Gecenin karanlığını sevdim ben
Aydınlanmayan geceyi
Seni bekledim yalnız başıma
Bazen korktum
Bazen biten umutlarımı geri istedim.
Hatıralarını sildim ama seni özledim.
Gülüşünle mutlu olmayı özledim.
Kelbimdeki seslerin sana ait olmasını tekrardan bekledim.
Seni hayallerimde yaşatmaya devam ettim.
Tek umudum kaldı;
Seni son bir kez görmekdi.
Ama dayanamamak var,
Gözyaşı akıtmak var,
Rüyalardan uyandır.
Bu kalbimdeki acıyı sonlandır.
Ben özlüyorum seni
Senden habersiz
Ağlıyorum her karanlığımda
Söylemek istiyorum seni hala sevdiğimi
İnanmak istemiyorum seni tamamen kaybettiğime
Alışır her acı zamanla
Bende alışıyorum ölmeden ölmene...
. .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYDIN BİR KARANLIK
RomansKendinize bir neden diye sorun. Neden insanlar duygu ve düşüncelerini söyleyemez. Başka birini sevdiğinde onla neden paylaşamaz duygularını. Neden kalbinin öyle çarptıgını bildiği halde içinde saklamaya devam eder. Neyse şiirlerimi ve makalelerim...
