it is my wedding day. i let out a heavy sigh as i stare to my reflection in the mirror. i wipe the tear escape from my eyes. im marrying jacob de vera and i felt happiness. it felt so good yet so sad. hindi ko kasi alam kung tama ba ang papasukin ko. i admit i once dreamed of marrying him, pero ibang iba na kasi sya sa jacob na pinangarap kong pakasalan.
isinuot ko ang white fitted dress na ibinigay nya sakin at naglagay ng kaunting make up. ng makuntento ako sa ayos ko ay lumabas na ko ng kwarto. nakita ko syang nakatayo sa tabi ng pinto at halos muling malaglag ang panga ko ng makita sya. white long sleeves polo looks good on him. mas naging makisig pa sya dahil nakatupi ang sleeves non hanggang siko. naka black slacks sya at black shoes na talaga namang bumagay sa kanya
"let's go" he said coldly and take the stairs
we went to the municipal hall for the wedding. i smiled bitterly. hindi ito ang pinangarap kong kasal. bata pa lang ako naiisip ko na na puno ng tulips amg dadaanan ko papunta sa altar. i will be the the most beautiful girl when that day comes. sad to say it will never happened.
parang wala lang saming dalawa ng mag start ang ceremony. he just pull me out of that place right after we sign documents. ni hindi nya nga ako hinalikan. it's freakin .. ugh! fuck. i cant even find a word to describe how it hurts. bakit sa dami ng tao kay jacob pa?
"remember what i told you? kabisaduhin mo na bawat detalye dahil haharap tayo ngayon kay grandpa" tila naumid ako sa sinabi nya. ngayon na agad?
i wanted to asked but i refused too. i calm myself and recite all those stories he invented. bakit ba kasi hindi na lang nya ininvite ang parents nya sa kasal diba? bakit kailangan kunyari one year na kaming kasal? paano na yung marriage certificate? iba na talaga ang mayaman.
"kunyari nagkita kami ulit sa pre school center ko dahil ihinatid nya doon ang pamangkin nyang si van na anak ng barkada nyang si reesse, nagkaligawan at five months pa lang kaming magkarelasyon ay niyaya na nya kong magpakasal pero inilihim muna namin dahil nagkaroon ng crisis sa school ko at sa la verde which is bar ni jacob" i thought to myself. iba na talaga ang advantage pag teacher, magaling sa memorizing
he park the car outside their mansion. parang dumadagundong ang dibdib ko sa kaba. nameet ko na naman ang parents ni jacob noon dahil magkaibigan kami ni joshua pero hindi ang grandpa nilang dalawa.
pinagbuksan nya ko ng pinto para makababa ako. i almost fell off my feet. my knees got weak ang turn to jelly. mabuti na lang at napahawak ako sa pinto ng sasakyan
"nervous?" he asked chuckling "you're a De Vera now. you'll get used to face them danielle" he said as he reached my hand and hold it tightly. i felt my heart bounced for a moment. pero nawala din agad yon ng mapagtanto kong parte lang ito ng pagpapanggap.
sinalubong kami ng mga kasambahay ng pumasok kami sa malaking mansion ng pamilya nila. hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ko habang naglalakad kami papunta sa dinning. pakiramdam ko pinagpapawisan ako ng malamig
"jacob you're here" saglit na binitawan nya ang kamay ko at niyakap ang lalaking tumawag sa kanya. mr. lance ivan de vera, his dad "your brother and his fiance is here also, as well as your grandpa" dagdag pa nito at sa unang pagkakataon sa buhay ko, parang gusto ko na lang lumubog sa lupa ng tingnan nya ko
"oh dad .. " agad na lumapit si jacob sakin at inakbayan ako "meet danielle yap-de vera. my wife" nakangiting pakilala nya sakin na parang gusto ko ng mawalan ng malay. kulang ang salitang nerbyos para idescribe ang nararamdaman ko, at kulang ang salitang shocked para idescribe ang hitsura ng father in law ko.
"you .. your wife?" nauutal pang sabi nito
"please to meet you sir" pilit akong ngumiti at nakipag kamay dito. hindi naman ako napahiya ng tanggapin nito iyon
"hi" sa wakas ay ngumiti na din ito
"shall we?" jacob asked in very cool way. pinaunlakan naman ng ama nito iyon.
as expected shocked ang lahat ng ipakilala ako ni jacob bilang asawa nya. even joshua was there at ito lang ata ang hindi nagulat. mas kinabahan tuloy ako. their warm welcome help a lot to ease the strange feeling i felt. lalo na ni grandpa. nagiguilty tuloy ako sa pagpapanggap na 'to
pilit kong kinontrol na hindi mabasag ng boses dahil sa kaba habang ikinukwento ko ang inimbentong kwento ni jacob. idagdag mo pa ang pag artr ko na parang inlove na inlove sa kanya. hindi naman ako nahirapan doon.
"san ka ba nagtatrabaho hija?" nalangiting tanong ng mama nya sakin. or should i say, my mother in law
"my sarili po akong pre school center. im a teacher ma'am" i said shyly
"you are?" gulat na tanong nito. napatungo tuloy ko. mrs. de vera is a well known fashion designer na humakot na mg mga awards kaya naman nakaka intimidate "you look like a model rather than a teacher" and then i was flattered. nag angat ako ng tingin at ngumiti "baka ligawan ka ng mga estudyante mo anak" biro nito na ikinatawa namin
"i centainly hope not mom. i have'nt punch a kid before" dagdag biro ni jacob na mas ikialakas ng tawanan.
"ahh " tila touched na touched na komento ng mommy ni jacob "love is sweeter the second time around is'nt it?"
"ah .. opo" pilit na ngumiti ako
"jacob become bussy this past few months, kaya ba wala pa kayong baby?" agad na tanong ni grandpa na halos ikinanganga ko. di ako handa du'n
"no grandpa" jacob answered the question for me. ngumiti pa sya at hinawakan ang kamay kong nakapatong sa mesa "me and danielle just want to spare quality time with each other, bago kami magkababy. we're working on it grandpa, dont worry" he even said na ikinatawa ng papa nya. tumungo ako dahil sa pamumula ng muka ko. bakit ba kailangan nya pang sabihin 'yon?
"you must be happy" joshua commented out of the blue "kamusta ba ang buhay may asawa?"
jacob smirked "you're ex girlfriend is my wife now. how does it feel? you tell me" mapang uyam na sabi nya kay jacob. ibinaba ni joshua ang mga kubyertos at nagsukatan sila ng tingin habang natahimik kaming lahat dahil do'n. nakakahiya, lalo na sa fiance ni joshua
"jacob .. " my father in law cut the electricity running through their eyes. napabaling ang dalawa dito. he wipe the corner of his mouth and looked at my husband "why you did not invite us on your wedding? ganyan na ba talaga kalaki ang tampo mo samin?" he changed the topic so i sigh silently. even if i wanted to asked jacob where he got the idea of me and joshua had a relationship before but i dont have the guts.
"we made it private. mas gusto kasi naming ipaalam na lang sa inyo right after we resolve the problem in la verde. alam nyo naman na dumaan sa crisis ang company diba? i just dont want to lose danielle kaya pinakasalan ko na, ang ganda naman kasi ng misis ko, ang daming UMAALIGID" i swallow the lump in my throat. naramdaman ko na naman ang tensyon sa pagitan ni jacob at joshua ng iemphasized ni jacob ang mga inabi
"ayaw lang po naming sumabay sa bad news. natagalan lang po talaga bago namin naipaalam sa inyo dahil ngayon lang umunti ang trabaho" i added, hindi ko naman pwedeng pabayaan na si jacob lang ang sumagot baka makahalata sila
"well having a baby from you two will do. i heard the bar is doing well, bright idea's jacob. congrats" jacob was flattered by his grand father. kitang kita ko ang kislap sa mga mata nya dahil doon. he really love managing la verde
"thanks grandpa" he smiled. a genuine one
"you should take a break jacob" his dad added "job well done, spare some vacation with your wife sagot ko na 'yon"
"when the renovation at la verde is done" jacob said. i feel excitement rushed to my nerves.
