"CHAPTER 3: PROBLEMS" By AnimeArterial

127 3 3
                                    

-YUI'S POV-

"AAAAAAARRRRRGGGGHHHHH!!!!" 

Napasigaw tuloy ako sa buong klase at halos lahat nagsipagtinginan sakin. Eh paano ba naman ako di mapapasigaw eh wala akong maintindihan sa lahat ng nakasulat sa papel ko. Pero syempre joke lang yung pagsigaw ko, kahit naman wala akong maintindihan eh hindi naman ako sisigaw, takot akong mapahiya at mapagalitan noh..hehe..peace..(^___^)V

Pero promise, wala talaga akong alam ni isa sa mga nakasulat ngayon sa test paper ko. Oo tama, may exam nga pala kami ngayon and the worse is History pa. At wala akong alam isagot kasi obviously hindi ako nakapagreview at bukod sa di ako nagreview eh hindi pa ako nakinig kahapon sa discussion. Naman eh, kasalanan itong lahat ng anghel na iyon!

(A/N: '.........'

'Hoy, Ryuu..' nga pala sumama sakin si Ryuu papuntang school tutal ako lang naman ang nakakakita sakanya. Kanina pa sya buntot ng buntot sakin simula pagkagising ko maliban nga lang nang maligo ako syempre kahit sabihin nating anghel sya lalaki parin sya noh..

'Hmm?'

'Kasalanan mo tong lahat.'

'Bakit ako?(?___? )'

'Dahil sayo hindi ako nakapakinig sa discussion kahapon at hindi pa ko nakapagreview kasi kinausap moko'

'At pano ko naman naging kasalanan yun eh hindi ko naman sinabi sayo na isipin mo yung sinabi ko sayo sa panaginip mo at hindi ko rin sinabi na huwag kang magreview may time ka panaman nun after mong kumain ang kaso natulog kana, ang sabihin mo nakalimutan mo lang..'

'Argh.. Kainis ka talaga. Ah basta kasalanan mo parin to kaya tulungan mo ko..>__<'

'Sarili mong kapabayaan yan noh. Yan ang resulta ng hindi mo pagrereview kaya kailangan mo yang pagbayaran..'

'Akala ko ba anghel ka. Kung anghel ka talaga dapat tulungan moko dahil ang mga anghel matulugin.'

'That's the point. Isa akong anghel kaya dapat pabayaan lang kita. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay maaari kitang tulungan dahil dapat matuto ka mula sa mga pagkakamali mo. Dapat maintindihan mo kahit gusto man kitang tulungan hindi maaari.'

'Haaayy.. oo na, oo na. Gets ku na. pero anong gagawin ko wala akong masagot ni isa dito?'

'Dapat ka ng magtanda mula ngayon.'

'Opo.. Tama na ang sermon..'

Haayyy.... Parang mababaliw nako sa pagbasa sa mga tanong ang hihirap!!>__< Di ko na kaya kailangan ko ng gawin ang last tactic ko dahil kung hindi baka maubos ang time wala akong masagot dito.. Ito na lang ang naiisip kong paraan para makasagot. Bahala na si Batman kung magkahulihan man..Eto na!!

Eanie meanie may ni mo, puwet ng baboy kamukha mo..

Oh, akala nyo siguro mangongopya ako noh.. Never ever ko iyon gagawin, as in NEVER! Ang tinutukoy ko na baka magkahulihan ay yung mahuli akong nag-ieanie-meanie ni Kazuki-sensei kasi nakakahiya yun noh..>__< Buti nalang at multiple choice ang test namin..hehe..peace..(^___^)V

After an hour, natapos na rin ang test namin.. GRABEEEEEEEEE! Nakakanosebleed yun ah.. buti na lang at tapos na kundi baka isugod na ako sa hospital baka bumaha pa ng dugo sa classroom namin.. pero joke lang yun syempre kundi patay nako ngayon..:PP

* * *

Sa ngayon andito ako sa cafeteria naglalunch.

"Yuiiii!"

I heard someone calling my name mula sa likod kaya naman lumingon ako..

"Ah ikaw pala Ibuki."

"Pwede makishare ng table?"

GOODBYE DAYSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon