Biri için yaşadığını sanarsın... Onunla bütün zorlukları yenersin, bütün yarışları kazanırsın, için de huzur dolu olur... Peki bir gün yaşamadığın an başlarsa; ne yapacağını bilemezsin... Sevdiğin kişi gitmekte özgür olur. Sen kendi ellerinle kendini öldürürsün. Boğazını sıkarsın, nefes alamazsın... Sen kendi cenazene gidersin; dua eder, geçecek diye umut edersin. Peki ne geçecek? Akan gözyaşlarından sonra, kalbine girip çıkan bıçaktan sonra, nefessiz kaldığın zamandan sonra, söylesene ne geçecek... Ne kaldı geriye; umuttan daha fazla ne var ki başka, ne kalsın geriye... Ne sesi olacak kulağında, ne de kokusu burnunda olacak... Ne düşündüğün önemli, sevgi herşeyden güçlü derken; yanıldığının da farkında mısın?...
Doğru durakta yanlış otobüsü mü bekledin? Yine gelen, giden mi oldu? Yine hayallerin hayallerden mi ibaret oldu? Neden hep soru sordun kendine; cevaplar ondayken... Ne şimdi sözlerin değeri kaldı, ne de sevginin güçlüğü... Gerçekten geriye ne kaldı anılarından, aşkından başka...
. .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYDIN BİR KARANLIK
RomanceKendinize bir neden diye sorun. Neden insanlar duygu ve düşüncelerini söyleyemez. Başka birini sevdiğinde onla neden paylaşamaz duygularını. Neden kalbinin öyle çarptıgını bildiği halde içinde saklamaya devam eder. Neyse şiirlerimi ve makalelerim...
