a/n:
sige, habang binubuo ko eto pa-novela..tatapusin ko siya dito...
_______
aimee's pov
"adik ka ba?" tanong ko kay uste. kung hindi ba naman kase eh, para siyang loko-lokong ipinahihiwatig na may gusto sa akin iyong pari. Oh di ba kaloka! diyusme!
pinayuhan ko siyang magpacheck up na, baka kasi lumala siya ng husto eh hindi ko na kayanin. sobrang mag-isip. iyon kaya ang nagagagawa ng sobrang talino. buti na lang ako, di masyado.
habol-habol niya na ako, dahil nagmamadali na talaga akong makabalik sa bahay. paano ba naman, napakadaming mata ang nakatingin sa akin...sa amin. sobra ko bang ganda? o sobra lang silang chismosa.
hay! yan ang masama minsan sa tao eh, pag may kasama kang isang tao, lalo na kung opposite gender, asahan mong iba ang iisipin nila. kasi ito namang si uste, parang naglalakad sa parke kung kumilos... pag kami naabutan ng putukan sa daan...pupuluputan ko talaga ito ng judas belt..
"uste! ano ba? ang bagal mo naman.." sigaw ko sa kanya..."sino bang iniintay mo? iyong kapitbahay ko?"
"ha?" tanong niya.
"sabihin mo lang, ituturo ko sa iyo iyong bahay, para kahit hindi kaya magkita dito. makakasama mo sya ngayong bagong taon."
"ano ba ang iyang pinagsasabi mo ha alynna ka."
"baka lang kasi gusto mong dun sa nakilala mo kanina ikaw magbagong taon. ok lang naman sa akin, walang problema. im sure, welcome na welcome ka sa kanila." pang-uuyam niya.
"sino ba iyon? ni hindi ko na nga matandaan ang pangalan..."sagot niya sa akin. parang ayaw kong maniwalang hindi niya matandaan ang pangalan ng kapitbahay namin. sabagay, ako nga parang gusto ko na ding mabura sa isip ko ang pangalan ng flirt na iyon...sino nga ba iyon? aba...aimee, anong nasa isip mo ha...?
ah basta, naaalibadbaran ako sa pag-iisip sa isang iyon. naturingang sa simbahan, gustong makipagharutan. shhhhhh...shhhhhh...
selos lang iyan aimee...ooooooooooooppppps. san galing ang thoughts na iyon.. sinong jealous? ako, never...never...never...
don't worry mukhang pareho naman kami ni uste eh...selos din iyong isa, hindi nga ba't pari pa ang pinagdiskitahan niya...ohhhhh my....keep those bad thoughts away from me...
paano naman mangyayari iyon noh...
"allllllllllllllllllllllllyyyyyyyyyyyyyyyyyyyynnnnnnnnnnnnnnaaaaaaaa" narinig kong sigaw ni uste..."hoy, kasama mo ako, ano ba?" naiwan ko na pala siya..heheheheh...
nang maabutan niya ako, umagapay na siya sa akin. "ang bagal mo naman kasi eh.."
"ang bilis mo naman kasi..."
"ganun? kasalanan ko pa ba iyon?"
"hindi naman...pero, bisita mo kaya ako, kaya dapat di mo ako pinababayaan..."
"excuse me lang po, mister noh..ang pagkakatanda ko, wala akong inimbitahang bisita ngayong bagong taon noh..."
"aKo!"
"hindi kita inimbitahan noh.."
"inimbitahan ko ang sarili ko...
"kaya nga ikaw ang nag-imbita sa sarili mo, kaya hindi ko obligasyong alagaan ka. dahil hindi ako ang may sala kung bakit nandito ka."
"suplada mo naman friend..."
"ipinapaalala ko lang sa iyo na...."
"na......?"
"ah basta umayos ka..."
"oo na po, mahal na reyna..."
then, he held my hand and never let it go...
oooooppppppssssssssssssss....san galing iyon? bakit niya ako hinawakan? Our Father pa ba? tapos na ang misa ah...
still he didn't let it go....
napahinto ako, tiningnan ko ang kamay kong hawak niya...na parang tamang-tama lang sa sukat ng palad niya...siyeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeemmmmmmmm!
___________
hay...bigla akong inantok...
bukas naman....
habl
