Küçük

{9}Kavga

Multimedia Emre ;-)

Ev de Azra ve Kıvancı bekliyorduk. Koltuktan kalkıp , Işıla baktım. Ödevini yapıyordu.

Ona kimse zarar veremezdi. İzin vermezdim. Emre yanıma geldi.

" Onu çok seviyorsun değil mi ? "

" Evet. Çok. "

" Biliyorum. " Yüzü sanki acıyla çarpılmış gibiydi.

" İyi misin ? "

" Hayır. "

" Anlatmak ister misin ? "

" Bilmiyorum. "

" Dışarı çıkalım. "

" Olur. "

" İyi sen çık. Ben de iki kahve alıp geleyim. "

Mutfağa geldim. İki kupa aldım. Hazır kahveleri bardağa boşaltım. Sıcak suyu da üstüne doldurdum.

Vestiyere baktım. Azranın sarı poları ordaydı. Üzerime geçirip , dışarı çıktım.

Bakımsız bahçede ki çardağa oturmuş Emrenin yanına gittim.

Bu bahçeye bakım şartı. Bir ara zaman bulursam tabi.

" Al bakalım. "

" Sağ ol. "

Biraz sesizce oturduk. Kahvenin yarısına gelince , kirli masaya bıraktım bardağı.

" Emre. Susma. Gerçekten sustukça daha çok acıyor. "

" Bunu sadece Yağıza anlattım. Sana neden güveniyorum bilmiyorum. Ama anlatmak istedim. Benim de bir kız kardeşim vardı. Çok güzeldi. Uzun sarı saçları vardı. Işıla çok benziyordu. Birgün biz bahçede oynarken eve silahlı adamlar bastı. İkimizede silah sıktılar. Ben onu kurtaracağıma o benim önüme atladı. İkiside ona değdi. Sonra bizi bırakıp gittiler. O orda benim kolarımda öldü. Sonra eve gittim. Babam onu kurtarsın diye. Ama babam paralarını kurtarmak için Eslemi orda bıraktı. Annem de kaçmıştı. Kameradan öyle görünüyordu. Çantasını alıp gittiğini gösteriyordu. "

Ağladığımın farkına Emre eli ile yüzümi silince anladım.

" Ben...ya..yani ne diyeceğimi bilmiyorum. Çok üzüldüm. "

" Bir de bana sor. Bunu sana ağla diye anlatmadım. Hem Yağız seni ağlatığımı görse döver beni. "

" Nasıl ? " Anlamamıştım. Yağıza ne ki ? Ben ağlarsam ağlarım.

" Boşver. Sizin şu bahçe berbat. Yarın ben ve Yusuf geliriz. Siz de 4 kız bizle birlikte burayı , fıstık gibi yaparız. "

" Olur. Ama pek ümitli değilim. "

Yüzümü ekşitim. Kapı açılınca arkamı döndüm. Cemre gelmişti.
" Özel mi ? "

" Yok ya gel Cemre. İstersen kahve yapayım sana. "

" Yok. Ben sizden geçinirim. "

Güldüm. Kahvemi ona uzatım. Kahveden bir yudum alıp masaya bıraktı.

" Azralar gelmediler. "

" Bence Kıvanç Azrayı boğdu. "

Kahkaha attıp bahçenin girişine çevirdim başımı. Yağız orda durmuş bize daha doğrusu bana bakıyordu , beni nefesiz bırakan gözleri ile.

Gülüşüm durdu. Kaşlarını çatmış gözlerime bakıyordu.

Kafamı çevirdim. Az sonra içeri Azra ve Kıvanç girdi.