(a/n: bakit nga ba ang tagal ng scene na ito..hehehe…)
aimee's pov
“alynna!” tawag ni uste sa akin
“oh ano na naman iyon?”
“anong ginagawa mo?”
“nagbe-belly dancing..ano pa?”
“haha! funny!”
“funny-hin mong mukha mo…alam mo na ngang naglilinis ako, tapos itatanong mo kung anong ginagawa ko…?” miss na yata ako ng mokong…
“sabi ko nga!”
“see…ayan matuto ka…”
“opo ma’am, i didn’t know na teacher ka na pala ngayon..”
“matagal na! anong gusto mong ituro ko sa iyo? kung paano baliin ang buto ng mga taong matanong?” patuloy ko…”gusto mo ng sample…sige mag-volunteer ka muna.heheheheh.” pang-aasar ko pa sa kanya..buti na lang hindi napipikon si uste sa mga pangungulit ko. hindi ko naman kase talaga alam what naisip niya at nandito sya ngayon sa kusina ko..
“hay naku, mukhang nalipasan ka na talaga ng gutom sa paglilinis…hindi ka na naman nag-almusal noh…tsk tsk tsk..pasaway ka talaga…kaya ka pumapayat eh…” nag-aalala siya sa akin..hindi kaya ako payat noh…sexy ako…?
“sus…payat ka diyan..” sagot ko sa kanyan
“dapat kase sa iyo may nag-aalaga na…”
“alaga ka dyan… haller..hindi na ako bata, para alagaan noh..”
“bakit nga ba kase hindi ka pa nagbo-boyfriend ng may mag-aalaga na sa iyo...” tanong nya sa akin…ooopppsss…bakit parang kakaiba iyong tanong niya…eh palagi naman akong natatanong ng ganun..bakit nung si uste na iyong nagtatanong parang gusto kong sagutin ng matino at may mahabang paliwanagang maayos…bakit aimee…kapag ganun ba sa tingin mo hahanapan ka ni uste ng boyfriend??? pero dahil adik nga ako…hindi ko pa din siya sinagot ng matino
“here we go again…kasapi ka na rin ba sa organisasyon nila denise sa pamimilit sa akin na humanap ng dyowa…”-ako
“organisasyon?” tanong niyang parang naguguluhan…
“oo, iyong organisasyon na nagsasabi ng mga kabalbalan tungkol sa pagkakaroon ng mga boyfriend ay isang masarap na bahagi ng buhay..”
“oh…and then..”
“na wala silang hinangad kundi hanapan ako ng lalaking guguluhin ko ang buhay…”
“hahahahaah! ganun talaga?”
“oo, iyon na yata ang adhikain nila sa buhay simula ng magkaroon sila ng mga sari-sariling papa…”
