AYDIN BİR KARANLIK

İSTANBUL

Nasıl bir şehirsin İstanbul

Sevdiğim kadar değerli oluyorsun

Denizin saflığı kadar da kötüsün

Hatırlatıyorsun bana onu

Lanetli gibisin

Paris'ten de özel aşk şehri gibisin

İyileri kötüleri karıştırıp tanıtıyorsun

Sokakların insanlar gibi çok farklı

Kaç tepelerin, kulelerin var?

Aşık olmak için kaç sahilin var?

İki yakayı bağlayan şehir

Neden iki insanı da öyle bağlamıyorsun?

Senin adına verilen sözler vardı tutulamayan

Oyunların var sahte kazılı ağaçlarında

Seni seviyorlar ya seni özlüyorlar ya İstanbul

Ben sevmiyorum, özlemiyorum.

Çünkü sen onu hatırlatıyorsun bana

Sözlerini, gözlerini hatırlatıyorsun

Onunla beraber yürüdüğümüz sokakların nasıl iyi mi?

Manzaraların hala aynı mı?

Peki bakmaya doyamadığım kız kulesi nasıl?

Hala aşıklar var mı

Denizin ortasındaki aşk gibi

Sanki denizine aşık gibi

Etkileyici ışıkların hala var mı boğaz köprüsünde

Gez gez bitmeyen yerlerine gidemiyorum

Çünkü onunla gittiğimde bitirirdim

Yalan gibi o, peki senin aşkın nasıl?

İstanbul benim senden bulduğum o olmalı

Yoksa bende terk ederim seni onun gibi

Rengarenk ışıkların yok

Yeni keşifler yapıp,

Daha da güzelleştir kendini İstanbul

Çünkü onsuz kapkara gibisin.

Yada ben onsuz seni hep akşam görüyorum.

Karanlığın en kötü sokaklarında buluyorum seni

Yorgun düşüyorum yollarına

Öyle uzunlar ki

Sevdirmeye çalışsanda kendini

Onsuz yok hiçbir güzelliğin gözümde

Bil İstanbul hiçliğim de kayboluyorum derin sularında

Sonradan da gökyüzünün güzelliğine kavuşuyorum kim bilir.

..