Ertesi sabah annem evi temizlemeyi bahane ederek beni ve abimleri dışarı çıkmaya zorladı. Biz de sitede kalmaya karar verdik. Abimler basketbol sahasına gittiklerinde ben de masaların birinde oturup etrafı izlemeye karar verdim.
Bir süre sonra bu sıkıcı olmaya başladı. Telefonumu çıkarıp whatsappa girdim. Kızlarla olan gruba yazdım, bir süre onlarla konuştuk. Onlarla konuşurken Özge'nin ben oradayken kurduğu gruptan bildirim geldi. Berker gruptan çıkmıştı. Çok şaşırmadım. Beklerdim ondan böyle bi hareket. Zaten bana fotoğrafı, son görülmesi ve durumu gözükmüyordu. Büyük ihtimal engellemişti. Ergen.
"Aymira!" sesiyle kendime geldim. Alp abim sesleniyordu. Yanlarında da benim yaşlarımdan bir kız vardı. Hemen yanlarına gittim.
"Merhaba! Ben Bensu." diyip elini uzattı. Elini sıkıp ismimi söyledim.
"Aymira ben de. Tanıştığıma memnun oldum."
"Ben de." dedi gülümseyerek. Samimi bir kıza benziyordu.
"Hadi siz gidin, konuşun tanışın. Hadi hadii!" diyerek bizi gönderdiler. Az önce oturduğum masaya gittik. Abimlerin onunla nasıl tanıştığını merak etmiştim.
"Abimlerle nasıl tanıştın?"
"Az önce. Tek başıma basketbol oynamaya çalışıyordum. Topum abimlerin oraya kaçtı. Sonra nasıl olduysa laf lafı açtı, seni çağırdılar tanıştırmak için."
"Anladım."
Aslında kız hakkında merak ettiğim çok şey vardı. Ama sormamdan rahatsız olurdu belki. Car car konuşup başını şişirmek de istemezdim. Ama arkadaş da olmak isterdim bu kızla. Çok samimi duruyordu. Sürekli gülümsüyordu. Saçları omuz hizasındaydı, dümdüzdü, rengi koyu kahveydi. Bir de kahkülleri vardı. Açıkçası kendisine yakışan bir saç kesimi olmuş. Boyu benden birkaç cm uzun duruyordu. Gözleri yemyeşildi. Bari kısaca kendisi tanıtmasını isteyeyim, diye düşündüm.
"Biraz kendini anlatsana." dediğimde yine gülümsedi ve oturduğu yerde bağdaş kurarak konuşmaya başladı.
"Adım Bensu. Soyadım Küçük. Bu sene lise birinci sınıfa başlıycam. Annemler koleje gitmemi tercih etti. Onun dışında yüzücüyüm. Madalyalarım falan var. Ayrıca çok iyi gitar da çalabiliyordum. Spor da yaparım ama diğerleri gibi profesyonel değil. Öyle yani. Sen de anlat."
"Öncelikle madalyalar için tebrikler. Adımı biliyorsun zaten Aymira, soyadım Dönmez. Ben de lise birinci sınıfa başlıyorum, benim annemler de kolej tercih etti çünkü ben bir hafta öncesine kadar Eskişehir'de yaşıyordum. Babamın işi nedeniyle buraya geldik. Burada yeniyim yani. Piyano çalmayı severim, voleybol iyi oynarım burada kursa gitmeyi düşünüyorum. Bu kadar." dedikten sonra bana Eskişehir'i sordu. Ona biraz orayı anlattım. Ondan sonra Eskişehir'deki arkadaşlarımı falan sordu, en sonunda sıra sevgili muhabbetine geldi. Onu da anlattım. O da tepkisini saçma buldu. Biraz onu çekiştirip eğlendik yani.
*
Bugün okulun ilk günüydü! Okul başlamadan önceki zamanlarımın birazını Bensu ile geçirmiştim. Cenk ortalıkta yoktu. Sanırım okul başlamadan önce tatile gitmişlerdi. Annemden duyduğum buydu yani. Mustafa'yı da birkaç defa görmüştüm. Ama hiç konuşmamıştık. Ya da selamlaşma olmamıştı. Ki aslında bu normaldi çünkü o gün de çok kısa bir muhabbet geçmişti aramızda.
Okulun ilk günü serbest gelebileceğimiz söylenmiş. Ben de altıma bir kot üstüme de siyah üstünde Dylan ile ilgili bir yazı olan tişört giydim. Çanta almaya da karar vermiştim. İçine defter koymayı düşünüyordum fakat hiç defterim olmadığını fark ettim. Anlaşılan alışverişe gitmeliydim. Çantaya peçete, ıslak mendil, birkaç kalem ve parlatıcı koyduktan sonra hazırdım.
