Bir Aşk Masalı (Devlerin Aşkı- II)

9. Bölüm

Multmedyadaki şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim. Yorumlarınızı ve oylarınızı  bekliyorum. :) Keyifli okumalar. :)                                                                  

                                                                                               9.Bölüm

Erkek kadına dedi ki;

Seni seviyorum ama nasıl,

Kilometrelerle derin , kilometrelerle dümdüz,

Yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,

Yüzde hudutsuz kere yüz...

Nazım Hikmet Ran

Sevde kaşısında gördüğü yüzle şaşırsın mı , boynuna mı atlasın bilemiyordu ama, Kerim'i görmek çok iyi gelmişti.Kerim'in gittikçe daha çok beliren gamzelerinden, Sevde onunda en az kendi kadar mutlu olduğunu görünce o da daha fazla gülümsemeye başladı.

Sevde şimdi anlıyordu , şairlere o şiirleri yazdıranın ne olduğunu, neden Piraye'nin Nazım'dan vazgeçemediğini , yada Lavinia'yayı yazan Özdemir Asaf'ı...

Aralarında neredeyse bir adımlık mesafe bırakan Kerim'e başını kaldırıp gözlerine baktı. O mavi gözler sadece ona baksın istedi Sevde. O sıcacık kucak bir tek ona ait olsun bir tek o koklasın istedi. Aralarında ki mesafeyi kendini o kucağa atarak kapadı. Kollarıyla onu sarmalayan adama daha çok sokuldu. O da bırakmak istemiyormuşcasına sardı Sevde'yi...

Bu sadece sarılmak değildi. Bu yuvasına ait olan birinin binlerce kilometrelik yolları aşıp evine kavuşmasıydı. Bu ait olduğun yeri bulmaktı.

Hafif bir öksürme sesiyle her ikisi de kafasını oraya çevirdi. Yağmur muzip gözlerle her ikisine bakarken Sevde utanmak yerine daha çok sokuldu ait olduğu sıcaklığa.'' Aşk kuşları içeri girin bence böyle kapı önünde durmayı.'' Diyen Yağmur göz kırpıp merdivenlere yöneldiğinde Sevde , Kerim'in elinden tutup onu koltuğa çekiştirdi. Kerim şaşırdığının farkındaydı ama bu gece , şimdi , şuan olduğu insan değilde Kerim'in aşkıyla içinden geldiği gibi davranmak istiyordu.

İlk kez olması gerekeni değil olmasını istediği şeyi yapacaktı. Aşk onu sarı sarmalayacaksa bu kesinlikle Kerim olmalıydı. Ne yaşanacaksa ancak bu adamla olmalıydı.

                                                                                        &&&&&&&&&&

Kerim buraya gelirken ne beklediğini bilmiyordu. Kendine surat asan bir kadın, belki , yada ona sırtını dönen bir kadın... Ama kucağına sığınan , ona kendine ait hissettiren bir sarılış...İşte bunu beklemiyordu.Bu kadın kesinlikle her an her hareketiyle hep onu şaşırtacaktı. Kerim bir kez daha emin oldu. Bu minik kadın onun olması gereken yerdi.

Kollarını daha sıkı sardı küçük bedenine... Seninim dedi içinden, küçük kadınım seninim... Başının üstüne bir öpücük kondurdu balının...

'' Ben ,18 yaşına girdiğim gün, babam eve geldiğinde tek söylediği şey ; evleneceksin, bir hafta sonra hazırlandı..'' Başını eğip Sevde'yi görmek istedi Kerim, ama o daha sokuldu göğsüne.. Ahh bir bilse o böyle her göğsüne sokulduğunda Kerim ölmek istiyordu onun bahar kokusunda , aşkında.. Sesini çıkarmadan bekledi, içinde ki her şeyi anlatsın , akıtsın zehrini diye bekledi Kerim...