Jet Black Heart|Stalia

0.2

Bol bol yorum beklenir.

"Strateji değiştireceğim!"diyerek söylendim aklıma gelen harika fikirle.
"Ne?"dedi Scott.
"Bunca zaman boyunca Lydia'ya hep hayatıma ondan başkasının giremeyeceği izlemini yarattım. Hep onun peşinde koştum."

Scott kafasına beni onaylarken yemek yemeye devam ediyordu.
"Şimdi ise onun vazgeçilmez olduğunu göstereceģim ve onu kıskandıracağım."

Hevesimi bir cümleyle yıkan Scott'a patateslerimi fırlattım.
"O seni kıskanmaz ki. "

Ama yarım akıllı Scott'ın anlamadığı şey ise,Lydia'ı zayıf yönünden vuracaktım.

Lydia her şeye sahip olmak isterdi ve düşmanlarının sevdiği şeyleri elinden almak isterdi ve bunu yapardı da...
Bu yüzden Malia ile birlikte olacaktım, Lydia da beni Malia'ya kaptırdığı için pişman olacaktı.

"Aklımda harika bir fikir var ve işe yaramaması imkansız. "

"Kurtadamlar da imkansızdı ama bak bana.."demesiyle onu böldüm.
"Kurtadamların varlığının imkansız olduğunu hiç düşünmedim seni ahmak!Konumuz da bu değil,konumuz Malia'ı kendime nasıl aşık edeceğim?"

"Lydia'ya ne yapıyorsan onu yap."diyerek tavsiye verdi Scott.

Okulun kapısından yeni girmiştim ve gözüme Lydia çarptı.

Malia'nın da orada olduğunu gördüm ve Lydia'nın da bizi görebileceği bir yerde olduğumuz için fırsatı hemen değerlendirmeye başladım.

Malia, sert bir şekilde dolabına yumruklar atmaya başladı, koşarak yanına gittim.
"Hey, bir sorun mu var? "
"Evet!"diyerek dolabın kilitini zorladı. "Bir sorun var. Dolabımın şifresini giriyorum ama açılmıyor..." kafasını dolaptan bana doğru çevirdi. "Ve derse yetişmem gerek. "

Sinirliydi ve yumruklarıyla neredeyse kırmızı dolabının kapağını yamultmuştu.

"Pekâlâ.. Ben halledebilirim."

"Ciddi misin? "

"Evet."diyerek çantamdan ucu uzun ve ince olan bir uçlu kalem çıkardım ve dolabın kilitinin içine soktum.
"Benim de daha önce başıma gelmişti ve yapmak bir saatimi almıştı. " dedim ve her zamanki gibi dilim dışarıda önümdeki işe devam ettim.
"Bayan Fitz'in o kadar bekleyebileceğini sanmıyorum. "dediğinde gözlerimi kilitten ayırmadan kalemi narin hareketlerle oynattım.
"Senin de mi dersin fizik?"

"Evet." dedj ve ardından ne yaptığıma bakmak için daha da yanıma yaklaştı.
"Birçok dersimiz ortak, Stiles. "dediğinde ona döndüm, şaşırmıştım ve bunu belli etmekten çekinmedim.

"Adımı biliyorsun. "

Sinirden gerilen alnı gevşedi ve gülümsedi.
"Evet, biliyorum. Neden bu kadar şaşırdın? "

Önüme dönüp devam ederken onu cevapladım.
"Pek senin gibiler... Bizi önemsemezler..."

"Ben onlar gibi değilim, Lydia ve arkadaşlarını kasdetiyorsun, değil mi? "

Kafamla onayladım. "Neden onun grubuna katılmadın? "

" Sahte arkadaşlıklara ihtiyacım yok. Ayrıca kimsenin emri altında da olamam ve Lydia bunu istiyor. "

"Şimdi de senin kelleni istiyor.."dediğim kıkırdadı.
"Evet, öyle bir soruna yol açmış olabilirim. "

"Hah!" diyerek bağırdım ve kapağı açtım. " Başardım!"

"Teşekkürler.."diyerek kitaplarını aldı ve dolabın kapağını yavaşça kapattı.

"O zaman beraber gidelim?"diye sordum. Sonuçta dersimiz ortaktı, bu yüzden tuhaf bir soru değildi bu.

Çantasının kopçasını omzunun üzerine aldı ve kafasını hafifçe 'olur' dercesine hareket ettirdi.

Sınıfa girince hemen kendine bir sıra bulup oturdu, ben ise sınıfın tam ortasında durup nereye oturmam gerektiğini seçmeye çalışıyordum.

Lydia'nın yanı boştu ve bu nadiren olurdu ama daha ilk günden kuralları gevsetmek istemediğim için Malia'nın yanına oturdum.

Sessiz bir şekilde dersi dinliyordu, benim ise tek yaptığım onun ne yaptığına bakmaktı.

Arada ona baktığımı fark edip yan gözle bana doğru bakarak, bundan emin olmaya çalıştığında bakışlarımı hemen önüme çeviriyordum.

Yemekhaneye girdiğimde Scott'ı gördüm ve yavaş adımlarla yanına ilerlemeye başladım.

Hemen çaprazında olan tek başına oturan Malia'yı gördüğümde Scott'a gitmem gerektiğini işaret ettim.

"Hey!" diyerek tepsimle karşısına yerleştim.
"Ben arkadaşınla yersin sanmıştım?"diyerek Scott'ı işaret etti.

"Onu da tanıyor musun? "

"Hem de nasıl..."diyerek bir lokma attı.
Gözlerimi kıstım ve bu cevabının altında daha çok şey yattığını anladım.
"Onunla ilgili bir sorunun mu var?"

Kafasını kaldırdı ve büyükçe gülümsedi.
"Onun hakkında daha fazlasını bildiğini biliyorum. "

Anlamadığımı belirtmek istercesine baktım.
"Onun True Alfa olduğunu biliyorum."

Ilk olarak buna şaşırsam da, sonra dün dolabı neredeyse kıracağı aklıma geldiğinde onun bir kurtadam olabileceği kanısına vardım.

Bu işin daha kötü tarafı, ben yalan söylediğimde anlayabilirdi ve ben her seferinde kalp atışlarıma dikkat etmek zorunda kalacaktım.

Bu iş gittikçe zorlaşacak ve sonu iyi bitmeyecek gibi geliyor.