7.Bölüm

22.8K 1.1K 57
                                    


Tüm resimleri oldukça fazla emek ve zaman harcayarak yapan Sevgili Zeynep'e çok teşekkür ederim.:) 


7.Bölüm

''Küçükken annemin söylediği bir söz vardı.''Yürek dilediğini yapar.''

P.C.Cast

Kerim bir an buz kestiğini hissetti. Hala bırakmadığı minik , sıcak eli daha sıkı tuttu. Bakmaya cesaret edemiyordu. Utandığı ne biten ilişkisi ne de onun öncesinde Zeynep'e karşı hissettikleriydi. Onu sevmişti. Uzun süre birlikteydiler. Hem iş arkadaşıydı hemde uzun bir süre sevgilisiydi. Ona karşı hissettiklerini şimdi Sevde'ye karşı hissettikleriyle karşılaştıramıyordu bile. Zeynep arkadaştı , sevgiliydi ama Sevde...

Başını yanında oturan bahar kokulu aşka çevirip cesaretini topladı Kerim... Eğer gözlerinde hüzün görürse en çok acıyacak kendiydi. Şokla açıldı gözleri Sevde'si , deli balı hüzünle değil kıstığı gözleriyle ve dudaklarının çizgi olmuş şekliyle ,çattığı kaşlarıyla Zeynep'in her an üstüne atlayacakmış gibi bakıyordu.

Dudakları kıvrıldı Kerim'in. Bu kız hiçbir zaman beklediği tepkileri vermiyordu. Onu hep şaşırtıyor her seferinde kendine daha çok bağlıyordu. Farklıydı deli balı...Özeldi...güzeldi...onundu...

Sadece benim, dedi Kerim içinden, o bana ait bende ona..Ne güzel bir şeydi bu kadın. Saçlarının ucundan tırnaklarına kadar güzel...

Tekrar Zeynep'in sesiyle balından çektiği gözleriyle Zeynep'e baktı. '' Yanındaki miniği tanıştırmayacak mısın benimle ?'' Elinin içindeki elin yumruk olduğunu hissettiğinde yine kalbi gümbürdedi. Sevde onu sahipleniyor , kıskanıyordu. Birazcık daha kızdırmak istesede zaten yaralı bir yüreği kanatmak istemedi.

''Bu şahane kadın benim sevgilim, Sevde..'' Dudakları Kerim farkında olmadan çoktan aşık olduğu kadının şakağını bulmuştu. Kokusunu içine çekti Kerim... Demek kıskanç küçük bir sevgilisi vardı. Daha yemeğe zaman olduğu için Sevde'nin kulağına eğildi. Ah bu kadın her yeri ayrı bir güzel kokuyordu. Biliyordu yaralarını , korkularını ama işte her yaklaştığında kendini esir eden bahar kokusunda hapsoluyordu.

Dudaklarını özellikle kulağının dibinde bir süre tuttu., sıcak nefesini üfledi. Bedeni bedenini titretirken o da hissetsin istedi Kerim. Bu salt şehvet yada arzu değildi. Bu tutkuydu. Bu aşktı. ''Biraz dolaşmaya ne dersin balım ?'' Başını hızla ona çeviren kızla yüz yüze geldiğinde aralarında neredeyse bir nefes alımlık mesafe Kerim'in kanını daha da hızlandırdı.

Karşındaki güzelliğinde yutkunduğunu gördüğünde yine gülümsedi. Bir anda Sevde'sinin eli yanağındaki gamzeye dokunduğunda Kerim nefessizlikten öleceğini sandı. O kadınların kendine dokunmasına yabancı bir adam değildi. Gençliğinden itibaren kızlar ona karşı oldukça ilgili olmuşlardı özelikle de gamzelerine.

Ama, dedi içinden Kerim... Bir tek deli balı ona dokunduğunda içi hem üşüyor hem yanıyordu. Yanıyordu çünkü kalbine kor düşüyordu o turkuaz gözlerdeki aşkla...Üşüyordu çünkü onu kaybetmekten korkuyordu.

El ele yemyeşil ağaçların arasında gezmeye başladılar. Kerim şuan kesseler kanı akmayacak kadar kendini nasılda deli edebildiğine şaşıyordu bu minik kadının. Aniden yüz yüze gelecek şekilde kendini ona çevirdi. Ayağı takılan Sevde birden göğsüne yapıştı. Kerim erimek istedi. Şimdi tamda bu anda. Kendine kızıyordu. Bu kadın onu nasıl bir adama çevirmişti böyle..

Sonra kalbinden minik bir ses ulaştı kulaklarına değiştiren o kadının aşkı.. Aşk dedi Kerim içinden. Başı göğsüne ancak gelen kadınını daha sıkı sardı kollarıyla. Başının tepesine bir öpücük koyup kokladı baharını. Bahar kokulu aşkını.

Bir Aşk Masalı (Devlerin Aşkı- II)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin