Babamın daha doğrusu ailemin dine bağlılığı nedeniyle. İlk okul bittikten sonra abime yaptıkları gibi beni de hem kur'an öğrenmem için hem de orta okulumu ilçe de daha iyi bir şekilde okumam için , Kayabaşı köyümüzün kale ilçesine "SÜLEYMANCILAR" yurduna yatılı olarak verdiler. İlk zamanlar ailemin özlemi birikiyor sürekli geceleri ağlıyordum. Abim ile ayni yurtta olsak bile annemin ve babamın yeri benim için çok ayriydi. Yurdda Bir yıl geçmiş ve tum hocalarımı ve yurt ögrencilerini taniyordum. Ailemin özlemi de o kadar olmuyor du alismistim artık. Bjr nevi ikinci evim gibiydi. 3 öğün yemegimizi yer . Her vakit namazimizi kilardik.Her gece olduğu gibi yatsı namazını kılıp . Yatış saatimiz gelmiş ve herkes yataklarına dağılmıştı. Beni uyku tutmuyor ailemin özlemi o kadar çok büyümüş du ki ağlamaktan onları düşünmekten uyuyamiyordum. Mustafa adlı bir hocamız vardı hiç sevmezdim sürekli beni dışlar bana kötü davranırdı. Yatağım dan kalktım ve biraz kuran okumak için mescide doğru ilerlemeye başlamıştım. Tam yaklaşmıştım ki. Mustafa hocanın nöbetçi olduğu aklıma gelmişti. Mescid kapısının tam dibindeydim içeriden sesler geliyordu. Kapıyı açtığım da mustafa hoca ile karşı karşıya geldik. Korkmustum hocam kimle konuşuyorsunuz diye sormama kalmamıştı ki . Gözleri ve kafası bana doğru olan hocanın gövdesi arkada kalmış elleri yamuktu. Kapıyı hızlı bir şekilde kapatıp aşağıya indim. Müdürün odasına Son hızla koşmaya başlamıştım. Mehmet Akşit ti yurt müdürümüz. Müdürün kapısını tiklatmadan içeri daldım . Müdür pencereden dışarıya bakıyor yanında da süleyman uygun hocam vardı. Benim içeri girdiğimi duymamislar muhabbet ediyorlardı . Fisildayarak hocam hocam diye seslendim. Mehmet hoca noldu diye bana sordu. Müdürüm , mustafa hoca mescidde ama eli ayağı kaymış bir şekilde bana bakıyordu dedim. Mehmet hoca gülerek, kollarını kaldırarak böyle miydi elleri diye sorunca. Korkudan nerdeyse altıma yapacaktım. Kapı açık olduğundan hemen dışarıya çıkmıştım ki. Yukarıdan aşağıya hızla düşen birini gördüm gibi oldu ki. Görmemle yere düşmesi bir oldu. Korkudan acil durum alarmını çalıştırdım. Herkes ayağa kalkmıştı. Alarmın tam dibin de bekliyordum. Yurt hizmetlisi korktuğumu görünce noldu diye sordum. Hiç birşey söyleyemedim ve onu merdiven boşluğunu gösterdim. Merdiven boşluğundan aşağıya baktığımızda mustafa hocanın kafasında başka bi yeri yoktu.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN GÜRÜLTÜSÜ #WATTYS2015
AcakUfak bir çocuğun , küçüklüğünde gördüğü gerçek bir yaşam. Onun için de yaşayanları gorebileceginizi inaniyormusunuz ? Okuyun! " GERÇEK YAŞAM "
