Geceler gibi olan karanlıkta ağlıyorum.
Bir sessizlik düşür yanıma,
Kalbimi duyuyorum.
Nedenini bilsemde nasıl birşey bilmiyorum.
Sensiz geçmesin, bitmesin zaman diyorum.
Ya yanımda ol ya da olma;
Ama sadece kalbimde olman yetmiyor bana
Özlesem çok derinlerde olacak biliyorum.
Seni sevmek gibi olmayacak.
Çünkü sevmekten çok özlemektir acı veren
Ağlatandır seni karanlık bir yerlerde
Sevmek ise karanlık ve aydınlıkta
Bekliyorum yine belki aynı yerlerde
Bir gelsen göreceksin bıraktığın yerde
Duyacağım sesini bir ninni gibi belki de
Gözlerime baktığında ise öyle bakakalacaksın.
Kelimeler mi yetmiyor bize.
Yoksa zamanın kendisi mi?
Oysa AŞK kapıyı çalmadan giren değil mi?
Bir anda karşımızda duran o değil mi?
Şimdi belki de sen girdin kapımdan
Ve duruyorsun karşımda
Ama ben hala karmakarışık bir halde;
Anlamaya çalışırım seni
Belki de sende anlamaya çalışacaksın.
Ama en güzeli
Kapını çalıp karşında duran değil midir senin kalbin?
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYDIN BİR KARANLIK
Lãng mạnKendinize bir neden diye sorun. Neden insanlar duygu ve düşüncelerini söyleyemez. Başka birini sevdiğinde onla neden paylaşamaz duygularını. Neden kalbinin öyle çarptıgını bildiği halde içinde saklamaya devam eder. Neyse şiirlerimi ve makalelerim...
