yung mission mo at ano naman ang kinalaman ko dun?"

"Well.... My mission is YOU."

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"EEEEEHHH?!(?__?)" parang hindi agad nagfunction yung utak ko pagkasabi nya non. Ano daw? Ako, mission nya?Baliw na ata to eh..

"A-ANO? Ako, mission mo? Pinagloloko mo lang yata ako eh. Mission mission ka dyan. Ano to Mission Imposible? Teka lang ha. May mga hidden cameras ba dito? Pelikula ba to o gag show? Paano kayo nakapasok dito? Muntik mo na akong mapaniwala na angel ka talaga ha."

I said sarcastically then I turned to see if there really are.

"Teka, ano ba? Makinig ka sakin, hindi ito isang palabas o kahit ano pa man. Totoo ako, isa akong anghel at totoo na may mission ako which happened to be you."

"Haayyy naku... Ano pa bang magagawa ko eh andyan kana nga oh sa harapan ko mismo, isang lalaking nakaputi, may pakpak, at nakalutang. I know those aren't fake coz hindi naman magagawa yan ng mga special effects sa tv noh kasi if I were right special effects are only done in computers. So, naniniwala nako." I said. Eh no choice eh.

"Buti naman at nakuha mo narin sa wakas. Well anyway, lets go back to my mission." eto nanaman. Sumeryoso nanaman sya. Serious as in parang may namatay yung expression ng mukha nya.-__-

"So, ano naman yung mission mo saakin?"

"Well, before I tell you, maybe you should calm yourself first coz it might be harsh for you when you heard it already."

"I'm already calm so you don't have to worry. Tama na nga ang satsat at sabihin mo na dali before I lose my patience." I said impatiently.

But before he bagan to talk, nagsigh muna sya.

"Okay... sasabihin ko na.... YUI HINATA, YOUR LIFE NOW HAS AN EXPIRATION DATE AND YOU CAN"T EVEN MAKE IT THIS YEAR. YOURE GOING TO DIE...."

Silence...

Silence...

Silence...

Ang tahimik..... sobrang tahimik... walang nagsasalita ni isa samin....sobrang nakakabingi na tong katahimikan na to......

Ramdam na ramdam ku pa ang ihip ng hangin mula sa bintana.. Ewan ko ba kung ano ang dapat kung maramdaman.....

Pero... ang nakapagtataka ni wala man lang ni isang luha ang pumatak mula sa mga mata ko... siguro dahil ubos na ang mga ito sa kakaiyak ko noon araw araw..

Ang mas nakapagtataka ay nakangiti pa ako na syang ikinagulat ng anghel na yun..

At dahil dun binasag na nya ang nakabibinging katahimikan..

"Bakit nakangiti  ka pa? Narinig mo ba sinabi ko? Uyyy... "

"HHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!!" ewan pero bigla na lang akong napatawa basta tumawa lang ako..

"Uy uy.. Bakit ka tumatawa? Nababaliw ka na ba ha?"

"HAHAHAHAHA!!!! MAMAMATAY AKO? Yun ba yung sinabi mo? HAHAHAHAHAHA!!! Eh ano ngayon kung mamamatay nako? Malaking issue ba yun? Lahat ng tao mamamatay noh.. I'M NOT SCARED TO DEATH!!" I said that with sarcasm. Well, ewan kung bakit sinabi ko yun. Pero yung last part, I'm not really sure about that..